جنیفر روبین
بیبیسی گزارش میدهد: “بنا بر گزارشها انفجار در تجهیزات نظامی نزدیک تهران موجب کشته شدن دو نفر شده است. خبرگزاری نیمه رسمی ایسنا گفت، این آتش در یک واحد تولید مواد انفجاری رخ داده… یک وب سایت هوادار مخالفان گزارش داده که انفجاری بزرگ نزدیک سایت نظامی پارچین، در جنوب شرقی پایتخت، رخ داده اما این موضوع تایید نشده است… از سال ۲۰۰۵ به آژانس بینالمللی انرژی هستهای اجازه بازرسی از این سایت داده نشده است. تحلیلگران میگویند آژانس بینالمللی انرژی هستهای مشکوک است که آزمایشهای مرتبط با توانایی انفجاری سلاح هستهای در پارچین انجام میگیرد.”
این درست است، غرب هنوز دسترسی به یکی از سایتهای کلیدی غنیسازی را ندارد و با این حال دوبار تحریمها کاهش یافته است.
مشخص نیست این حادثه مربوط به ایران است یا یک خرابکاری بوده است. به گفته یک متخصص ایرانی: “هرگز توانایی رژیم ایران را در خرابکاری توسط خود، بدون دخالت سرویسهای اطلاعاتی خارجی، دستکم نگیرید.” از طرف دیگر مبهم بودن دلیل انفجار به نفع غرب و مخصوصا اسرائیل. حداقل به مذاکرهکنندگان اوباما و همچنین حاکمان ایران یادآوری میکند که ارتش و اطلاعات اسرائیل هنوز هشیار است، حتی در زمانیکه پرزیدنت اوباما متمایل به امتیاز دادن بر سر میز مذاکرات است.
گزارش پانل ایران در ماه ژوئیه که توسط دنیس راس، مشاور پیشین دولت اوباما و اریک ادلمان، معاون وزارت دفاع دولت بوش نوشته شده، به سیاستگذاران یادآوری کرد که برای مجبور کردن ایران به کنار گذاشتن توانایی هستهای توصیه میشود “اعتبار گزینه نظامی اسرائیل تقویت شود. برخلاف آمریکا که توانایی بلامنازع اما اراده نامطمئن برای انجام چنین حملهای را دارد، توانایی اسرائیل ممکن است با عزم این کشور برای جلوگیری از ایران هستهای هماهنگ نباشد.” خیلی جالب است که دولت کار زیادی برای تقویت اقدام اسرائیل انجام نمیدهد.
این پانل پیشنهاد میکند موشکهای نفوذکننده و لوازم مناسب برای پرتاب آن به اسرائیل داده شود. این باعث میشود تلاشهای دیپلماتیک به دو روش تقویت شود. اول، با فرستادن یک سیگنال غیرقابل اشتباه مبنی بر اینکه اسرائیل توان انجام حمله نظامی را دارد و این نگرانی ایران در مورد عدم توافق هستهای را افزایش میدهد. دوم اینکه، موضع آمریکا بر سر میز مذاکرات را تقویت میکند و نسبت به وجود گزینههای دیگر در صورت شکست مذاکرات هشدار میدهد.
شاید این انفجار فقط یک تصادف بوده است. اما اگر یک یادآور عمدی مبتنی بر این باشد که اسرائیل حتی بدون کمک اضافی ارتش آمریکا اراده و توان آسیب زدن به برنامه ایران را دارد، شاید مذاکرهکنندگان آمریکایی بتوانند از آن به نفع خود استفاده کنند.
منبع: واشنگتن پست - 5 اکتبر 2014