فضا دوباره تنگ شده، مرتب تهدید میکنند

فرشته قاضی
فرشته قاضی

» حسین لقمانیان در مصاحبه با روز:

حسین لقمانیان، رئیس ستاد انتخاباتی مهدی کروبی در همدان و نماینده اصلاح طلب مجلس ششم در مصاحبه با “روز” از تهدید شبانه روزی خود از سوی نیروهای امنیتی خبر میدهد و میگوید زندان بهتر از وضعیتی است که او اکنون دارد.

او که اسفند سال گذشته و قبل از انتخابات ریاست جمهوری به اتفاق ۵ فعال سیاسی دیگر استان همدان از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده بود میگوید که راهی دیدار با سیدمحمد خاتمی بوده اند که بازداشت و سپس متهم به توهین به رهبری شده اند.

آقای لقمانیان می گوید که فضای سیاسی کشور با روی کار آمدن دولت حسن روحانی کمی تلطیف شده بود ولی با تهدیدات مخالفان و گروههای افراطی، فضا مجددا دارد تنگ تر و وضعیت امنیتی سابق حاکم می شود.

با این نماینده سابق مجلس درباره وضعیت پرونده و حکم دادگاه، بازجویی ها و شرایط زندان اوو همچنین انتقادهایی که از دولت حسن روحانی مطرح می شود گفت و گو کرده ایم.

این مصاحبه در پی می آید:

 

وضعیت پرونده شما به کجا کشید و الان در چه شرایطی است؟

ما با قرار وثیقه آزاد شدیم ولی کاش همانجا زندان می ماندیم چون روز و شب تهدید می شویم. لحظه به لحظه و ثانیه به ثانیه که آدم سیر می شود از این آزادی.

 

چه تهدیدی؟

اصلا نمی گذارند ما تکان بخوریم. تا تکانی میخوریم سریع می گویند الان می بریمت زندان. الان با شما اینکار را دارم آن کار را میکنیم و.. اینکه آزادی نیست زندان از این بهتر است.

 

این تهدیدها از سوی چه کسانی است؟ از شما چه می خواهند؟

از سوی نیروهای امنیتی. میخواهند سکوت کنیم و هیچ تکانی نخوریم. هیچ حرفی نزنیم.

 

به چه دلیلی شما را بازداشت کردند و اتهامی که به شما زدند چه بود؟

اصل ماجرا این بود که قبل از انتخابات ریاست جمهوری، ما با دوستان مان قرار گذاشتیم برویم دیدن آقای خاتمی. ما را بازداشت کردند.

 

یعنی دیدار با آقای خاتمی جرم محسوب می شود و شما را به این علت بازداشت کردند؟

در ظاهر بله. وقتی رفتیم دادگاه و دادگاه شروع شد دیدیم باطن اش خیلی گسترده است. هر چه ما در گذشته گفته بودیم، نوشته بودیم و انجام داده بودیم همه را جمع کرده بودند و حجم وسیع اینها را دادند دادگاه انقلاب همدان. قاضی هم قادری نسب نام داشت که نه سوادی، نه درکی داشت و نه اصلا پرونده را خوانده بود. اینجا تمام پرونده دست اداره اطلاعات است، قاضی و دادگاه و این چیزها همه حرف است. خلاصه ما را تحت آن عنوان گرفتند. یک مقاله ای هم در روزآنلاین نوشته بودم که در آن ایراد و اشکالی درباره سیاست خارجی گرفته و مواضع و دیدگاه رهبر را نقد کرده بودم. گفتند این توهین به رهبری است.

 

در واقع اتهام شما توهین به رهبری بود؟ چه حکمی برای شما صادر کردند؟

دو حکم ۲ سال زندان و همین طور ۶ ماه زندان و دو سال هم تبعید دادند که شد حکم اولیه. سر انتخابات ما را آزاد کردند و حکم رفت دادگاه تجدید نظر و تایید شد. حالا هم به نوعی پرونده رامعلق نگه داشته اند. هر موقعی هم که مساله ای پیش می آید و حرفی زده می شود با تهدید و ارعاب و اینکه حکم ات را اجرا میکنیم و در اجرای احکام هستیم و همین الان بازداشت ات میکنیم و.. به این وسیله ما را در حالتی قرار داده اند که سکوت کنیم و حرف نزنیم. فکر میکنند ما می ترسیم در حالیکه ما با توجه به تغییر دولت می گوییم فعلا حرفی نزنیم که باعث تضعیف دولت شود و سکوت ما از ترس از اینها نیست. ولی خب اینها که این حرف ها حالی شان نمی شود.

 

حالا من این مصاحبه و صحبت های شما را منتشر کنم باز برای شما مشکل ایجاد میکنند؟

هیچ اشکالی ندارد دیگر. مشکل هم ایجاد کنند دیگر مساله ای نیست. اینکه آزادی نیست. زندان خیلی بهتر از این نوع آزادی است دلیل سکوت ما هم ترس نبوده بلکه این بوده که به دولت کمک کنیم بتواند وعده هایی را که به مردم داده عملی کند.

 

شما کجا و در چه شرایطی نگه داشته می شدید؟

من در زندان همدان بودم. یک زندان قرون وسطایی خیلی کثیف، بیماری های جوراجور. هر اتاق ۴۷- ۴۸ نفر بودند. بی بهداشت و بی امکانات. وضع این زندان خیلی خراب است، من دو ماه در همین زندان شهر همدان بودم. چند روز اول انفرادی بودم ولی بقیه را در بند عمومی با زندانیان معتاد و جرم های مختلف و.. بودم

 

بازجویی های شما چگونه بود؟

والا اینها که اصلا استدلال و منطق و این جور چیزها نمی خواهند. اینها می گویند حالا این مخالف است برخورد کنیم. نه دادگاهی است نه منطقی و نه چیزی. قاضی دادگاه ما نه سواد داشت نه چیزی. کاملا مشخص بود که دادگاه و استدلالی در کار نیست. درباره بازجویی ها هم در زندان همدان بازجویی نداشتم. ولی در چند روز اولی که در اداره اطلاعات بودم بازجویی ها آنجا بود. از دیدار با خاتمی تا تک تک مقاله ها و نوشته های مرا آوردند و یکی یکی همه را جرم تلقی کردند.

 

تجربه زندان برای شما چطور بود آقای لقمانیان؟

اصل ماجرا این است که زندان به طور کلی برای انسان جای مناسبی نیست. بعد هم با زندانی کردن عناصری که به فکر مردم و جامعه و مسائل سیاسی هستند مشکلی حل نمی شود. زندانیان سیاسی ما را ببینید همه آدم های فهمیده و کسانی هستند که حاضر هستند جان خودشان را بدهند این کشور اصلاح شود. قبل از عید خودم برداشت ام این بود که کشور ما در لبه پرتگاه قرار گرفته و نباید سکوت کرد. خیلی شرایط خطرناکی داشتیم. حالا آن شرایط الان از نظر امنیتی دارد کمی بهتر می شود و من امیدوارم زندانیان سیاسی را آزاد کنند. شما ببینید اکثرا زندانیان سیاسی ما بیمار هستند این تاثیر زندان است و خود من هم بیمار هستم فشار خون دارم قند دارم. نگهداری در زندان در چنین شرایطی واقعا خیلی ضد انقلابی است. شما ببینید همین زندان همدان از نظر مواد غذایی هم خیلی شرایط بدی داشت و همه دچار مشکل هستند. زندانیان عادی هم واقعا دچار مشکل هستند.

 

اشاره کردید به اینکه قبل از انتخابات اعتقاد داشتید کشور در لبه پرتگاه قرار دارد. الان تحلیل تان از شرایط کشور چیست؟

کمی فضا داشت تلطیف می شد ولی مجددا با تهدیدهایی که از سوی مخالفان تشدید شده دارد دوباره تنگ تر می شود فضا و همان وضعیت امنیتی حاکم می شود. ما امیدواریم چنین نشود. ما از آقای روحانی انتظار داشتیم که وضعیت کشور را حداقل به صورت طبیعی نگه دارند و اینطور نباشد که یک نفر بیاید فضا را ببندد. الان هم مشکلات است ولی باز هم عناصر اصلاح طلب به خاطر کشورکوتاه می آیند. انتقاد دارند ولی سعی میکنند کمک کنند. در داخل ایران همه پذیرفته اند که کمی باید صبر کنیم و فعلا چاره ای نداریم ولی معنایش این نیست که ساکت باشیم، حرف مان را باید بزنیم و منطق مان را باید ارائه دهیم. ولی نمی خواهیم که دولت تضعیف شود.

 

برخی انتقاد میکنند که آقای روحانی با ترجیح دیپلماسی و عرصه سیاست خارجی بر سیاست داخلی، عملا از وضعیت داخل کشور و عرصه سیاسی داخل غافل شده. شما چه نظری دارید؟

این تحریم ها واقعا برای ملت ما مصیبتی شده. مردم ما از نظر اقتصادی در وضعیت خوبی نیستند. خواست ملت ما در حال حاضر این است که وضع شان درست شود. وضعیت دارو و اقتصاد و.. لذا به نظر من اگر دولت آقای روحانی رفته به سمت سیاست خارجی و خوب هم در آنجا کار کرده نتیجه سیاست خارجی، گشایش اقتصادی است و رفع بحران. بدون سیاست خارجی درست، وضع اقتصادی شکل نمی گیرد. و خوب جلو می روند. ولی به هر حال مساله حقوق مردم و آزادی های مشروع حق یک ملت است. من تعجب میکنم؛ اگر مردم آزادتر باشند راحت تر از دولت و حکومتحمایت میکنند. ولی من نمیدانم این جریانات افراطی چه میخواهند بکنند، چون رفتار و حرکات آنها باعث می شود وضعیت اقتصادی هم به مشکل بربخورد و کشور هم امنیت خود را از دست بدهد. بعد هم می آیند زندانی میکنند. با زندان که چیزی درست نمی شود. من فکر میکنم آقای روحانی در بدو ورودش نمیخواهد با جریانات داخلی برخورد کند.

 

نظرتان درباره تغییر موضع اعضای دولت در قبال مساله حصر و رفع حصر از آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد چیست؟ آقای روحانی قبل از انتخابات وعده رفع حصر داده بعد هم وزرای او سخن های خوبی در این زمینه گفتند و.. اما وزیر کشور در نهایت گفت دولت در این قضیه دخالت نمیکند.

برداشت من این است که آزادی آقای موسوی و آقای کروبی و خانم رهنورد فعلا در توان دولت نیست. درست است که وعده داده اند، شعار داده اند ولی در توان شان نیست. نیت شان این است که اینکار را بکنند ولی همه اصلاح طلبان باید صبر داشته باشند، چاره ای نیست.

 

رفع حصر به گفته شما در توان دولت نیست اما مساله دختران میرحسین موسوی که روز عید غدیر اتفاق افتاد چطور؟ قضیه مصاحبه خبرگزاری ایرنا با عنوان مصاحبه مقام آگاه وزارت اطلاعات که دختران آقای موسوی را متهم کردند؟ در حالیکه انتظارها این بود که این مساله را بررسی کنند.

انتقاد به دولت کاملا وارد است. ما هم انتظار داشتیم و انتقاد داریم. البته صبوری ما به این معنی نیست که نباید انتقاد کرد از دولت. باید حرف ها را زد. من با توجه به شرایط امروز حرف میزنم. دولت باید در زمینه غارتگری های ۸ ساله افشا کند، شفاف سازی کندو دقیقا به مردم بگوید. فکر میکنم در شفاف سازی ضعف دارد، در اقتصاد نمی گوید، در سیاست هم نمی گوید و… این انتقادها وجود دارد.