سارا دیفالا
در نشست کشورهای غیرمتعهد که در تاریخ های ۳۰ و ۳۱ اوت در تهران برگزار شد، سران و نمایندگان کشورهای متعددی شرکت خواهند کرد. در این جلسه بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل، و رییس جمهور کشور مصر که نزدیک به ۳۰ سال است روابط دیپلماتیک بسیار سردی با تهران داشته نیز حضور داشتند. آیا اینها نشان دهنده این است که ایران علی رغم تحریم های جامعه بین المللی منزوی نشده؟ یان ریشار، استاد دانشگاه سوربن و نویسنده کتاب “ایران سال های ۱۸۰۰ تا امروز”، در مصاحبه ای با نوول ابزرواتور به سؤالاتی درخصوص نشست کشورهای غیرمتعهد در تهران پاسخ گفته است. این مصاحبه را می خوانید.
جمهوری اسلامی با برگزار کردن شانزدهمین نشست کشورهای غیرمتعهد می خواهد نشان دهد که همچنان دارای نفوذ است. آیا واقعاً این طور است؟
چرا ایران باید احساس انزوا کند؟ نفوذ منطقه ای این کشور از کابل تا بغداد و دمشق و حتی فراتر از آن گسترده شده. این کشور دارای یک موقعیت استراتژیک است. تمامی نیاز نفتی اروپای مرکزی و قفقاز کم و بیش به خواست دولتمردان ایرانی که ازسوی روس ها مورد حمایت اند وابسته است.
ایران روابط خوبی با چین، روسیه، برزیل، ونزوئلا و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی دارد. برگزاری این نشست در تهران نشان می دهد که دولت جمهوری اسلامی علی رغم انزوایی که ازسوی کشورهای غربی به وجود آمده، همچنان روابط خود را با دیگر کشورها حفظ کرده. من فکر نمی کنم که ایرانی ها در تنگنا قرار گرفته باشند.
پس تحریم های اقتصادی هیچ تأثیری نداشته اند؟
اینکه بانک های ایرانی دیگر نمی توانند مبادلات بانکی، نه به دلار و نه به یورو انجام دهند بسیار مشکل است. این تحریم ها بسیار تحقیرآمیزند.
رییس جمهور مصر نیز به تهران خواهد رفت تا ریاست جنبش کشورهای غیرمتعهد را به تهران واگذار کند. از زمان قطع روابط میان این دو کشور در سال ۱۹۸۰، این اولین باری است که رییس جمهور مصر به ایران می رود. معنی این رویداد چیست؟
اگر محمد مرسی بخواهد روابط خود را با ایران ازسر گیرد، یک پیروزی بزرگ برای دولت تهران است. از زمان انقلاب ایران دیگر هیچ رابطه ای بین این دو کشور وجود نداشت. فراموش نکنیم که شاه ایران در قاهره از دنیا رفت.
محمود احمدی نژاد به دلیل بیان اظهارات افراط گرایانه علیه اسراییل، در مصر بسیار محبوب است. او درواقع با انجام این اقدامات می خواهد موقعیت خود در جهان اسلام را که اکثراً متشکل از کشورهای سنی است جبران کند.
دولت تهران وانمود می کند که چیدمان ژئوپلیتیکی جدیدی در شرف وقوع است؟ آیا به نظر شما همین طور است؟
جهان درحال موضع گیری در اطراف دو جبهه است که هر یک با دیگری متخاصم است: جبهه سعودی و جبهه ایران. من فکر می کنم که درحال حاضر ایران و روسیه روی استقامت حکومت بشاراسد خیلی حساب کرده اند. این دو کشور نمی خواهند سوریه را از دست بدهند، چرا که به واسطه سوریه می توانند دسترسی خود را تا مدیترانه حفظ کنند و این مسأله برای آنها بسیار مهم است.
متأسفانه پس از شنیدن اظهارات فرانسوا اولاند این احساس را دارم که ما فرانسوی ها یک منطق ضد ایرانی کاملاً احمقانه را پیش گرفته ایم و متوجه نیستیم که ائتلاف انحصاری با عربستان سعودی به بن بست خواهد انجامید. زمانی که به تعداد سلفی ها در دمشق نگاه می کنم، واقعاً وحشتناک است. خطر برای اسراییل از سوی تهران نیست، بلکه ازسوی دمشق خواهد بود.
منفعت ما فرانسوی ها، اگر می خواهیم تعادل را در منطقه حفظ کنیم، این است که حداقل به نفوذ ایران توجه داشته باشیم.
منبع: نوول ابزرواتور، ۲۸ اوت
