علی مطهری، تنها نماینده مجلس شورای اسلامی که به صراحت خواستار رفع حصر رهبران جنبش سبز است، این بار حسن روحانی را تهدید کرد که در صورت کوتاهی، این موضوع را در قالب سئوال از رییسجمهور در مجلس پیگیری خواهد کرد. او ضمن انتقاد از این “سنت غلط در جمهوری اسلامی” که منتقدان حصر میشوند، موضع حصر را مشابه هولوکاست در اروپا و آمریکا دانسته که کسی حق ابراز نظر و تحلیل متفاوت درباره آن را ندارد.
“یک سنت غلط در جمهوری اسلامی”
علی مطهری، هم تنها نماینده مجلس خواستار و پیگیر رفع حصر است و هم رکورددار سیاسیون دو جناح در ابراز این مساله. او که پیش از این، درخواست رفع حصر میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد را حتی نزد رهبر جمهوری اسلامی هم مطرح کرده، این بار در نامه ای خطاب به حسن روحانی ورود رهبری به این مساله را بیمورد دانسته است.
او نوشته : “ عدهای حیات سیاسی خود را در ادامه وضع موجود میدانند و در چنین مواردی که قانون دست آنها را باز گذاشته و راه قانونی هموار است، به جای عمل به تکلیف خود، از مقام رهبری مایه میگذارند، در حالی که در چنین مسائلی اساسا نیازی به ورود رهبر گرانقدر نیست، همچنان که اگر مدیریت بحران سال ۸۸ درست و با تدبیر عمل میکرد نیازی به ورود ایشان نبود. از ولایت فقیه فقط در مسائل بسیار حیاتی برای اسلام باید هزینه شود نه در چنین مسائلی.”
او با شرح وظایف رییسجمهوری، خطاب به روحانی نوشته که در “ بخش سیاست داخلی و اجرای فصل سوم قانون اساسی که مشتمل بر حقوق ملت است و البته از وعدههای انتخاباتی شما نیز بوده است” نه تنها موفقیتی نداشته بلکه “منفعل” بوده است: “ طرف مقابل برای آنکه ثابت کند که با انتخابات ۹۲ هیچ سیاستی در این حوزه تغییر نکرده است، گاهی به اقداماتی تندتر از گذشته دست زده و با سکوت جنابعالی مواجه بوده است.”
مطهری عنوان کرده که حصر خانگی کروبی و موسوی سه سال و هشت ماه است که “برخلاف اصول متعدد قانون اساسی بدون حکم قضایی و اینکه آنها اجازه دفاع از خود داشته باشند” ادامه دارد.
این نماینده مجلس همچنین انتقاد کرده که “اصولا این یک سنت غلط در جمهوری اسلامی بوده که منتقدان خوش سابقه در انقلاب را که احیاناً اتهامی متوجه آنها بوده است، به جای رسیدگی به اتهامشان در حصر قرار دادهایم بدون آنکه ضرورتی داشته باشد. گویی انتقاد و اعتراض را به معنی خروج از نظام تلقی کردهایم، حال آنکه کسی میتواند انتقادهای اساسی به نظام داشته باشد و زندگی عادیاش را بکند.”
او انتساب این گونه رفتارها به “ سیره امام خمینی” را هم زیر سئوال برده و دستورات او را وابسته به شرایط جنگی دانسته است: “تعمیم برخی تصمیمات اوایل پیروزی انقلاب و دوره جنگ به امروز ـ قطع نظر از درستی یا نادرستی آنها ـ صواب نیست.”
مطهری در بخش دیگری از نامه خود خواستار مجازات مسوولانی شده که حصر خانگی رهبران جنبش اعتراضی را “ادامه دادهاند”.
نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی در پایان نامهاش خواستار آزادی “سه محصور” در روز عید غدیر شده تا “ وحدت ملی ما که به شدت به آن نیازمندیم بیشتر و استوارتر گردد.”
به اعتقاد او “ به هر دلیلی ارادهای برای محاکمه متهمان فتنه ۸۸ و طبعا بازخوانی آن با حضور طرفهای قضیه وجود ندارد و فتنه ۸۸ در ایران حکم هولوکاست در اروپا و آمریکا را پیدا کرده است که فقط یک سخن باید گفته شود و کسی حق تحلیل متفاوت و تحقیق درباره ریشهها و عوامل گوناگون آن را ندارد.”
مطهری تهدید کرده که اگر روحانی با استناد به قانون اساسی در زمینه آزادی این سه تن همچنان “مسامحه” کند، از اختیاراتش به عنوان نماینده مجلس استفاده میکند و “ این قضیه در قالب سؤال از رئیس جمهور در مجلس پیگیری و البته برخی سؤالات فرهنگی نیز اضافه خواهد شد”.
فرزند علامه، منتقد حصر و ساپورت
علی، فرزند سوم و پسر دوم از بین ۷ فرزند “علامه شهید مطهری”، ۵۷ ساله است. او ابتدا تحصیل در مهندسی مکانیک و همدانشگاهی شدن با محمود احمدینژاد را برگزید اما پس از مرگ پدرش به روایتی به توصیه آیتالله خمینی، به سراغ علوم انسانی رفت و در الهیات دکترا گرفت.
در 25 سالگی ازدواج کرد و چهار فرزند دارد. خواهرش فریده هم همسر علی لاریجانی، رییس مجلس است؛ ضلعی از مثلث قدرت لاریجانیها که به زعم مطهری، مانع تقابل مجلس با دولت محمود احمدینژاد شده بود و به همین مناسبت به طنز او را “داماد ناخلف” نامید.
پدرش با اکبر هاشمی رفسنجانی روابط نزدیک و صمیمانهای داشت و ارتباط خانوادگی هم بین شان برقرار بود اما در دولت اصلاحات با انتقاد صریح نسبت به خانواده هاشمی و مقالات تند و تیز علیه سیاستهای فرهنگی دولت خاتمی، محبوب روزنامه کیهان شده بود. مطهری مدعی ورود و دخالت اقوام هاشمی در تمام شئون سیاسی و اقتصادی بود و آنان را به فساد مالی متهم کرد.
او سیاستهای فرهنگی دولت خاتمی را هم یک سره زیر سئوال میبرد، گفتوگوی تمدنها را غیراسلامی میدانست و مسوولان دولت را عامل رواج بیحجابی معرفی میکرد. با روی کارآمدن احمدینژاد مشتاقانه به طرفداری از او شتافت و نامهای نوشت که باورش با توجه به انتقادات تند و تیز چهار سال اخیر از محمود احمدینژاد سخت است.
مطهری پس از وقایع سال ۸۸، هرجا فرصتی یافت توضیح داد که تقلب در انتخابات را قبول ندارد اما احمدینژاد، سپاه و شورای نگهبان را هم در ایجاد “فتنه” مقصر میداند و از سرکوب معترضان، ایجاد جو امنیتی و حصر سران جنبش سبز به کرات انتقاد کرده است.
مواضع او درباره مسائل فرهنگی اما در این سالها تغییرناپذیرتر بوده و همچنان منتقد وضع حجاب است تا جایی که عکس زنان ساپورتپوش را به مجلس برد و پیشنهاد داد زنان بدحجاب را به ادارات دولتی راه ندهند. او این بار هم در قالب نامهای که سراسر به موضوع حصر اختصاص دارد، نارضایتی خود از سیاستهای فرهنگی دولت را یادآوری کرده است.