حسین محمدی
با علی مزروعی، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت و رییس انجمن صنفی روزنامه نگاران، در مورد انتخابات، رد صلاحیت ها و ائتلاف اصلاح طلبان گفت و گو کرده ایم. وی با اشاره به اینکه همه کاندیداهای حزب مشارکت رد صلاحیت شده اند، می گوید: ”البته نیروهایی مانده اند که به هر حال می توان آنهارا اصلاح طلب نامید.” متن مصاحبه در پی می آید.
آقای مزروعی، سخنگوی شورای نگهبان اعلام کرده که با تایید صلاحیت های اخیر، در اکثریت و بلکه تمام حوزه ها امکان رقابت وجود دارد. واقعا این امکان برای اصلاح طلبان وجود دارد؟
اینکه ایشان رقابت را چه می دانند برای من نامشخص است؛ اگر منظور از رقابت، حضور تعدادی از افراد باشد، می توانند چنین ادعایی بکنند. اما اگر رقابت میان افراد و جناح های صاحب فکر و برنامه در انتخابات باشد، چنین رقابتی در اکثریت حوزه ها وجود ندارد و این روشن است که انتخاباتی که در حال انجام است به معنای واقعی کلمه رقابتی نیست.
در حال حاضر ائتلاف اصلاح طلبان چند کاندیدا در کل کشور دارد؟
براساس آنچه که تاکنون اعلام شده، و البته صد در صد رسمی هم نیست حداکثر در شصت حوزه یک رقابت نسبی وجود دارد. یعنی نیروهای شاخص ما حضور ندارند، ولی نیروهایی هستند که می توان “به هر حال” آنها را اصلاح طلب نامید.
حزب مشارکت چطور؟ آیا شما هیچ کاندیدای اختصاصی ای دارید؟
ما تقریبا در هیچ نقطه کشور کاندیدای اختصاصی نداریم. یعنی تقریبا تمامی کاندیداهای اختصاصی مشارکت در تمام کشور ردصلاحیت شده اند. شاید بتوان گفت تنها یک یا دو کاندیدا در تهران داریم.
عکس العمل شما در مقابل این ردصلاحیت ها چیست؟
این لیست البته هنوز نهایی نیست، ولی به هر حال ما از ابتدای انتخابات قبول کردیم که به صورت ائتلافی عمل کنیم و این بحث هنوز هم در ائتلاف جریان دارد و ما تا پایان هم همراه با دوستان ائتلاف عمل خواهیم کرد.
اصلاح طلبان بعد از انتخابات مجلس هفتم در تمامی انتخابات ها طرف بازنده بوده اند. برای تغییر این روند آیا برنامه خاصی دارید؟
این سئوال شما پاسخ های خیلی سختی دارد، چون وقتی می گویید اصلاح طلبان، من نمی دانم منظورتان چه کسانی است. گروه های مختلفی در میان اصلاح طلبان وجود دارند و همه مشی اصلاح طلبی را قبول دارند. ضمن آنکه چند انتخابات اخیر رقابتی نبوده و هیچ وقت اصلاح طلبان نتوانسته اند در انتخابات رقابتی حضور پیدا کنند. ضمن اینکه مشی اصلاح طلبی به هر حال مبتنی بر آگاهی بخشی است و اینکه جامعه را آگاه کنند. من به عنوان یک شخص، هیچ راه بدیلی جز اصلاح طلبی و جریان آگاهی بخشی نتوانستم پیدا کنم. دوستانی که نظر دیگری دارند، می توانند راه های بدیل را اعلام کنند.
یعنی حتی در احزابی چون مشارکت و مجاهدین هم این بحث مطرح نشده است؟
چیزی که ما متوجه شده ایم این است که از انتخابات سال 82 به این طرف، تا وقتی همه نیروهایی که در طیف اصلاح طلبی حضور دارند، با هم متحد نشوند، امکان موفقیت وجود ندارد. برای مثال در انتخابات ریاست جمهوری سال 84، چون اصلاح طلبان سه کاندیدا داشتند و متفرق بودند نتوانستند موفق شوند. مشارکت و سازمان هم بدون ائتلاف با بقیه اصلاح طلب ها هم نمی توانند کار دیگری انجام دهند. البته اینکه اصلاح طلبان به یک مشی برسند نیاز به زمان دارد و به نظر می رسد در این انتخابات خیلی بیشتر از قبل به هم نزدیک می شوند.
یعنی الان از ائتلاف راضی هستید؟
به هر حال سرمایه ما همین است. باید این سرمایه را تقویت کرد؛ اگر بخواهیم یک حرکت اجتماعی راسامان دهیم باید مجموعه نیروهای اصلاح طلب در آن حضور داشته باشند.
این از ضعف حزب شما نیست که بدون دیگر احزاب قادر به حرکت نیستید؟
نمی دانم ضعف را با چه وسیله ای می توان اندازه گرفت، اما وقتی شما در شرایط ایران یک نیرو دارید، باید حداکثر استفاده را از آن نیرو بکنید. در انتخابات ریاست جمهوی گذشته مشارکت و مجاهدین با کاندیداتوری آقای معین 4 میلیون رای آوردند، این برای یک تشکبل نیروی زیادی بود، ولی برای پیروزی کافی نبود. باید همه نیروهای اصلاح طلب جمع شوند تا نیروی لازم را برای پیروزی به دست آورند.
برای آینده چه خواهید کرد؟
جریان آگاهی بخشی در گذشته چگونه انجام می گرفته است؟ چهره به چهره، صحبت کردن، استفاده از امکانات اینترنتی، بالاخره دنیا تعطیل نشده است که!
واقعا این ها برای آگاهی بخشی کفایت می کند؟
اگر کسی راه دیگری دارد بیاید به ما بگوید تا آن کار را بکنیم.
فکر نمی کنید خیلی از فرصت ها را از دست دادید؟
به هر حال اگر جاده صاف باشد و بتوان سرعت هم گرفت این بحث ها نمی شد. مبارزه سیاسی است و حوادث هم قابل پیش بینی نیست. ما به عنوان نیروهای اصلاح طلب به این نتیجه رسیدیم که اگر بخواهیم به آزادی دست پیدا کنیم راهش همین آگاهی بخشی است.
آقای مزروعی، شما در انتخابات مجلس هشتم رای می دهید؟
معلوم نیست. روز 24 اسفند این سوال را از من بپرسید.