بهای نفت در اوج، احمدی نژاد در قعر

نویسنده

‏‏naft633.jpg

برانون مدوکس

حتی بهای 100 دلار برای هر بشکه نفت نیز نمی تواند محمود احمدی نژاد را در مقام ریاست ‏جمهوری برای همیشه امن نگاه دارد. به نظر می رسد در این عصر طلایی درآمد ها برای ایران، ‏سوء مدیریت اقتصادی سرانجام او را به پایین خواهد کشید.‏

منتقدان او از همان زمان انتخابات سال 2005 پیش بینی می کردند غفلت خودسرانه اش از ‏اقتصاد کشور، او را به زمین خواهد زد. تا اینجای کار پیش بینی ها درست از آب در نیامد زیرا ‏بهای نفت خیلی بیشتر از تخمین های قبلی بوده و او به طور اتفاقی از منازعه هسته ای با غرب ‏سربلند بیرون آمده است.


انتخابات پیش روی مجلس در ماه مارس، بهترین برآورد از میزان پشتیبانی ها از او خواهد بود و ‏نیز تعیین اینکه آیا روحانیون و سایر قدرت های موثر خواهان خروج او از صحنه هستند یا خیر. ‏غرب هر جایگزین دیگری را از دیدگاه مناقشه هسته ای به او ترجیح می دهد و حتی اگر ایرانی ‏ها ایستادگی در این مورد را از مصادیق غرور ملی خود بدانند، ممکن است حالا به نقطه انتخاب ‏فرد بهتری به جای او رسیده باشند.


وقتی احمدی نژاد به قدرت رسید، قیمت هر بشکه نفت خام 60 دلار بود اما حالا دو سوم همین ‏قیمت به بهای نفت اضافه شده است. کمتر رییس جمهوری اینقدر خوش شانس بوده است. اما ‏همانطور که علی انصاری، استاد دانشگاه و کارشناس متخصص مسائل ایران در گزارشی برای ‏موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک آورده ، این یک نعمت خدادادی برای ایران است. این ‏موضوع رهبران ایران را به خلاقیت و ملاحظات اقتصادی واداشته است. او می گوید: “یکی از ‏دلایلی که جمهوری اسلامی توانسته در برابر طوفان های سیاسی مقاومت کند … این بوده که ‏مدیریت اقتصادی محتاطانه و محافظه کارانه داشته است. نهایت دقت در پیش بینی بهای نفت به ‏کار رفته است.”


احمدی نژاد با اعتقاد خاص به اینکه مورد پشتیبانی خدا است، خود را در جایگاه استفاده از این ‏سابقه عقلانیت ندید. او در دو سال اول ریاست جمهوری اش 120 میلیارد دلار درآمد نفتی داشته ‏که بیش از کل درآمد آیت الله اکبر رفسنجانی در طول 8 سال دوران ریاست جمهوری اش بوده ‏است. با اینحال دولت او برداشت از صندوق ذخیره ارزی را که یادگار محمد خاتمی، رییس ‏جمهور پیشین ایران است لازم دانسته است. به نوشته کتاب جدیدی از کسری ناجی به عنوان ‏‏”احمدی نژاد” و بر اساس اطلاعات بانک مرکزی ایران، احمدی نژاد در سال اول مبلغ ‏‎35/3‎‏ ‏میلیارد دلار و در سال بعد ‏‎43‎‏ میلیارد دلار از این صندوق برداشت کرده است.


با این همه به چالش کشیدن او درباره اینکه پول را کجا خرج کرده، کار آسانی نیست. زیرا اغلب ‏این پول به سوی بنیادهای مذهبی و قراردادهایی که خود در آن نقش داشته سرازیر شده است و ‏هرگز تحت کنترل وزیران یا نمایندگان مجلس قرار نگرفته است. نتیجه قابل پیش بینی چنین هزینه ‏هایی، افزایش نرخ تورم از 12 به 19 درصد بوده است. به خاطر تصمیم ناگهانی او در افزایش ‏حداقل دست مزدها به اندازه تقریباً پنجاه درصد، تعداد زیادی بیکار شدند. نقطه اوج نمایش جایی ‏بود که به خاطر تصمیم ناگهانی او در 27 ژوئن 2007 برای جیره بندی بنزین، وسایل نقلیه ‏دروسط راه متوقف ماندند. برای چهارمین کشور بزرگ صادر کننده نفت، این واقعاً تحقیرآمیز ‏است. از سوی دیگر و در نزدیکی زمان انتخابات مجلس ایران در ماه مارس، شواهدی از بروز ‏اختلافات میان احمدی نژاد و آیت الله خامنه ای، رهبر عالی مذهبی ایران، دیده می شود. منتقدان ‏رییس جمهور که زمانی خاموش شده بودند، حالا اجازه پیدا کرده اند با بلندترین صدا انتقاد کنند. ‏آنها می گویند نرخ واقعی بیکاری نزدیک 20 درصد است و نه 10 درصد.


احمدی نژاد معتقد است به خواست خدا رییس جمهور شده است؛ منتقدان هم معتقدند به خاطر ‏اقتصاد برکنار خواهد شد. هرچند هنوز این پیش بینی جامه عمل نپوشیده، اما دلایل خوبی برای ‏تحقق آن وجود دارد. ‏

منبع: تایمز آنلاین – 15 ژانویه ‏