البته بجز گنجی و عبدی، روزنامه نگاران دیگری هم بودند که به هاشمی رفسنجانی حمله می کردند و بازگشت او را بازگشت دوران اقتدارگرایی و پنهانکاری قلمداد می نمودند. در همین راستا، محمد قوچانی طی مقاله ای با عنوان «هاشمی ها، خانواده ای در قامت یک حزب» که سیزدهم دی ماه 1378 در روزنامه عصرآزادگان منتشر شد، به بهانه سخنان تازه افشا شده دختر رفسنجانی، هاشمی را چنان نواخت که اعتراض مجمع تشخیص مصلحت نظام را برانگیخت و البته قوچانی پاسخ این مجمع را هم داد. قوچانی در بخشی از مقاله خود با اشاره به سخنان جنجال برانگیز فائزه هاشمی که صبح امروز آنرا برملا کرده بود نوشت:«[فائزه] از یک سو فرزند پدر دیپلماسی پنهان » است و از دیگر سو، چنان در سخن گفتن لحن و صدای مردانه و شفافیت و بی پروایی جوانان را پیشه می سازد که همه دستاوردهای پدرش را برای گم کردن سرنخ ها برباد میدهد».
در آن ایام روزنامه صبح امروز متن سخنان فائزه هاشمی در یک جلسه محرمانه را منتشر کرده بود که در آن سخت به اصلاح طلبان تاخته و آنها را غضنفر نامیده بود. او نیز همچون برادر هاشمی از اینکه اصلاح طلبان نام پدرش را در لیستهای انتخاباتی خود قرار نمی دادند برآشفته بود و تاکید داشت که اگر هاشمی نبود اصلاح طلبان به قدرت نمی رسیدند و حتی گفته بود کارگزاران بودند که این گروههای مرده را زنده کردند.
در این میان اکبر هاشمی رفسنجانی نیز کوشید تا در سخنرانی ها و گفتگوهای مختلف به نقدهای اصلاح طلبان رادیکال نیز پاسخ دهد. او روز چهارشنبه، 24آذرماه پس از آنکه بالاخره در فرمانداری تهران حاضر شده و برای انتخابات ثبت نام کرد، در جمع خبرنگاران نیز حاضر شده و درباره دلیل حضورش گفت: «کسانی که برای داوطلب شدن من اصرار داشتند، استدلال می کردند که تجربه های من در مجلس می تواند در ایجاد وفاق ملی و نزدیک کردن گروههایی که اکنون در حال معارضه هستند و نیز برای کمک به دولت کارساز باشد».
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد اهداف خود از شرکت در انتخابات مجلس نیز گفت: «البته اگر چه عضو قوه مجریه نیستم و سازندگی به عهده قوه مجریه است و با این حال همواره آرزو داشته ام که بتوانم از طریق مجلس فکر سازندگی را در کشور–که خیال می کنم مهمترین نیاز جامعه در آینده است–پشتیبانی بکنم و این بویژه برای جوانها حائز اهمیت است و در همین ارتباط مسأله اشتغال را داریم که حقیقتاً برای همه ما وظیفه ای است.» این سخن هاشمی نشان می داد که آنچنان که اصلاح طلبان معتقد بودند اولویت هاشمی با آنها کاملا متفاوت است.
البته او در ادامه همان گفتگو افزود: «مسأله دوم منطقی کردن[؟] و تحکیم توسعه سیاسی است که آسیب پذیر نباشد و «حرکت های ناموزون» سبب نشود راهی که هست و شرایطی که وجود دارد به شکل نامطلوبی دربیاید و از آفت ها جلوگیری کنیم».[روزنامه همشهری–بیست و پنجم آذر 1378]
او چند روز بعد نیز در جمع خبرنگاران حاضر شد و به پرسشهای متعدد آنان پاسخ داد. از جمله آنکه در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که پرسید «فلاحیان گفته است اگر من در دادگاه حاضر شوم، بارئیس خود حاضر می شوم» گفت: «فلاحیان در گفتگو با روزنامه انتخاب این جمله را تکذیب کردند و از اینکه خبرنگاری این حرفهای بی ریشه را مطرح کند و نیز از شیطنت برخی ها تعجب می کنم.» البته روز بعد با توضیح آن نشریه [روزنامه انتخاب-یکم دی ماه 1378] مشخص شد که فلاحیان چنین چیزی را تکذیب نکرده و به دروغ چنین چیزی گفته است.
در ادامه این گفتگو خبرنگاری پرسید: «عده ای شما را مسئول ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر می دانند» و هاشمی در پاسخ گفت: «امام معتقد بودند که نیروهای ما نباید وارد خاک عراق شوند، […]امام پس از این بحثها گفتند نیروهای ما وارد مناطق مسکونی نشوند و نیروهای نظامی هم این فرمان را اجرا کردند».
خبرنگار یکی دیگر از روزنامه ها هم از هاشمی رفسنجانی پرسید: «آیا شما نیز مثل خاتمی پیگیر قتلهای مشکوک دوران ریاست جمهوری خود بودید؟ آیا خود را در قبال آنها پاسخگو می دانید؟»وی پاسخ داد: «هیچ وقت در گذشته چنین اتفاقی نیفتاد که افرادی را پشت سرهم بکشند. البته مواردی قتل مشکوک رخ داد که در مورد همه آنها اقدام کردیم» [روزنامه اطلاعات–یکم دی ماه 1378]
هاشمی اواسط دیماه نیز در گفتگو با همشهری کوشید تا به بخش دیگری از انتقادات طرح شده درباره خود پاسخ دهد. او در این گفتگو ماجرای شگفت آوری را نیز افشا کرد. وقتی بحث به سعید امامی و قتلهای زنجیره ای رسیده بود، رفسنجانی گفت: «سعید امامی، در دوران من برای ما مشخص شد که با سیاست های جاری کشور از جمله تنش زدایی آنها مخالف هستند. اینها موشک بردند به یک کشور خارجی و آنها پیدا کردند. از داخل وزارت اطلاعات قضیه را پیگیری کردیم ثابت شد.رهبری و من به وزارت اطلاعات گفتیم اینها باید کیفر ببینند. دادگاه اداری برای آنها تشکیل بدهند و به حکم دادگاه همین سعید امامی را از معاونت خلع کردند و گویا پست مشاورت دادند. چون دادگاه تشکیل شده بود و رسیدگی کرده بود طبعاً لازم نبود و نخواستیم به جزئیات امور دخالت کنیم. همین ها در زمان ما به خاطر همین بی انضباطی ها محاکمه شدند». [روزنامه همشهری–نوزدهم دی ماه 1378]