چاپ دوم ♦ چهار فصل

نویسنده
رضا بهاری

‏شاید شما هم نخستین بار باشد که نام “وانشا” را می خوانید و می شنوید و به احتمال زیاد کنجکاو شده اید که این نام که ‏آهنگی زیبا دارد به چه معناست؟ “وانشا” اسمی کمیاب و ناشناخته به معنی “دوباره کاشتن” است که بر دختری از خطه ‏سرسبز شالیکاران نهاده شده است. و اینک این دختر یکی از نقاشان مشهور ایرانی ساکن فرانسه است. اما کار و ‏افکارش در این شهر توقف نکرده است….‏

vansha1.jpg

گفت و گو با وانشا رودبارکی

‎ ‎آن چیز دیگر‎ ‎

وانشا ابراهیمی رودبارکی در سال 1966 در رشت به دنیا آمده، در طبیعت زیبای شمال کودکی و نوجوانی را گذرانده ‏و بعد در دانشگاه گیلان فوق لیسانس ریاضیات گرفته و بعد از دو نمایشگاه یکی در گالری “نقش و قلم” در رشت و ‏دومی در گالری “مانی” تهران سال 1991 به پاریس رفته و از آن زمان تاکنون در آنجا زندگی می کند. یادگیری نقاشی ‏را در کلاسهای نقاشی گالری “نقش و قلم” رشت شروع کرده و هنوز هم مشغول آموختن است. از زمانی که از ایران ‏مهاجرت کرده تاکنون بیش از بیست نمایشگاه در فرانسه، اسپانیا، سوئیس، ایتالیا و آمریکا داشته است. او درباره آخرین ‏نمایشگاه هایش چنین می گوید:‏

‏”آخرین نمایشگاه ها عبارت بودند از دو نمایشگاه بطور همزمان در شهر فلورانس ایتالیا. اولی، بینال بین المللی ‏فلورانس( ۱-۹ دسامبر ۲۰۰۷)، که البته این سومین بار متوالی بود که در آن شرکت می کردم. در این نمایشگاه حدود ‏‏۸۰۰ هنرمند نقاش، مجسمه ساز، عکاس وغیره که همگی آنان توسط هیئت ژوری گزیده شده بودند، از کشورهای ‏مختلف دنیا حضور داشتند، و من به عنوان هنرمند ایرانی، با تابلوی “واقعیت او” در این بینال شرکت کردم. دومین ‏نمایشگاه در گالری” سانترو استوریکو” (۱-۱۱ دسامبر۲۰۰۷) در مرکز شهر فلورانس برگزار شد. در این نمایشگاه ‏انفرادی، من ۱۸ تابلو از آخرین کارهایم را به نمایش گذاشتم. این نمایشگاه با حضور چندین منتقد هنری شهر فلورانس، ‏و روزنامه نگاران و خبرنگار تلویزیونی توسکان، گشایش یافت. من بدین وسیله مجددا از استقبال گرم ملاقات کنندگان ‏و به خصوص هموطنان ایرانی خود سپاسگزاری می کنم.“‏

vansha2.jpg

‎ ‎آیا نگاه به هنر در کشور های گوناگون با یکدیگر فرق دارد؟ و اگر بله چرا؟

نگاه به هنر، و اصولا اهمیت دادن به هنر، بنا به فرهنگ هر جامعه در کشورهای گوناگون، متفاوت است. هنر به ‏عنوان یک عنصر اساسی و زیربنایی از فرهنگ، بنا به نیازهای آن جامعه، تاریخ آن و استعدادهای درونی مردم آن، ‏شکل پیدا کرده و رشد می کند. این بدیهی است که در کشورهای دارای یک فرهنگ غنی، مثل ایران، هنر ریشه دارتر ‏است، و امکان برقراری رابطه با یک موضوع هنری در این کشورها راحت تر صورت می گیرد.‏