اعتراض به محکومیت معصومه ضیاء

نویسنده

‏‏masoumezia.jpg

برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” [‏OMCT‏] و ‏‏”فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” [‏FIDH‏] اطلاعات جدیدی را دریافت کرده و از شما درخواست می کند که ‏سریعا درخصوص موارد زیر در جمهوری اسلامی ایران اقدام نمایید.‏

‎ ‎شرح مختصری از وضعیت پیش آمده:‏‎ ‎

برنامه نظارت از سوی منابع قابل اطمینان مطلع شده که خانم معصومه ضیاء، یکی از فعالان کمپین “یک میلیون امضاء” به ‏یک سال زندان تعلیقی محکوم شده است. ‏

با توجه به اطلاعات به دست آمده، دادگاه انقلاب تهران روز ۶ نوامبر ۲۰۰۸ خانم معصومه ضیاء را در مرحله تجدید نظر به ‏یک سال زندان تعلیقی محکوم کرده است. اتهام او شرکت در گردهمایی مسالمت آمیز ۱۲ ژوئن ۲۰۰۶ بوده که به هدف تغییر ‏در قوانین تبعیض آمیز در قبال زنان برگزار شده بود.‏

برنامه نظارت مراتب نگرانی عمیق خود را نسبت به محکومیت خانم معصومه ضیاء اعلام می دارد و سیاست سرکوب ‏روزافزون دولتمردان جمهوری اسلامی در قبال مدافعان حقوق بشر، به ویژه فعالان حقوق زنان در کمپین “یک میلیون امضاء” ‏را به شدت محکوم می کند. ‏

برنامه نظارت همچنین خاطرنشان می سازد که ایران با ارائه نامزدی‎ ‎خود در انتخابات شورای حقوق بشر سال ۲۰۰۶ متعهد ‏شده است تا “بالاترین سطح‎ ‎استانداردها را در ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر حفظ کند”. قابل ذکر‎ ‎است که ایران روی این ‏واقعیت تأکید نموده که “تلاش هایی را به طور مستمر‎ ‎در زمینه حفظ شئونات انسانی و ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر و ‏آزادی‎ ‎های اصلی انجام می دهد”. برنامه نظارت به منظور اطمینان بخشیدن به واقعیت‎ ‎ادامه این تلاش ها، از جمهوری اسلامی ‏ایران می خواهد تا براساس‏‎ ‎استانداردهای بین المللی حقوق بشر عمل کند‎.‎

‎ ‎اقدامات فوری مورد درخواست:‏‎ ‎

از شما خواهشمندیم که هر چه سریعتر دولتمردان جمهوری اسلامی را از درخواست های زیر باخبر سازید:‏

‏۱. تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی خانم معصومه ضیاء و تمامی فعالان کمپین “یک میلیون امضاء” را تضمین ‏کنند.‏

‏۲. اطمینان دهند که هرگونه اتهام خودسرانه در قبال تمامی مدافعان حقوق زنان که در کمپین “یک میلیون امضاء” نیز فعالیت ‏دارند رفع خواهد شد.‏

‏ ‏

‏۳. سریعا به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده در قبال تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند. ‏

‏۴. به مواد اعلامیه مدافعان حقوق بشر، تصویب شده توسط مجمع کل سازمان ملل در تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۹۸، احترام گذاشته و ‏آن را رعایت کنند. به ویژه ماده اول آن که می گوید: “هر شخصی به صورت فردی یا گروهی این حق را دارد که در سطوح ‏ملی و یا بین المللی اقدام به حمایت از حقوق بشر کند و آزادی های اصلی را تحقق بخشد” و همچنین ماده ۶ بند دوم که می ‏گوید: “هر شخصی این حق را دارد […] تا به شکلی آزادانه به افشا، اشاعه یا نشر نظریات دیگران و اطلاعات مربوط به ‏حقوق بشر و آزادی های اصلی اقدام کند” و همچنین ماده ۱۲ بند دوم که می گوید: “دولت باید کلیه تدابیر لازم را انجام دهد تا ‏حمایت فردی و گروهی همه کس در برابر خشونت، تهدید، تعقیب، اقدامات تلافی جویانه، فشار، تبعیض های منفی شخصی و ‏یا قانونی و هرگونه اقدام مستبدانه دیگری که به دنبال اقدامات مشروع و قانونی این اشخاص براساس این اعلامیه انجام شده، ‏توسط مراجع ذیصلاح تضمین گردد”.‏

‏۵. به طور کلی، تحت هر شرایطی اطمینان دهند که مفاد حقوق بشر و آزادی های اصلی در ایران مطابق با اعلامیه جهانی ‏حقوق بشر و دیگر عهدنامه های بین المللی و منطقه ای که در زمینه حقوق بشر فعالیت می کنند و ایران نیز آنها را به رسمیت ‏می شناسد رعایت خواهند شد.‏

منبع: فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، 12 نوامبر‏

مترجم: علی جواهری