احمدی نژاد رفت روی تمبر

نویسنده
نازنین کامدار

» در تهران رو نمایی شد

درحالی که نمایندگان مجلس در کشمکش طرح سئوال و یا استیضاح محمود احمدی نژاد هستند، وی روز گذشته از “تمبر یادبود احمدی نژاد” رونمایی کرد تا با وجود انتقادات گسترده در مورد نحوه برسرکار آمدن و شیوه های مدیریتی اش، روی تمبرها هم ثبت شود.

 اقدام احمدی نژاد در رونمایی از تمبر خود روز گذشته با بازتاب خبری وسیعی در سایت های داخلی و رسانه های مخالفان دولت مواجه و این خبر با علامت تعجب منتشر شد.کاربران شبکه های اجتماعی مجازی  از جمله فیس بوک و توئیتر نیز ضمن واکنش به این اقدام احمدی نژاد، پیشنهادهایی درباره نحوه استفاده از این تمبر یادبود ارائه کردند.

احمدی نژاد اقدام به رونمایی از تمبر خود را که از سوی ناظران به “اختلال حاد خودشیفتگی” تعبیر شده، در دیدار مدیران پست کشور انجام داده است.

بنا به نوشته فارس، در این مراسم علاوه بر رونمایی از تمبر شخصی احمدی نژاد توسط خودش، به وی لوح یادبود نیز تقدیم شده است.

این نوع رفتارهای محمود احمدی نژاد از ابتدای روی کار آمدن وی در سال 84 تا کنون بارها در قالب های گوناگون تکرار شده است.

او  در بازگشت از  اولین سفرش به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل، در دیدار آیت الله جوادی آملی مدعی شد که تمامی حاضران در اجلاس در زمان سخنرانی وی “مژه هم نزدند”  و در اطراف او هاله ای نور وجود داشت. این ادعای احمدی نژاد بعدها در زمانی که مهدی کروبی در مناظره انتخاباتی اش با او به آن اشاره کرد از سوی وی تکذیب شد. اما دفتر آیت الله جوادی آملی با انتشار اطلاعیه ای تکذیبیه احمدی نژاد را تایید نکرد. بر اساس این ادعای احمدی نژاد، در زمان اعتراضات مردمی به انتخابات  در سال 88 شعار “هاله نور و دیده، رای ما رو ندیده” ساخته شد.

احمدی نژاد از سوی اطرافیانش نیز در طی این سال ها با القاب و صفت های مبالغه آمیزی توصیف شده است. در باره وی تا کنون چند کتاب منتشر شده و فاطمه رجبی، همسر غلامحسین الهام در کتابی که به تازگی از نگارش آن ابراز پشیمانی کرده، احمدی نژاد را “پدیده هزاره سوم” لقب داد. تا کنون کتاب هایی با بودجه دولتی و در تمجید از محمود احمدی نژاد منتشر شده است. “ احمدی نژاد؛داوود در میان خشم جالوت”، “احمدی نژاد و جهاد فلسطین” و… نمونه هایی هستند که با بودجه دولتی و از سوی وزارت ارشاد تهیه و منتشر شده اند.

سال گذشته نیز همزمان با انتشار فیلمی به نام “ظهور نزدیک است” که به یک جنجال خبری تبدیل شد، اطرافیان احمدی نژاد در یک شبیه سازی او را “شعیب صالح” که بر اساس برخی از کتاب های فقهی “سردار سپاه امام زمان” است، لقب دادند؛ لقبی که او در صدد انکار آن بر نیامد.

برخی از مدیران استانی و نمایدگان حامی وی نیز بارها او را با القاب مختلفی توصیف کرده اند تا جایی که احمدی نژاد چند ماه قبل از سوی استاندار گیلان “محمود کبیر” لقب گرفت و به تازگی در سفرش به همدان از سوی فرماندار این شهر به “شب قدر” تشبیه شد.

خود او نیز تا کنون جملاتی نظیر “ آنچه از صندوق رای بیرون آمد وحی الهی است”، “ما مقدمه یک اتفاق بزرگ هستیم” و….را در تمجید از خود بر زبان آورده است.

سایت آینده در مطلبی بخشی از تملق گویی ها به وی را اینچنین جمع آوری کرده است:” نامه احمدی نژاد به بوش الهام بود (خطیب جمعه تهران، 22 اردیبهشت 85)، توان مدیریتی احمدی نژاد بسیار بالاتر از ژاک شیراک است (سلیمان جعفرزاده، 12 تیر 84)، الطاف خفیه الهی در تبلیغ احمدی نژاد، او را به عنوان بنیانگذار روشی جدید معرفی کرد (فاطمه آلیا، 27 تیر 84)، از محتوای نامه احمدی نژاد به مرکل بی خبرم اما بسیار ارزشمند است (31 تیر 85)، به احمدی نژاد گفتم از تخت بیمارستان بترس و این قدر کار نکن  (آیت الله خزعلی، 14 مرداد 85)، دولت احمدی نژاد یک معجزه است (آیت الله مشکینی، 4 بهمن 84) و… اما صحبت های رئیس دیوان محاسبات کشور در میان همه این حرفها بی نظیر بود: یکی از مسلمانان سوریه معتقد بود اگر بنا بود بعد از پیامبر، پیامبری بیاید، آن احمدی نژاد بود (17 خرداد 85)“.

احمدی نژاد همچنین تا کنون چند نامه به سران کشورها از جمله جورج بوش، باراک اوباما، آنگلا مرکل، نیکولای سارکوزی و پاپ بندیکت شانزدهم نوشته که همگی آنها بی پاسخ مانده اند.او در این نامه ها، سران این کشورها  را با ادبیاتی که مناسب مخاطبان داخلی او تنظیم شده به “پیروی از راه انبیاء” و “مدیریت جهانی بر اساس صلح و رحمت” فراخوانده و خود را “خیرخواه” و “معلم” و…توصیف کرده است. گفتنی است او  بارها به دلیل این رفتارش موردتمسخر کاریکاتوریست ها و طنزپردازان قرار گرفته است.

 کاربران شبکه های اجتماعی در واکنش به انتشار تمبر محمود احمدی نژاد، مطالب مختلفی نوشته اند. از جمله برخی بی پاسخ ماندن  نامه های  او از سوی سران کشور ها را ناشی از عدم چسباندن تمبر احمدی نژاد دانسته و برخی دیگر نیز پرسیده اند: “اکنون کدام طرف تمبر را تف بزنیم؟”