آزادگان جنگ ایران و عراق دیروز در اعتراض به وضعیت خود، میدان و خیابان پاستور، منتهی به نهاد ریاست جمهوری را بستند.آنان ضمن دادن شعارهایی علیه دولت،پلاکاردهایی با این مضمون حمل می کردند: “دولت حقوق آزادگان را کجا خرج کرده است؟”
ساکنان خیابان پاستوردیروز، صبح خود را با صدای “الله اکبر”جمعیتی که خیابان را بسته بودند،آغاز کردند؛جمعیتی که نمادهای انقلاب و جنگ را در دست داشتند،عکس آیت الله خامنه ای وچفیه او را هم دور گردن.آنان که تعدادشان به حدود ۴۰۰ نفر می رسید،مسیرشان از میدان پاستور به سمت نهاد ریاست جمهوری بود .مسیری کوتاه که دو سه هزار متر بیشتر نیست،چون دو ایستگاه بازرسی مانع از ورود افراد به داخل مجموعه نهاد ریاست جمهوری می شود.
در ساعت های اولیه صبح دیروز که به تدریج تعداد معترضان در حال افزایش بود، گشت حراست مجموعه شهید مطهری نهاد ریاست جمهوری، ورودی به محوطه پاستور را با درهای آهنی، که از عمر آنها مدت زیادی نمی گذرد،بست هر چند جمعیت الله اکبر گویان خیابان را بند آورده بودند و شعارهایشان به تدریج تندتر می شد؛ شعارهایی علیه دولت و در عین حال حمایت از نظام. از “زریبافان خائن” گرفته تا ما همه سرباز توییم خامنه ای.
در میان تظاهر کنندگان عده ای چفیه داشتند و گروهی هم پلاکاردهایی حمل می کردند که در آنها پرسیده شده بود: دولت حقوق آزادگان را کجا خرج کرده است؟
برخلاف تجمعاتی که معمولا ساعتی پس از شکل گیری با دخالت پلیس و نیروی انتظامی متفرق می شود،این اعتراض 3 ساعت متولی به طول انجامید، بی آنکه نیروی انتظامی و پایگاه بسیج مستقر در میدان پاستور دخالت کنند.معترضان چند بار دور میدان پاستور تا محدوده ایستگاه بازرسی نهاد ریاست جمهوری راهپیمایی کردند و شعار سردادند.
مطالباتی با عمری 22 ساله
22 سال پس از جنگ ایران و عراق هنوز هم پیامدهای این جنگ دامنگیر دولت های پس از جنگ در جمهوری اسلامی است.این دومین اعتراض رسمی اسرای آزاد شده ای است که معتقدند دولت های پس از جنگ آنان را فراموش کرده و به معیشت شان بی توجه بوده اند.شاید بتوان گفت اوج این اعتراض ها در دولت محمود احمدی نژادبوده است،چه آنکه احمدی نژاد به آزادگان هم وعده برقراری عدالت و پرداخت کمک های نقدی داده بود؛وعده ای که هیچ گاه عملی نشد.
به دنبال انجام نشدن این وعده ها بود که اعتراض هاهم دامنه دارشد. مجلس هشتم تصمیم گرفت برای پاسخ به اعتراض ها، قانون سال 68 را اصلاح کند. مجلس در جلسه مورخ چهارم اسفند ماه سال 89 استفساریه ای را به تصویب رساند که برمبنای آن به آزادگانی که پیش از وقوع جنگ در هیچ دستگاه اجرایی شاغل نبوده اند، به میزان دوران اسارت، حقوق و مزایای دوران اسارت پرداخت شود. در قانون قبلی بر “مدت اسارت” تاکید و مقرر شده بود بر اساس تمایل آزادگان،برای کسانی که قبل از اسارت در دستگاه‌ها شاغل و یا بعد از اسارت شاغل شده بودند،هر یک سال اسارت،معادل دو سال سابقه خدمت رسمی و مرتبط تلقی شودو از هر لحاظ مورد محاسبه قرارگیرد،اما در استفساریه جدید قید “زمان” برداشته شد. ضمن آنکه دستگاه ذینفع موظف شد تا کسورات بازنشستگی را در قانون بودجه سال بعد پیش‌بینی و به صندوق‌های بازنشستگی ذیربط پرداخت کند.
پس از ابلاغ این قانون ، در بودجه 90 کل کشورنیز برای آن ردیف بودجه ای در نظر گرفته شد،اما 5 ماه پس ازتصویب،پولی به اسرای ازاد شده پرداخت نشده است.مرداد ماه بود که همزمان با سالروز آزادی اسرای جنگ ایران و عراق، دامنه اعتراض به اجرایی نشدن ماده 13 قانون حمایت از آزادگان بالا گرفت و به برگزاری تجمعی مقابل نهاد ریاست جمهوری منجر شد.
مسعود زریبافان معاون احمدی نژاد و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران در واکنش به این اعتراض ها وعده داده بود که بر اساس دستور احمدی نژاد و تصمیم هیات دولت، کارگروهی برای “تعیین تکلیف مطالبات دوران اسارت آزادگان سرافراز” تشکیل شده و به زودی مطالبات آنان پرداخت می شود.هر چند در همان زمان یک نماینده مجلس گفت آزادگانی که در پاستور تجمع کرده‌اند، احتمالا کسانی‌هستند که به‌صورت نیروی مردمی به جبهه اعزام شده اند و همه آزادگان اعتراض ندارند.
تبعیض و دروغ
یکی ازحاضران در تجمع دیروز در همین ارتباط به “روز” می گوید: دولت نباید بین آزادگانی که پیش از اسارت شغل دولتی داشته و کسانی که داوطلبانه به جبهه رفته اند،تفاوتی قایل شود. همه ما برای ایران جنگیده ایم.
پاسخ او به این سئوال که چه پاسخی از این اعتراض ها گرفته اید،این است: این دومین تجمع است و قصد داریم فردا مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کنیم تا حقوق معوقه خود را دریافت کنیم. بسیاری از آزادگان با مشکلات مالی مواجه هستند و دولت احمدی نژاد که با شعار عدالت آمد، آزادگان را مورد بی مهری قرار داده است.
این آزاده تصریح کرد:تمام وعده های دولت احمدی نژاد دروغ بوده؛ این دولت نماد دروغگویی در مطالبات مردمی است.
22 سال از تصویب قانونی که حمایت از آزادگان را مورد تاکید قرار می داد، گذشته است. اعتراض معلولان و جانبازان جنگ ایران و عراق که به جایی نرسید.اینک آزادگان هم به صف گروههایی پیوسته اند که از نظام طلبکارند،هرچند سقف مطالباتشان را دولت ها تعریف می کنند.
