توضیح

نویسنده

سردبیر محترم روزآنلاین

در پی انتشار مطلبی خلاف واقع از آقای عیسی سحرخیز در روز آنلاین  به تاریخ  هفدهم دی ماه 1393 که به وضعیت اینجانب در زمان بازداشت مربوط می شد، خواهشمندم توضیحات اینجانب را بر اساس قواعد و قوانین مطبوعاتی در همان صفحه و با همان کیفیت منتشر کنید.

عبدالرضا تاجیک

17 فروردین 1394

 

براساس شناختی که از آقای سحرخیز دارم، مطالبی که ایشان نویسنده آن هستند را نمی‌خوانم اما مدتی پیش یکی از دوستان متنی که گویا به خاطرات آقای سحرخیز در زندان مربوط می‌شود را با این عنوان که مربوط به من است، فرستادند. با خواندن آن متن، متوجه شدم مطالبی که ایشان در مورد من گفته‌اند خلاف واقع است.

عکس ادعای آقای سحرخیز، باید بگویم که مقام‌های دادستانی خواهر من را بصورت تلویحی تهدید نکردند بلکه برای او پرونده قضایی تشکیل داده و پس از برگزاری دادگاه به ریاست قاضی مقیسه به حبس تعزیری محکوم کردند. البته این حکم در دادگاه تجدید نظر به حبس تعلیقی برای مدت پنج سال تبدیل شد. خبر این موضوع، در همان زمان منتشر شده است.

نکته بعدی، ایشان ادعا کرده‌اند که با تهدید خواهرم، امر خبررسانی را شوهر خواهر من برعهده گرفته‌ است. این ادعا نیز از اساس نادرست است. در هیچ رسانه‌ای، خبری به نقل از ایشان در خصوص من منتشر نشده است و کاری برای خبررسانی انجام نداده‌اند. متأسفانه این نوع ادعاهای نادرست می‌تواند برای خانواده‌ها مشکلاتی ایجاد کند؛ کما اینکه برای نزدیکان من ایجاد کرد.

نکته سوم، ایشان ادعا کرده‌اند که من روزنامه‌نگار نزدیک به جریان ملی-ـ مذهبی هستم. در آن مقطع زمانی همه می‌دانستند که من عضو شورای فعالان ملی-ـ مذهبی هستم.

اما نکته چهارم، ایشان خبر از آزادی من در آن مقطع زمانی داده‌اند. گویا آقای سحرخیز خبر شش ماه بعد را به ابتدای این دوره از بازداشت من تغییر داده‌اند. اساساً در آن مقطع زمانی بحثی از آزادی من با وثیقه مطرح نشد.

امیدوارم مدیران روزآنلاین با اصلاح ادعای آقای سحرخیز به ثبت دقیق حوادث، کمک بیشتری کنند. همچنین امیدوارم که خاطره نویس با توجه به اینکه در حال حاضر آزاد هستند- و در گذشته نیز بخشی از دوران زندان خود را در بیمارستان گذرانده است، بنابراین وقت بیشتری برای مرور خاطرات خود در فضای آزادتر داشته است-، در نوشتن خاطرات خود دقت بیشتری داشته باشد که هم مطالب خلاف واقع نگوید و هم سخنانی نگوید که شاید روزی نهادهای امنیتی بتوانند از آنها برای تحت فشار قرار دادن خانواده‌های روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و مدنی ساکن در خارج از ایران استفاده کنند.