هزاران ایرانی برای پیوستن به نبرد عراق علیه شبه‌نظامیان سنی، از طریق اینترنت یا دفاتر مذهبی در سراسر جمهوری اسلامی نام‌نویسی کرده‌اند اما این داوطلبان که بسیاری از آن‌ها اصلیت عراقی دارند، به این زودی‌ها رنگ جنگ را نمی‌بینند.
تحلیلگران و رهبران جامعه عراقی تهران می‌گویند، هرگونه حمایت از جانب ایران دقیق خواهد بود و منحصر به برنامه‌ریزی و استراتژی نظامی است. قبلا این نوع حمایت‌ها حین درگیری‌های فرقه‌ای در عراق و اخیرا در مورد بشار اسد در سوریه نیز شده است.
بنا بر گزارش‌های تایید نشده، فرماندهان نیروی قدس سپاه پاسداران، هم اکنون نیز در حال کمک به نیروهای عراقی هستند. امیر محبیان، تحلیلگر سیاسی از تهران می‌گوید: “جمهوری اسلامی می‌تواند در مدیریت بحران به آن‌ها کمک کند، همانطور که به سوری‌ها آموزش داد که چگونه علیه شورشیان در قدرت باقی بمانند. صادر کردن انقلاب به معنای فرستادن سلاح و سرباز نیست، بلکه دادن توصیه‌های خوب است.”
روز جمعه رهبران جماعتی در دولت‌آباد، در جنوب تهران که بیشتر عراقی‌ها در آن سکونت دارند، تظاهراتی به راه انداختند و اتحاد خود را با هم‌رزمانشان علیه گروه داعش اعلام کردند تا از شهرهای مقدس شیعه، کربلا و نجف، حفاظت کنند.
مجید غماص، نماینده شورای عالی اسلامی عراق در ایران گفت: “ما برای جهان پیامی می‌فرستیم که عراقی‌های مقیم ایران، با این‌که کم تعداد هستند، صدای بلندی دارند و آماده دفاع از سرزمین و شهرهای مقدس خود هستند.”
سیدجعفری، یک دانش‌آموز ۱۷ ساله می‌گوید: “ما به اینجا آمده‌ایم تا نشان دهیم در کنار رهبرانمان هستیم و اگر بخواهند به جهاد می‌پیوندیم. ما حتی برای عراق شهید می‌شویم. هر کاری باشد برای حفاظت از کشور و دین انجام می‌دهیم.”
چند صد نفر در این تظاهرات شرکت کرده بودند، اما اکثرشان می‌گفتند تنها زمانی به نبرد می‌پیوندند که آیت‌الله العظمی علی سیستانی، که اکثر اعراب شیعه در جهان او را بالاترین مقام مذهبی خود می‌شمارند، از آن‌ها بخواهد.
آیت‌لله سیستانی هفته گذشته به تمام عراقی‌هایی که می‌توانند سلاح به دست بگیرند فتوا داد که بسیاری در ایران، آن را درخواست برای آمادگی و همچنین تصریح این‌که عراق‌ها، شیعه و سنی، باید بتواند در مقابل داعش بدون دخالت نیروهای خارجی از خود دفاع کنند، تعبیر کردند.
محمد ماجد عباس الشیخ، سفیر عراق در ایران در روز جمعه گفت: “کمک ایران فرستادن نیرو و سلاح نیست. حمایت معنوی است.” وی این ادعاها را که جنگجویان ایرانی‌در عراق حاضر هستند رد کرد. وی گفت: “دولت عراق و مردمش این ادعاها را رد می‌کنند. ما برای دفاع از خودمان به اندازه کافی آدم در عراق داریم و این کار دیگران نیست که از عراق دفاع کنند. عراقی‌ها باید این کار را بکنند.”
از بین جامعه شیعه عراق که در خاورمیانه پراکنده شده‌اند، کسانی که در ایران هستند و بنا به گفته رهبرانشان کمتر از ۲۵۰ هزار نفر هستند، موفق و کامیابند و همین دلیل دیگری خواهد بود که جانشان را در نبرد به خطر نیندازند.
محمدعلی شعبانی، محقق سیاست عراق در تهران می‌گوید: “عراقی‌های سوریه بیشتر ممکن است وارد نبرد شوند تا عراقی‌های ایران. نمی‌توانم تصور کنم کسانی که پس از سال ۲۰۰۳ به کشورشان بازنگشته‌اند، حالا برگردند.”
بسیاری از کسانی که در تظاهرات شرکت کردند، عراقی‌های طبقه متوسطی بودند که در دوران حکومت وحشیانه صدام به ایران آمده‌اند. از زمان حمله آمریکا، بعضی به عراق بازگشتند و بقیه در ایران ماندند، اما همه‌شان هویت مشترکی را حس می‌کنند که فرزندان در ایران متولد شده‌شان این احساس را ندارند.
عزیز مشفق که مالک ۶۰ ساله یک شرکت مبل سازی است و از سن ۲۰ سالگی به ایران آمده می‌گوید: “فکر نمی‌کنم کار به جایی برسد که به ما نیازی باشد، اما دعا می‌کنم برسد. ما اینجا هستیم تا کسانی را که می‌جنگند تشویق و حمایت کنیم. باور کنید اگر فتوای آیت‌الله سیستانی کلی و خطاب به همه بود، تمام مسلمانان به نبرد می‌پیوستند.”
منبع: واشنگتن پست - 20 ژوئن 2014
