امیر تتلو، یکی از خوانندگان موسیقی زیرزمینی ایران که در اصطلاح “غیرمجاز” نامیده می‌شوند، با انتشار متنی شبیه به توبه‌نامه، بابت فعالیت‌های گذشته‌اش عذرخواهی و عنوان کرده که “دست‌بوس مقام معظم رهبری” است و به همه دستورات مسئولان احترام خواهد گذاشت. این اظهارنظر با واکنش بسیاری در فضای مجازی مواجه شده است؛ تعداد زیادی از هوادارانش اقدام او را تایید کرده و برخی به شدت آن را زیر سئوال برده‌اند. رویکرد جدید این خواننده معروف زیرزمینی، پس از بازداشت سال گذشته او صورت گرفته و برخی آن را به تلاش برای کسب مجوز فعالیت تعبیر کرده اند.
تتلو پس از الهام چرخنده، بازیگر تلویزیونی دومین چهره هنری است که امسال با ابراز علاقه و ارادت به رهبر جمهوری اسلامی خبرساز شده است.
گوگوش رفت، تتلو ماند!
“آقا خوبه، آقا جونه، آقای گل، آقا جون…” این بخشی از ترانه معروف گوگوش، خواننده مشهور ایرانی است که حواشی بسیاری پیرامون آن وجود داشت. تا سال‌ها این ترانه را که در سال ۵۷ گل کرده بود، تقدیم شده به آیت‌الله خمینی می‌دانستند و این گونه تفسیر می‌کردند که حضور چندین ساله گوگوش در ایران و دچار نشدن به زندان و مجازات، حاصل تقدیم این ترانه بوده است. سال‌ها بعد خواننده، آهنگساز و تهیه کننده این اثر هرگونه ارتباط بین آن و رهبر انقلابیون را به شدت تکذیب کردند اما این شایعه همچنان کم و بیش رواج دارد.
۳۶ سال بعد و در زمانی که گوگوش هم ترجیح داده مانند بسیاری از خوانندگان، ایران را ترک و فعالیتش را در آن سوی مرزها دنبال کند، “تتلو” که یکی از مشهورترین خوانندگان زیرزمینی ایران است، این بار جانشین آیت‌الله خمینی را خطاب قرار داده است. پست‌های بعدی این خواننده در صفحه فیس‌بوکش حاکی از تایید این اظهارنظر است و نشانی از عقب‌نشینی در موضع غیرمنتظره‌اش دیده نمی‌شود. او روز جمعه گذشته در فیس بوکش نوشت: “به همون خدایی که منو از کفِ خیابونای همین خاک به امیر تتلو تبدیل کرد قسم میخورم که به دستورات بزرگان و پیشکسوتان و مسئولین احترام خواهم گذاشت و دست بوس همه ی مردم ایران به ویژه مقام معظم رهبری خواهم بود.” [نگارش نویسنده حفظ شده و بدون ویرایش است]
او ادامه داده است: “اینبار از تهِ دلم و با همه‌ی وجود از همه معذرت میخوام اگه در گذشته الگوی خوبی نبودم!! منو ببخشین.”
این بخش از نوشته او گمانه‌زنی‌های قبلی مبنی بر تلاش این خواننده غیرمجاز از نگاه مسئولان را برای کسب مجوز تقویت می‌کرد: “شهرت و این چیزا یعنی چی اصلا؟! من فرزند این سرزمینم و پای بند به قوانین!! تورو خدا منو بین خودتون بپذیرین و بهم اجازه بدین همه‌ی عشقمو تو آهنگا تقدیمتون کنم.”
امیرحسین مقصودلو که با نام هنری تتلو شناخته می‌شود بیش از ۱۰ سال است که به صورت زیرزمینی فعالیت می‌کند و طرفداران بسیاری دارد. آثار او در شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی پخش شده اما نوع موسیقی و مضمون ترانه‌های او به گونه‌ای بود که با چارچوب اجباری و الزامی تعیین شده از سوی مسئولان، کاملا منافات داشت و کمتر کسی کوچکترین شانسی برای مجاز شدن این خواننده قائل بود. نوع آرایش مو و لباس پوشیدن، استفاده از گوشواره، خالکوبی و پیرسینگ و مواردی از این دست که به ویژگی تتلو و سایر خوانندگان زیر زمینی تبدیل شده بود نیز همگی از مصادیق ممنوعه به شمار می‌رفت. تتلو چندین بار هم بازداشت شد و در سال ۱۳۸۶ هم برای مدتی به دوبی رفت اما دوباره تصمیم گرفت به ایران برگردد و کارش را ادامه بدهد؛ در حالی که بسیاری از دوستان و همکاران او، تصمیم به خروج از کشور گرفته بودند. آخرین بازداشت او اما رسانه‌ای شد و سرآغازی بر تغییر روند و رویکرد این خواننده زیرزمینی.
آذر ماه سال گذشته رییس پلیس امنیت اخلاقی ناجا ضمن اعلام برخورد پلیس با خواننده‌های زیرزمینی، از دستگیری خواننده‌ای به نام “تتلو” خبر داد که در “اختیار مقام‌قضایی” قرار گرفته است. سرهنگ مسعود زاهدیان تاکید کرده بود: “افرادی که به شکل زیرزمینی قصد فعالیت دارند باید دست از این کار خود برداشته و در قالب هنر قانونی و واقعی به فعالیت خود ادامه دهند.”
او بلافاصله پس از آزادی متنی در فیس‌بوک نوشت که در آن بابت “کارنامه سیاه” و کارهای قبلیش معذرت‌خواهی کرد: “باید بگویم که من علی‌رغم میل باطنی‌ام قدیم یک کارنامه بدی از نظر خیلی‌ها داشتم که باید پاسخگو باشم و پاسخگو هم می‌شوم و ایشالله که بتوانیم مجوز را بگیریم و بتوانیم تو ایران کار کنیم.”
این معذرت‌خواهی در یک پیام صوتی هم تکرار شد؛پس از آن بود که تتلو تلاش برای مجاز شدن را آغاز کرد.
آثار اخیر او، همگی غمگین هستند و از آن ترانه‌های شاد و پرهیجان قبلی هیچ خبری نیست. او در کلیپ‌هایش هم با لباسی پوشیده ظاهر می‌شود و حتی در کلیپی که برای تیم ملی ایران خوانده، زیر پیراهن تیم ملی، ساق بندی به دست کرده تا خالکوبی‌هایش دیده نشود.
اما گویا همه اینها برای “مجاز” شدن جواب نداده که در فیس‌بوکش از “دست‌بوسی” مقام معظم رهبری خبر داده و عده بسیاری را منتقد و مخالف خود کرده است. برخی او را با الهام چرخنده و محمدرضا شریفی‌نیا مقایسه و اقدامش را نکوهش کرده‌اند، عده‌ای هم از سر دلسوزی خواستار توجه به شرایط ویژه او شده‌اند. برخی هم در کامنت‌های همان پست و یا در صفحات دیگر، پیش‌بینی کرده‌اند که این اقدام تتلو برای کسب مجوز به جایی نمی‌رسد و در نهایت او اعتبار و احترامش را از دست خواهد داد.
در سال‌های گذشته چندین خواننده زیرزمینی توانسته‌اند به جرگه خوانندگان مجاز دربیایند که محسن چاووشی و محسن یگانه از جمله معروف‌ترین آنهایند اما در سبک رپ و آر اند بی، اعطای مجوز به سختی صورت می‌گیرد و بخصوص برای خواننده شناخته شده‌ای مانند تتلو با این پیشینه تصویر آشنا، بعید به نظر می‌رسد.
چرخنده و بازتاب ابراز عشق به رهبر
الهام چرخنده، بازیگر تلویزیون و مجری سابق یک شبکه ماهواره‌ای در نوروز امسال با تبریک به آیت‌الله خمینی و ابراز علاقه به او خبرسازو کمی بعد مدعی شد که به دلیل این موضوع مورد حمله قرار گرفته و او را “به جرم عاشقی” کتک زده‌اند. حضور به یکباره پررنگ او در صدا و سیما هم خبرساز شد و وقتی خبر رسید او یکی از دست اندرکاران اعزام هنرمندان حامی تیم ملی به برزیل است، واکنش‌ها علیه او شدت گرفت. در آن زمان هم عده‌ای با شبیه‌سازی اعتراف‌گیری‌های اجباری از فعالان مدنی و سیاسی، چرخنده را قربانی سیاست تواب‌سازی می‌دانستند، برخلاف آنها که چرخنده را چهره‌ای سودجو و دورو معرفی می‌کردند. جالب اینکه حامیان رهبر جمهوری اسلامی هم استقبال قابل توجهی از چرخنده نکردند و در برخی وبسایت‌ها و شبکه‌های مجازی متعلق به آنان، این موضعگیری با توجه به نوع حجاب قبلی الهام چرخنده و سابقه مجری‌گری در یک شبکه ماهواره‌ای زیر سئوال رفت. موضع این طیف در مقابل تتلو نیز از پیش قابل پیش‌بینی است، اما سئوال اینجاست که آیا سیاستی خاص در پس این برخوردهاست و یا توسل به مقام اول نظام اسلامی تدبیری شخصی از سوی افرادی مانند چرخنده و تتلو بوده تا گره از مشکلات باز کنند؟
