بیش از صد نفر در اعتراضات مردمی به انتخابات مخدوش 22 خرداد کشته شدند اما تاکنون و با گذشت 15 ماه از این انتخابات، قاتل یا عوامل قتل جانباختگان معرفی نشده است.این در حالیست که خانواده های جان باختگان با طرح شکایاتی رسمی خواهان معرفی و محاکمه مسببان و عوامل قتل عزیزان خود شده اند. در گفتگو با خانواده های سید علی موسوی، میثم عبادی، شهرام فرج زاده، عباس دیسناد و مسعود خسروی دوست محمد، روند پی گیری ها و آخرین پاسخی راکه به این خانواده ها از سوی مراجع قضایی و انتظامی داده شده، پی گرفته ایم.
خدیجه موسوی خامنه، مادر سید علی موسوی در مصاحبه با “روز” از بی نتیجه ماندن تمام پی گیری های برای معرفی و محاکمه قاتلان فرزندش سخن می گوید.سید علی موسوی حبیبی، خواهر زاده میرحسین موسوی است که روز عاشورا در خیابان شادمان هدف گلوله قرار گرفت و در بیمارستان سینا جان باخت.
مادر سید علی موسوی به “روز” می گوید: روز اول به ما گفتند پی گیری می کنیم و تا 15 روز قاتل را معرفی میکنیم اما علیرغم همه پی گیری های ما تاکنون هیچ پاسخی نداده اند. نه قاتل را معرفی کرده و نه توضیحی به ما داده اند.
خانم موسوی توضیح میدهد: همان روز اول ما شکایت کردیم و در مراجع قضایی پرونده تشکیل دادیم اما همچون سایر خانواده های شهدا، پی گیری های ما نیز بی نتیجه مانده است.چند بار هم مراجعه کردیم ولی تا امروز هیچ جوابی به ما نداده اند.
به خانم موسوی می گویم به برخی از خانواده ها گفته اند دیه بگیرید، پاسخ می دهد: چنین بحثی را با ما مطرح نکرده اند.
مادر شهید علی موسوی سپس متذکر می شود: ما شکایت کردیم، نیروی انتظامی هم همان اوایل اطلاعیه ای داد. گزارش های بیمارستان و پزشکی قانونی هم موجود است و همین ها برای پی گیری کافی است اما در اصل مسکوت گذاشته اند و پی گیری نمی کنند. حتی نگفته اند پرونده نقص دارد که بگوییم شاید بدین دلیل پی گیری نمی شود و برای تکمیل پرونده تلاش شود.
به گفته خانم موسوی، پزشکی قانونی در گواهی فوت، نوشته فوت بر اثر اصابت تیر بوده است.
از خانم موسوی می پرسم با توجه به اینکه فرزند شما قبل از شهادت از سوی افرادی تحت تعقیب بوده و تهدید به مرگ شده بود، آیا شما از فرد یا ارگان خاصی شکایت کرده اید؟ پاسخ میدهد: نه شکایت ما به طور مشخص ازفرد خاصی نبوده بلکه شکایت کرده و خواهان شناسایی و معرفی قاتل یا قاتلان شده ایم اما همین مساله تهدیدها و مسائلی را هم که وجود داشت به قاضی مربوطه گفته و همه اطلاعات را داده ایم منتهی از سوی آنها قضیه پی گیری نمی شود و بیش از این نمیدانیم چه کاری می توان کرد.
وی می افزاید: متاسفانه مرجع رسمی وجود ندارد که بگوید چه کسی مسئول است؛ تنها پی گیری های خود ماست که آن هم تاکنون بی پاسخ مانده و اینکه این پی گیری ها به جایی خواهد رسید یا نه، نمی دانم.
خانم موسوی در عین حال تاکید میکند که از طریق وکیل و مراجع قضایی و انتظامی همچنان به پی گیری ادامه خواهند داد.
جلوی پسرت را می گرفتی
پدر میثم عبادی، اولین شهید جنبش سبز که روز 23 خرداد بر اثر اصابت گلوله جان باخت، نیز به “روز” می گوید پرونده قتل پسرش را مسکوت گذاشته اند و هیچ پاسخی نمی دهند.
اصغرعبادی، پدر میثم عبادی خبر از نامه ای میدهد که به محمود احمدی نژاد نوشته بود و می گوید: شرح قضیه را نوشتم و اینکه چگونه میثم به خاطر کمک به دختری که از سوی بسیجی ها مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود شهید شداما هیچ جوابی نیامد. تا اینکه هفته پیش به دفتر ریاست جمهوری زنگ زدم و در مورد نامه ام پرسیدم. یک آقایی پشت تلفن جواب داد: “می خواستید تظاهرات نمی رفتید میخواستی جلوی پسرت را می گرفتی تا به اغتشاشات نرود، رفت و کشته شد و ربطی به ما ندارد”.
آقای عبادی که فرزندش موقع شهادت تنها 16 سال و سه ماه داشته، از پرونده شکایتش می گوید: من همان اوایل شکایت کردم؛ بعد یک نفر را بازداشت کردند و قاضی پرونده گفت این فرد قاتل میثم و از نیروهای بسیج است. اما بعد از مدتی او را آزاد کردند و به ما گفتند اشتباه گرفته بودیم. بعد هم پرونده را برگرداندند به اداره آگاهی.
پدر میثم عبادی می افزاید: الان وکیل ما، خانم ستوده بازداشت هستند خودم هم برای پی گیری میروم قاضی سرش را پایین می اندازد و جوابی نمی دهد؛ بعد از کلی معطل کردن سرش را بالا می آورد و می گوید به اینجا ربطی ندارد و بروید آگاهی. اداره آگاهی هم که مرا داخل راه نمی دهند. نه هیچ کسی جوابی به ما میدهد و نه تاکنون آمده اند حالی از ما بپرسند و ببینند قضیه چی بوده؛ البته خودشان بهتر از همه میدانند. با این حال من همچنان پی گیری میکنم تا روزی قاتل فرزندم را معرفی کنند.
پاره کردن عکس
خواهر شهرام فرج زاده که روز عاشورا زیر ماشین نیروی انتظامی له شده و جان باخت، نیز از بی نتیجه ماندن پی گیری هایشان می گوید.
راحله فرج زاده در گفتگو با “روز” همچنین خبر میدهد که عکس شهرام را که بر مزار او بود پاره کرده اند: ما هنوز سنگ قبری برای شهرام نگذاشته ایم. عکس او بالای سرش بود که هفته گذشته آن را هم پاره کردند.
خانم فرج زاده از پی گیری هابرای معرفی قاتل برادرش می گوید: هر جایی که به فکرمان می رسید رفته ایم؛ همه جا سر زده ایم اما هیچ جوابی نمی دهند. حتی یک نامه می خواستیم که حقوق بیمه شهرام را درست کنیم تا همسر و دختر شهرام حداقل حقوق بیمه او را دریافت کنند اما متاسفانه ندادند. شما از همین نتیجه بگیرید که چه جوابی میخواهند به ما بدهند؟
وی می افزاید: در حالیکه فیلم شهادت شهرام موجودست و همگان آن را دیده اند اما منکر شدند و به ما گفتند ماشین شخصی به شهرام زده است در تلویزیون هم گفتند ماشین نیروی انتظامی بوده اما دزدی بوده است.ما غیر از دروغ چیزی از آقایان نشنیده ایم اما اکنون با گذشت چند ماه انگار که اصلا چنین پرونده ای وجود ندارد و هیچ کسی پاسخگو نیست.
خانم فرج زاده سپس ادامه میدهد: مگر نمی گویند ماشین شخصی بوده خب بیاورند به ما معرفی کنند همان ادعایی که خودشان می کنند را برای ما ثابت کنند. تمام دنیا فیلم را دیده و همه میدانند که ماشین نیروی انتظامی بوده است.
خواهر شهرام فرج زاده از تحقیقات محلی درباره خانواده اش خبر میدهد و می گوید: تازه چندین بار رفته اند محل زندگی خانواده ام و درباره آنها تحقیقات محلی کرده و پرسیده اند که ما با نظام مشکل داریم، نداریم و….
وی متذکر می شود: یک انسانی را کشته اند بعد مدام می پرسند که خانواده اش با نظام مشکل دارد یا ندارد. مادر من تمام زندگی به وطنش خدمت کرده اما میخواهم از آقایان بپرسم اگر کسی طرفدار شما نباشد شما حق دارید اینطور ناجوانمردانه و به صورت غیر انسانی او را زیر ماشین له کنید و بعد هم منکر قضیه شوید؟
با باتوم زدند، گفتند سکته قلبی
همسر عباس دیسناد، جانباز جنگ که روز 30 خرداد سال گذشته به دلیل وارد شدن ضربات باتوم بر سرش جان باخت نیز به “روز” می گوید شکایت او به هیچ نتیجه ای نرسیده است.
مریم خانی، همسر عباس دیسناد خبر میدهد که با گذشت بیش از یک سال، پرونده شکایت خانواده او همچنان در اداره آگاهی است و به دادگاه ارسال نشده است.
خانم خانی می گوید: جواب خاصی که به ما نمیدهند اما یک ماه پیش مادر همسرم را به عنوان ولی دم به اداره آگاهی احضار کردند. به ایشان گفته بودند پسرتان همزمان با ضربه باتوم، سکته قلبی کرده است. در اصل می خواستند پرونده را مختومه کنند و می گفتند که عباس بر اثر سکته قلبی فوت کرده و ضربات باتوم بر سر او را نادیده گرفتند. بعد هم به مادر همسرم گفته اند که از کس خاصی شکایت داریدیا اینکه پرونده را مختومه کنیم؟ که ایشان پاسخ داده اند ما که نمیدانیم چه کسی زده و شما باید قاتل را پیدا کنید و این وظیفه شما است. بعد هم همه را به خدا واگذار کرده و بازگشته بود.
همسر شهید دیسناد که همچنان خواهان معرفی قاتل همسرش است می گوید: وکیل ما همچنان پی گیر است و ما انتظار داریم پرونده از اداره آگاهی به دادگاه ارسال شود اما تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است. بالاخره کسی باید جوابگوی من و فرزندانم باشدیا نه؟ ما فقط خواهان معرفی قاتل هستیم و محاکمه عادلانه او، یعنی ما عدالت را حتی برای قاتل هم میخواهیم و نمیدانیم چه پیش خواهد آمد.
نا امید نیستیم پی گیری میکنیم
وکیل خانواده مسعود خسروی دوست محمد که روز 25 خرداد سال گذشته بر اثر اصابت گلوله جان باخت، نیز به “روز” می گوید که او و موکلانش همچنان پی گیر پرونده هستند اما فعلا نتیجه ای نگرفته اند.
آقای حبیب نژاد می افزاید: پرونده فعلا بین آگاهی و بازپرسی در رفت و آمد است و تاکنون به دادگاه ارسال نشده و در اصل فعلا در مرحله تحقیقات است.
آقای حبیب نژاد می گوید: ما از فرد یا ارگان خاصی شکایت نکرده ایم. شکایت ما ناظر بر خود جرم بوده نه مجرم و متهم و منتظریم تحقیقات به پایان برسد و من همه تلاشم را میکنم تا به نتیجه برسیم اما این پرونده وضعیت خاص خود را دارد، قتل عادی نیست ودایره مظنونان کم نیستند که بین ده نفر مثلا به دنبال قاتل بگردیم و ظرف چند ماه به نتیجه برسیم.
از وکیل خانواده شهید خسروی می پرسم آیا نیروهای نظامی جزو مظنونان مطرح شده در پرونده هستند؟ پاسخ میدهد: بله دایره مظنونین در همین محدوده است. حالا باید صبر کنیم ببینیم به چه نتیجه ای می رسیم ضمن اینکه پزشکی قانونی هم اصابت گلوله را تایید کرده است.
آقای حبیب نژاد همچنین در این خصوص که به برخی خانواده ها گفته اند دیه بگیرند و پرونده ها را مختومه کنند می گوید: به ما چنین چیزی را نگفته اند و پرونده ما هنوز به دادگاه نرفته اما از نظر حقوقی، پرونده قتل قابلیت مختومه شدن را ندارد مگر اینکه خانواده شاکی رضایت دهند یا قاتل پیدا شود اما توجه داشته باشید که حتی اگر خانواده شاکی رضایت دهند باز هم از نظر جنبه عمومی جرم، پرونده قابلیت مختومه شدن را ندارد.
وکیل خانواده شهید خسروی می افزاید: تجربه نشان داده که پرونده های قتل به هر حال به نتیجه می رسد و من ناامید نیستم هر چند ممکن است در این مورد به نتیجه ای نرسد اما باز هم من امید دارم و پی گیری میکنم.
