سازمان ملل متحد – این روزها به ندرت – اگر نگوییم هرگز – می شنویم که ایالات متحده در سازمان ملل رابطه خوشی با ایران و روسیه داشته باشد.
از همین روز سه شنبه، دیدن نمایندگان عضلانی سه کشور در کنار هم و رو بدل شدن تعارف شیرین در حالی که پرچم های کشورهایشان پشت سر بود، صحنه ای نامتجانس خلق کرده بود.
گرچه ، انتظار می رود بعد از ظهر چهارشنبه کشتی گیران نماینده سه کشور به کسب و کار خود بر گردند و تلاش کنند به معنای واقعی کلمه پشت یکدیگر را در زمین مسابقه به خاک بزنند.
قرار است تیم آمریکا ساعت ۳:۳۰ بعد از ظهر چهارشنبه در سالن اصلی ترمینال بزرگ مرکزی با کشتی گیران قدر ایران و بعد از آن روسیه دست و پنجه نرم کند. تمام این ها بخشی از تلاش یکپارچه سه کشور برای حفظ ورزش کشتی در مسابقات المپیک است.
نناد لالویچ ، سرپرست موفقت فیلا – فدراسیون بین المللی کشتی – می گوید: “ما اکنون با بزرگترین چالش روبرو مواجه هستیم. چالشی که آینده ورزشمان را مشخص می کند. ما عاشق ورزشمان هستیم و متحد هستیم تا حفظش کنیم”
هیات اجرایی کمیته بین المللی المپیک در ماه فوریه توصیه کرد تا کشتی از میان ۲۶ ورزش مسابقات المپیک سال ۲۰۲۰ حذف شود ( شهر میزبان هنوز مشخص نشده است ) رای نهایی قرار است در ماه سپتامبر صادر شود و حضور سه تیم در کنار هم در سازمان ملل و سنترال گراند بخشی از رایزنی ها برای حفظ این ورزش است.
این نخستین رقابت از این دست نیست . ایالات متحده بار ها تیم کشتی اش را به ایران فرستاده و ایران نیز متقابلا تیمش را به ایالات متحده اعزام کرده است. در ماه فوریه جوردن باروز ، کشتی گیر ۲۴ ساله آمریکایی و برنده مدال طلای المپیک گفت که از تشویق تماشاچیان هنگامی که برای جام جهانی به تهران رفته بود به وجد آمده است. حتی محمود احمدی نژاد هم به استادیوم رفته بود و با این کشتی گیر دست داد.
او می گوید: “در ایران بیشتر عاشق من هستند تا آمریکا. فکر نکنم باراک اوباما هیچ وقت در یک مسابقه کشتی حاضر شده باشد.”
رسول خادم برنده مدال طلای کشتی در سال ۱۹۹۶ و مربی کنونی ایران می گوید: “در کشور من ، کشتی فقط یک ورزش نیست ، بخشی از فرهنگ و تاریخ است. حفظ کشتی در المپیک آرزو و خواسته مردمی است که صد ها سال با کشتی زندگی کرده اند.”
منبع : نیویورک تایمز - 14 مه
