ماری مالوین، کیوان بیوکی
عشا مومنی، دانشجوی آمریکایی که به ایران رفته بود، بازداشت شد و به این دلیل مبارزه برای حقوق زنان، در سلول انفرادی بند 209 زندان بدنام اوین، زندانی شد.
دوستانش که از زمانی که دستگیر شده است از او بی خبرند، می ترسند که او را شکنجه کرده باشند. ماموران اطلاعاتی کامپیوتر و فیلم هایش را ضبط کرده اند و به او اجازه داده نشده است که با اعضای خانواده یا وکیلش، دیدار کند.
بازداشت وی به این دلیل بود که رئیس جمهور تندرو ایران، محمود احمدی نژاد، دستور سرکوب کمپین یک میلیون امضا را صادر کرد. هدف این کمپین مبارزه برای بدست آوردن حقوق برابر در کشوری است که با زنان بعنوان شهروند درجه دو رفتار می شود.
مومنی، 28 ساله، متولد آمریکا است اما در ایران بزرگ شده و دو ماه پیش برای کار بر روی پروژه دانشگاهی اش که مستندی درباره فمینیست های ایرانی است، به ایران بازگشت. این فیلم بخشی از پایان نامه اش برای اخذ مدرک دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در نورتریج، بود.
ایجاد کمپین برای جمع آوری یک میلیون امضا و ارائه آن به مجلس ایران، باعث عصبانیت حکومت ایران شده است که در حال حاضر از سقوط قیمت نفت، نرخ بالای بیکاری و تورم عاجز شده است.
فعالیت های مومنی در مدت دو ماه اقامتش در ایران، بی ضرر بوده است. او برای تهیه بروشور های کمپین به خانه دوستان کمپینی اش رفته و با آنها مصاحبه کرده است.
اعضای کمپین از ترس بازداشت شدن به جرم “اختلال در امنیت ملی”، در پارک ها با زنان ملاقات می کنند و بروشور ها را در اختیارشان می گذراند و درباره قوانین تبعیض آمیز از جمله قانونی که طبق آن شهادت زن نصف یک مرد اعتبار دارد یا حق حضانت فرزندان که بطور اتوماتیک در اختیار مرد قرار می گیرد، توضیح می دهند.
مومنی متولد لس انجلس است و در اوایل دهه 80 به همراه خانواده اش به ایران بازگشت و به گفته دوستانش او اصلا اهل تندروی نیست و علایقش بیشتر به هنر است تا سیاست.
زندگی او از پنج سال پیش که با مردی بازدواج کرد، دچار تغییر شد که به گفته رضا مومنی، پدر عشا، این مرد یک میهن پرست افراطی و پر از مشکلات عاطفی بود. عشا بعد از طلاق به کالیفرنیا بازگشت تا فوق لیسانسش را بگیرد. به نظر می رسد که این تجربه او را متقاعد کرد که یک فمینیست فعال شود و او کارش را با شعبه کالیفرنیای کمپین یک میلیون امضا، آغاز کرد.
ماه گذشته پلیس او را در حال رانندگی در بزرگراه مدرس، یکی از بزرگراه های اصلی شمال به جنوب تهران، به دلیل سبقت غیر مجاز متوقف کرد. او قصد داشت دو روز بعد از آن تهران را ترک کند. عشا، در حالی که اتومبیل را به کنار بزرگراه هدایت می کرد و بسیار نگران شده بود، با پروین اردلان، یکی از موسسین کمپین زنان ایران تماس گرفت.
اردلان گفت: “عشا داشت با من صحبت می کرد که به او گفته شد ماشین را نگه دارد و از من می پرسید که چکار باید بکند. وقتی 20 دقیقه بعد با او تماس گرفتم، موبایلش خاموش بود.” بعد از گرفتن چند تماس، اردلان بدترین خبر را تایید کرد.او گفت: “همان روز، به من گفته شد که خانه عشا مورد جستجو قرار گرفته است و مدارک و کامپوترش را ضبط کرده اند. آنها به من گفتند که عشا را به بند 209 زندان اوین برده اند. به او اجازه داده اند فقط یک تماش تلفنی بگیرد که او با پدرش تماس می گیرد. پدرش گفته است که عشا بسیار هراسان بود.“
اردلان هفته گذشته به خبرنگار ساندی تایمز که در خانه اش با او مصاحبه کرده بود اعلام کرد: “ما با وچود سرکوب ها به کارمان ادامه می دهیم. مدت هاست که با ترس نخوابیده ام، ترسی ندارم. این جنبش هرگز متوقف نخواهد شد هرگز. ممکن است روند آن مدتی کند شود اما ما هرگز متوقف نخواهیم شد.“
اوایل سال جاری، پروین اردلان و سه زن دیگر از اعضای کمپین، به شش ماه حبس تعلیقی محکوم شد. پنجاه عضو دیگر هم قبلا زندانی شده بودند. سال گذشته، زمانی که اردلان به دلیل دست آوردهای قابل تقدیرش، برنده جایزه اولاف پالمه شد، به دلیل ممنوعیت خروج نتوانست جایزه اش را شخصا بگیرد.
سازمان دیده بان حقوق بشر، بازداشت مومنی را محکوم کرده است. سازمان اعلام کرده است که عشا با خطر شکنجه و بدرفتاری مواجه است. زندانیانی که به بند 209 که توسط وزارت اطلاعات اداره می شود، رفته اند، صحبت از سلول انفرادی، بازجویی و شکنجه می کنند. زهرا کاظمی، عکاس کانادایی بعد از ضرب و شتم، در آنجا کشته شد.
دوستان و خانواده مومنی کمپینی برای آزادی او به راه انداحته اند. هری هلنبرند، معاون دانشگاهی که عشا در آن مشغول به تحصیل است، گفت: “او به دو دنیا متعلق است و قصد داشت تا این دو دنیا را به هم نزدیک کند شاید ساده انگارانه باشد اما انگار بارها شده است که دنیا به خاطر وجود کسانی مثل عشا، بهتر شده است.“
منبع: ساندی تایمز 2 نوامبر