واشنگتن ـ روز سه شنبه کمیسیون امور خارجه مجلس نمایندگان امریکا لایحه ای مبنی بر تحریم شرکت های نفتی خارجی را که به شکلی به ایران مربوط می شوند، به مجلس تسلیم کرد. در این لایحه به طور ضمنی شرکت های اروپایی مانند توتال مدنظر هستند.
این لایحه توسط 37 رأی موافق و تنها یک رأی مخالف به تصویب رسید. در این لایحه دولت تهران به استفاده از سود به دست آمده از سرمایه گذاری های خارجی در زمینه انرژی و استفاده از آن در فعالیت های هسته ای و “تروریستی” محکوم شده است.
گری آکرمن، نماینده دموکرات ها، در این مورد اظهار داشت: “سرمایه گذاری در بخش نفتی ایران به این کشور اجازه می دهد تا بودجه برنامه های تسلیحات هسته ای و هزینه مسلح کردن حزب الله، حماس و دیگر عوامل نفوذی که با نیروهای امریکایی می جنگند را تأمین کند.”
وی در ادامه افزود: “درحقیقت، درآمدهای ناشی از سرمایه گذاری های خارجی در ایران صرف هزینه های تروریستی و حمله به نیروهای امریکایی می شود.”
درحال حاضر هیچ شرکت نفتی امریکایی در ایران حضور ندارد و حوزه های نفتی ایران تنها از سوی شرکت های اروپایی و ژاپنی اشغال شده است.
تام لانتوس، رییس دموکرات این کمیسیون، دولت بوش را به تساهل و مدارا محکوم کرده. از دید او، دولت بوش هرگز شرکت های خارجی را تحریم و مجازات نکرده است. او می گوید: “اکنون وقت آن رسیده که اروپا از سرمایه گذاری در صنایع انرژی در ایران دست بردارد. قوانین ما مطمئناً در این راه گام برخواهند داشت.”
کریس اسمیت، نماینده جمهوری خواه نیز گفت: “به منظور اینکه دیپلماسی همچنان حرف اول را بزند، ما خواستار تحریم هستیم، نه اظهاراتی که هیچ عملی به دنبال ندارند.”
این درحالی است که در سال 1996، ایالات متحده پیش بینی کرده بود شرکت های نفتی خارجی را که به گونه ای به ایران مربوط می شوند تحریم خواهد کرد، ولی دولت در سال 1998 تصمیم گرفت که این قوانین را برای اتحادیه اروپا اعمال نکند.
لغو اعدام نوجوانان
لندن- سازمان عفو بین الملل در گزارشی که روز چهارشنبه به چاپ رسید، از دولت ایران خواست اعدام خردسالان و نوجوانان را کاملاً لغو کند یا قوانین خود را به گونه ای تغییر دهد که از این پس هیچ نوجوانی [کمتر از 18 سال] به اعدام محکوم نشود.
این سازمان مدافع حقوق بشر که مقر آن در لندن است، خاطرنشان می کند 71 خردسال که به جرم های مختلف محکوم شده اند، اکنون در انتظار اجرای حکم اعدام خود نشسته اند. این سازمان همچنین می نویسد که ایران از سال 1990 تاکنون بیشتر از هر کشور دیگری نوجوانان زیر 18 سال را اعدام کرده است.
عفو بین الملل گزارش می دهد که در این مدت، 11 خردسال که هنوز به سن قانونی نرسیده بودند اعدام شدند و 13 نوجوان نیز پس از تحمل حبس خود و رسیدن به سن قانونی 18 سال اعدام شده اند.
ملکم اسمارت، رییس بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی این سازمان غیردولتی در این خصوص اظهار می دارد: “ایران در عمل تنها کشوری است که نوجوانان بزهکاری که در زمان ارتکاب جرم کمتر از 18 سال داشته اند را اعدام می کند.”
وی در ادامه می افزاید: “اکنون زمان آن است که مسؤولین ایرانی یک بار برای همیشه به این اقدام شرم آور خود خاتمه دهند. آنها باید سیاست ها و قوانین خود را براساس قوانین دیگر کشورهای جامعه بین الملل همسو کنند. این کشورها از مدت ها قبل این عمل وقیح را تکذیب کرده اند.”
سازمان عفو بین الملل همچنین اظهار می دارد که علیرغم مخالفت ها و تکذیب های دولت تهران در خصوص این مسأله، تنها دو نوجوان در سال 2007 اعدام شده اند: محمد موسوی 19 ساله و سعید قنبرزهی که در زمان مرگ تنها 17 سال داشته است.
به نقل از عفو بین الملل، جدا از ایران، کشورهای دیگری که از سال 2003 به اعدام نوجوانان اقدام کرده اند عبارتند از: چین، سودان و پاکستان.
سفر بازرسان به ایران
وین- به دعوت دولت تهران، بازرسان آژانس اتمی در ماه ژوئیه به ایران خواهند رفت تا برنامه هسته ای این کشور را بهتر مورد مطالعه و بررسی قرار دهند و بدین ترتیب درخصوص نظامی بودن یا نبودن این برنامه اطمینان حاصل کنند.
به گفته ملیسا فلمینگ، سخنگوی آژانس اتمی، این دعوت از سوی علی لاریجانی که روز یکشنبه به طور سرزده برای دیدار با محمد البرادعی به وین آمده بود انجام شده. او در این مورد گفت: “آقای لاریجانی آژانس اتمی را به اعزام تیمی از بازرسان خود دعوت کرده تا با مطالعه و بررسی برنامه اتمی ایران مسایلی را که هنوز مبهم باقی مانده اند حل و فصل کنند. آژانس اتمی نیز در نظر دارد بزودی تیمی از بازرسان خود را به ایران اعزام کند.”
علی لاریجانی روز جمعه پس از نشست مقدماتی با محمد البرادعی و تعریف یک طرح همکاری دوماهه، خواستار کنترل برنامه هسته ای ایران در محل شد تا محرز شود که این برنامه هیچگونه هدف نظامی در پی ندارد.
او روز شنبه با خاویر سولانا، رییس دیپلماسی اتحادیه اروپا، در لیسبون دیدار کرد. آقای سولانا دیدار خود با لاریجانی را “بسیار سازنده” خواند و اظهار داشت که “دیدار دیگری در سه هفته آینده برگزار خواهد شد”.
هدف این دیدارها، از سر گرفتن مذاکرات بین المللی با تهران است.
یکی از دیپلمات های نزدیک به آژانس اتمی به فرانس پرس اظهار داشت: “مأموریت بازرسان توافق بر سر چگونگی اجرای این طرح [دو ماهه] خواهد بود.” به گفته این دیپلمات، “این مسایل مبهم برنامه هسته ای ایران هستند که مبنای خواسته های شورای حکام و شورای امنیت می باشند و به همین دلیل همواره از این کشور خواسته شده تا برنامه های غنی سازی خود را به حال تعلیق درآورد”.
جدا از دعوت های پیاپی برای همکاری بهتر با بازرسان و دسترسی آزادانه تر به تأسیسات، آژانس اتمی هنوز درخصوص برخی از مسایل برنامه اتمی ایران نگران است. از مهم ترین این مسایل، کشف رگه های آلوده به اورانیوم غنی شده به میزان بالا در سانتریفوژهای پیشرفته نسل دوم P2 و در قالب های فلزی نیمکره های اورانیوم است که از آنها می توان در اهداف نظامی بهره جست.
قابل ذکر است که برنامه ایران به عنوان امضاء کننده NPT، از سال 2003، به دنبال افشاگری هایی که درخصوص فعالیت های مخفی ایران انجام شد، تحت نظارت آژانس اتمی درآمد.
به گفته منبعی در وین، این مأموریت که احتمالاً در ماه ژوئیه انجام خواهد شد، توسط اولی هاینونن، معاون مدیرکل و مسؤول امور پادمان آژانس اتمی انجام خواهد شد.
این اقدامات در زمانی انجام می شود که کشورهای بزرگ قصد تصویب قطعنامه ای جدید علیه ایران و تشدید قطعنامه های مطروحه قبلی را دارند. با این حال، دولت تهران همچنان قاطعانه در دنبال کردن برنامه غنی سازی اورانیوم خود گام برمی دارد و به هیچ وجه به خواسته های سازمان ملل وقعی نمی گذارد.
به گفته یکی از دیپلمات های عالی رتبه آژانس اتمی، ایران که تا اواسط ماه می بیش از 1300 سانتریفوژ P1 را در مرکز نطنز عملیاتی کرده، مطمئناً خواهد توانست تا اواخر ماه ژوئیه 3000 سانتریفوژ دیگر نیز نصب کند.
چنین تأسیساتی در صورت عملکرد و شرایط بهینه قادر خواهد بود تا حداکثر یک سال آینده، میزان کافی اورانیوم بسیار غنی شده برای ساخت یک بمب اتمی را تولید کند.
این دیپلمات در پایان می افزاید: “احتمالاً اگر آقای البرادعی می توانست از شیوه مداراگونه ای در گزارش آتی خود استفاده کند و اگر می توانست بگوید که ما درحال پیشرفت روی این مسایل هستیم، مسلماً جوّ فعلی برای ازسرگیری مذاکرات مساعد می شد.”
منبع: فرانس پرس، 27 ژوئن 2007
مترجم: علی جواهری