سرپرست کلینیک سلامت خانواده روز گذشته اعلام کردبر اساس تحقیقات انجام شده 50 درصد طلاق ها ریشه در مسائل جنسی دارد.کاظم فروتن در عین حال نسبت به “تعصبات غلط در طرح مسائل جنسی” هشدار دادو با تاکید بر اینکه در ارتباطه با مسائل جنسی باید علمی برخورد کرد، گفت: “برخورد احساسی در نگرش به مسائل جنسی، مشکلات را بیشتر از گذشته خواهد کرد”.
طی 5 ماه اخیر این دومین باری است که رئیس کلینیک سلامت خانواده نسبت به افزایش نقش مشکلات جنسی در طلاق هشدار داده است. دکتر کاظم فروتن در اوایل آذر 86 و در جریان برگزاری کنگره “خانواده و سلامت جنسی” که پیش از برگزاری به دستور مقام های دولتی نام آن به«همایش خانواده و باروری” تغییر یافت، اعلام کرده بود که: “بین۵۰ تا ۶۰ در صد طلاق های صورت گرفته در ایران به علت مشکلات و اختلالات جنسی است”. همچنین: “حدود ۳۰ درصد زنان و ۳۰ درصد مردان به نوعی دچار یکی از اختلالات جنسی هستند”.
وی در همان کنگره از “ناتوانی جنسی و انزال زودرس در مردان” و “بی میلی جنسی در زنان” به عنوان شایعترین اختلالات جنسی نامبرده و گفته بود: “بسیاری از خانوادهها از وجود این مشکلات آگاهی ندارند و همین امر موجب مشاجرات و اختلافات خانوادگی میشود که در نهایت به طلاق منجر میشود”.
به گفته رئیس کلینیک سلامت خانواده “برای مشکلی به این گستردگی هیچ برنامهای در کشور وجود ندارد و هیچ دستگاه یا شورای کشوری برای کنترل آن نداریم در حالی که برای مسئلهای مانند دیابت که حداکثر 7 درصد مردم جامعه را متاثر میکند این همه برنامه و شورای کشوری داریم”.
همزمان نتایج یک تحقیق در خصوص رابطه طلاق و مشکلات جنسی که اخیرا از سوی منصوره و مژگان امیریان زاده، اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد و زهره یزدانی، کارشناس روان شناسی در شیراز صورت گرفته نشان می دهد که “وجود جو دائمی خشونت و عصبانیت بین زوجین فرصت های شیرین و رمانتیک را سلب کرده، مجالی برای تحریک هوس جنسی و برقراری رابطه ی جنسی باقی نمی گذارد”.
این پژوهش که به صورت پرسشنامه و با هدف سنجش میزان رضایت جنسی روی 120 زن مراجعه کننده به مرکز مشاوره و دادگاه خانواده در شهر شیراز صورت گرفته نشان می دهد “در بین 68.1 درصد زنان تمایل روابط جنسی وجود نداشته، و در 59.1 درصد، احساس دست داده بعد از رابطه جنسی با همسر «عصبانیت»عنوان شده است.63.9 درصد از زنان نمونه در این تحقیق اعلام کرده اند که از معاشقه لذت نمی برند و 66.8 درصد نیز گفته اند که پس از روابط جنسی محبت نمی بینند”. بنابر نتایج این تحقیق “به طور کلی میانگین رضایت جنسی در زنانی که در شرف طلاق بوده اند از زنانی که قصد طلاق نداشتند به مراتب کمتر بوده” است.
کلمه ممنوع
با اینکه اغلب کارشناسان نسبت به بحران روابط جنسی میان زوج های ایرانی هشدار می دهند،
با این حال مقام های رسمی و حکومتی حتی با اصطلاحاتی چون “رابطه جنسی”، “آموزش جنسی” و هرچیزی که به امور جنسی مربوط باشد مخالفت و آن را ممنوع می کنند.
نمونه بارز این ممنوعیت تغییر نام سومین همایش “خانواده و سلامت جنسی” در آذر ماه گذشته بود که در آخرین روزهای قبل از برگزاری به دستور و تصویب هیات دولت به«همایش خانواده و باروری» تغییر نام یافت.
مهدی خزئلی، فرزند آیت الله خزئلی از روحانیان تندرو و عضو سابق شورای نگهبان که از شرکت کنندگان در همایش “خانواده و سلامت جنسی” بود در اواسط دی ماه طی نامه ای سرگشاده اعلام کرد: “در آستانه برگزاری کنگره هیئت دولت تصویب¬کرد نام¬کنگره تغییر یابد، پس از شور و مشورت، دبیرخانه کنگره نام «جامعه و سلامت جنسی» را بجای نام قبلی به هیئت دولت اعلام کرد و پاسخ هیئت دولت این بود که ما با کلمه «سلامت جنسی» مخالفیم و ظاهراً پیشنهاد داشتند که نام کنگره به «خانواده و باروری» تغییر یابد”.
وی در همان نامه نوشت: “ما از آقای احمدی نژاد انتظار نداریم که فرق «سلامت جنسی» و «باروری» را بداند، اما از وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انتظار داریم که آقایان را با مفاهیم علمی آشنا کنند، نگذارید از هیئت دولت چیزی بیرون آید که نخبگان و اندیشمندان ما را به سخره بگیرند. نهایتاً کنگره بدون مهمانان خارجی تشکیل شد و معاونین محترم وزارت علوم و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درآن شرکت نفرمودند”.
مهدی خزئلی در آن نامه نوشته بود: “سخن از خانواده و سلامت جنسی و حذف کلمه سلامت جنسی توسط هیئت دولت، جای بسی شگفتی است شاید آقای احمدی نژاد منکر روابط جنسی و زناشویی در محدوده مقدس خانواده نیز می باشد”.
این بی توجهی ها در حالی ادامه دارد که دکتر غلامحسین قائدی، روانشناس چندی قبل به روزنامه همشهری گفت که ابعاد اختلال های جنسی و بحران های ناشی از آن بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که تاکنون در موردش اطلاع رسانی شده اما چون این مشکل به صورت مخفی وجود دارد، کمتر به آن پرداخته میشود.وی تاکید کرده بود که: “به بهانه تابوهای فرهنگی که به غلط به دین نسبت داده میشود، از صحبت درباره آن، حتی در مجامع علمی، امتناع میشود”.
در حالیکه به گفته دکتر کاظم فروتن “تشکیل شورای ملی سلامت خانواده” و راه اندازی رشته خانواده و سلامت جنسی در دانشگاه ها می تواند نخستین اقدامات برای بازگرداندن سلامت جنسی به خانواده ها باشد.وی پیش از این نیز به خبرگزاری ایسکا نیوز گفته بود: “آموزش های جنسی باید از سنین پایین تر در مدارس و با توجه به مسائل و نیازهای هر سن انجام شود تا به انحراف منجر نشود، در صورتی که اگر برنامه مدونی برای آموزش مردم در مورد مسائل جنسی با رعایت اصول فرهنگی و مذهبی داشته باشیم و این موضوع را تمام دستگاه های مسئول درمانی، فرهنگی و اجتماعی جدی بگیرند، می توان بسیاری از این مشکلات را در جامعه کم کرد”.
منصوره و مژگان امیریان زاده و زهره یزدانی سه محققی که در شیراز بر روی نسبت رابطه جنسی و طلاق تحقیق کرده اند نیز با “تاکید بر آزمایشات مربوط به سلامت جسمی و جنسی قبل از ازدواج” و ضروری بودن ”آموزش دانش جنسی به زوجین” تاکید کرده اند که “داشتن اطلاعات کافی در مورد امور جنسی، آزاد بودن از ترس ها، تعصبات کور و همین طور آموزش نحوه ی دوری از انحرافات مربوط به موضوعات و مسائل جنسی” از مواردی است که می تواند از مشکلات ناشی از بحران جنسی در کشور بکاهد.
بنابر این تحقیق “دشواری های جنسی به سادگی در متن یک رابطه ی زناشویی هویدا می شود. این مشکلات با سلطه گری (جنگ قدرت)، حسادت، تنبیه، ترس از بی وفایی و تعارض های مداوم در زمینه های دیگر زندگی هم بستگی دارد و متقابلاً مشکلات جنسی به معضلات رابطه ای جدید دامن می زند”.
در پایان این تحقیق با اشاره به اینکه “یکی از موارد مهمی که در روابط جنسی مطرح است، آمادگی روانی زوجین است و میزان آمادگی روانی بستگی به تجربیات اطلاعات و مطالعات قبل از ازدواج دارد” تاکید شده: ”فراهم کردن فرصت شناخت روانی برای زوجین ضروری می باشد و توصیه می شود جهت بهبود، شناخت و اصلاح روابط جنسی علاوه بر مطالعه ی کتاب و مراجعه به مراکز مشاوره زوجین باید در مورد توقعات، رفتار و ارزش ها با هم گفت و گو کنند. این امر به منظور بهبود روابط جنسی بسیار سازنده است و موجب تقویت جنبه های مختلف ازدواج، بهداشت روانی زوجین و پایداری خانواده ها خواهد شد”.