سازمان گزارشگران بدون مرز در بیانیه‌ای به مناسبت سالگرد قتل زهرا کاظمی، خبرنگار ایرانی کانادایی،خبر داد که اعضای فعال این سازمان در اعتراض به وضعیت روزنامه نگاران ایرانی، مقابل دفتر هواپیمایی جمهوری اسلامی در پاریس تجمع کرده‌اند.
در این بیانیه نسبت به وضعیت محمدصدیق کبودوند، بهمن احمدی امویی، آرش هنرور شجاعی و محمد سلیمانی نیا، نرگس محمدی، پنج روزنامه نگار، وب نگار و وکیل مدافع ایرانی ابراز نگرانی شده است.
رضا معینی، یکی از سخنگویان این سازمان در مصاحبه با روز می‌گوید گزارشگران بدون مرز شاکی خصوصی پرونده روزنامه نگاران به قتل رسیده است و به صورت حقوقی در مجامع بین المللی پرونده آنها را دنبال می‌کند.
نه سال پس از قتل زهرا کاظمی
ده‌ها تن از فعالان گزارشگران بدون مرز و روزنامه‌نگاران تبعیدی ایران روز سه شنبه، ۲۰ تیر ماه در برابر دفتر هواپیمایی جمهوری اسلامی در خیابان شانزه لیزه پاریس، تجمعی را در اعتراض به بازداشت خودسرانه و شکنجه روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران در ایران که برخی از آنها جان خود را از دست داده و برخی دیگر در خطر مرگ قرار دارند، برگزار کردند.
در این حرکت اعتراضی پنج نفر از اعضای سازمان گزارشگران بدون مرز با اجرای حرکات نمادین از طریق بازسازی آنچه در زندان‌های جمهوری اسلامی بر روزنامه نگاران ایرانی می‌رود، وضعیت امروز آنها را به تصویر کشیدند.
این اقدام همزمان با نهمین سالگرد قتل زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی کانادایی است که در پی شکنجه اعمال شده از سوی مسئولان قضایی در زندان اوین جان باخت.
زهرا کاظمی، در سال ۲۰۰۳ در جریان مسافرتی حرفه‌ای به ایران برای تهیه گزارش از ناآرامی‌های دانشجویی، به جرم عکس برداری از اعتراض خانواده زندانیان در مقابل زندان اوین تهران، بازداشت شد.
بر اساس گزارش‌ها بازداشت این خبرنگار با نظارت قاضی سعید مرتضوی، دادستان سابق تهران صورت گرفت. با گذشت سال‌ها از ماجرای قتل خانم کاظمی دستگاه قضایی تنها متهم پرونده او را که یک کارمند وزارت اطلاعات بود تبرئه کرد.
گزارشگران بدون مرز در بیانیه خود، مصونیت از مجازات در جمهوری اسلامی و بی‌رحمی دستگاه قضایی علیه روزنامه‌نگاران زندانی را محکوم کرده و خواهان توجه بیشتر جامعه جهانی به وضعیت زندانیان در ایران شده است.
این سازمان جهانی مدافع آزادی بیان هشدار داده است که در شرایط کنونی زندانیان دیگری نیز ممکن است به فهرست قربانیان کشته شده از سوی شکنجه‌گران اضافه شوند.
نگرانی از تکرار فاجعه
محمدصدیق کبودوند، بهمن احمدی امویی، آرش هنرور شجاعی و محمد سلیمانی نیا، نرگس محمدی افرادی هستند که گزارشگران بدون مرز از آنها به عنوان نمادهایی از آنچه بر زندانیان جمهوری اسلامی می‌رود یاد کرده و گفته است این افراد از نظر روحی و جسمی به شدت ضعیف شده و “ممکن است در همان مکان و شرایطی بسر ببرند، که منجر به قتل زهرا کاظمی شد”.
محمدصدیق کبودوند٬ روزنامه نگار و فعال حقوق‌بشر کرد٬ با وجود گذشت بیش از ۴۰ روز هم‌چنان در اعتصاب غذا به سر می‌برد.
کمپین حمایت از دبیر زندانی سازمان حقوق بشر کردستان در چهارمین بیانیه خود در هفته‌های اخیر، ضمن تاکید بر خواستە‌های وی، از همە افراد و نهادهای مدنی و حقوق بشری خواسته است کە با پیگیری مطالبات کبودوند و همبستگی با او، رفتار غیر قانونی مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی در قبال این فعال حقوق بشر و دیگر زندنیان سیاسی کرد را محکوم کنند.
فرزند کبودوند٬ به دلیل بیماری در بیمارستان بستری است و این زندانی سیاسی خواستار آن است که مسوولان با اعطای مرخصی به او٬ امکان ملاقات با فرزندش را برای وی فراهم کنند.
بهمن احمدی امویی، دیگر روزنامه نگار زندانی که نسبت به وضعیت وی ابراز نگرانی شده، در تاریخ ۲۷ خرداد ماه به دادگاه انقلاب برده شد و در بازگشت، به یکی از سلول‌های انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل گردید. خانواده او تاکنون موفق به ملاقات با وی نشده‌اند و هیچ خبری از وضعیت سلامت او ندارند.
این روزنامه نگار در پی نوشتن چند مقاله انتقادی در حوزه عملکرد اقتصادی دولت در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ بازداشت و پس از محاکمه به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر نیز روز دوشنبه ۱۹ تیر ماه به دلیل وضعیت نامناسب جسمی از زندان زنجان به بیمارستان ولیعصر این شهر منتقل شده است.
به گزارش سایت ملی مذهبی، در حال حاضر خانم محمدی به دلیل وخامت حال خانم محمدی ممنوع الملاقات شده است.
خانم محمدی در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱، در زنجان بازداشت و به زندان اوین انتقال داده شد، اما در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ماه، خانواده‌اش مطلع شدند که وی را به زندان شهر زنجان منتقل کرده‌اند.
این فعال حقوق بشر پیش از انتقال به زندان زنجان، روز یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ماه به علت وضعیت نامناسب جسمی و بازگشت بیماری عصبی و فلج عضلانی به بهداری این زندان منتقل شده بود.
محمد سلیمانی‌نیا، دیگر وب نگار زندانی ایران است که گزارشگران بدون مرز در بیانیه خود گفته است مقامات قضایی از دادن هر گونه اطلاعات در بارهٔ علت بازداشت دوباره و محل بازداشت این وب‌نگار به خانواده خودداری می‌کنند و این موضوع باعث نگرانی شدید خانواده شده است.
آقای سلیمانی‌نیا مدیر سایت یو ۲۴، در تاریخ ۱۰ تیرماه ۱۳۹۱ برای دومین بار در یک سال گذشته دستگیر شد. او در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۹۰ پس از احضار به دادگاه انقلاب کرج بازداشت شده بود، در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۹۱ با سپردن ۴۰ میلیون وثیقه به شکل موقت آزاد شد.
آرش هنرور شجاعی، روحانی وبلاگ نویس، از تاریخ ۶ آبان ۱۳۸۹ در زندانی است.
بنا بر اعلام گزارشگران بدون مرز آقای شجاعی در یک سال پس از زندانی شدنش از سوی دادگاه ویژه روحانیت به چهارسال زندان، هشتصد هزار تومان جریمه نقدی و ۵۰ ضربه شلاق محکوم شد.
گفته شده است که اتهام این وب نگار، انتشار مطالب در وبلاگی “کفرامیز” اعلام شده است؛ اتهامی که آقای شجاعی آن را رد کرده و در اعتراض به شرایط بازداشت خود از ده روز پیش دست به اعتصاب غذا زده است.
قتل روزنامه نگاران
گزارشگران بدون مرز در سرفصلی جداگانه از بیانیه خود به مرور پرونده روزنامه نگارانی پرداخته است که طی سالهای گذشته توسط جمهوری اسلامی و عوامل آن در داخل و خارج از زندان به قتل رسیده‌اند.
این سازمان مدافع آزادی بیان از مصونیت قضایی سعید مرتضوی، دادستان سابق تهران و از متهمان پرونده زهرا کاظمی انتقاد کرده و گفته است حکومت جمهوری اسلامی یک نمونه استثنایی در مصونیت از مجازات در جهان است.
هدی صابر، هاله سحابی، علیرضا افتخاری دیگر افرادی هستند که گزارشگران بدون مرز آنها را قربانیان دفاع از آزادی بیان خوانده است.
این سازمان مدافع حقوق روزنامه نگاران همچنین از عدم معرفی مجازات عاملان و آمران اصلی مرگ روزنامه‌نگاران کشته شده در جریان پرونده موسوم به “قتل‌های زنجیره‌ای”، محمد مختاری، محمد جعفر پوینده، مجید شریف و پیروز دوانی در سال ۱۳۷۷، انتقاد کرده است.
مبهم بودن پرونده‌های مرگ آیفر سرچه، روزنامه نگار و فعال سیاسی کرد تبعه ترکیه که در تیرماه سال ۸۵ در مناطق کردنشین آذربایجان غربی در حین تهیه یک گزارش کشته شد، و همچنین امید رضا میرصادقی، که در اسفند ماه سال ۱۳۸۷ بعد از بازداشت در زندان جان خود را از دست داد، از جمله مواردی هستند که سازمان گزارشگران بدون مرز در بیانیه روز سه شنبه بر آن تاکید کرده‌است.
رضا معینی، مسئول بخش ایران، افغانستان و تاجیکستان گزارشگران بدون مرز در مورد پرونده روزنامه نگاران کشته شده به روز می‌گوید: “کار گزارشگران در دفاع از آزادی بیان و آزادی اطلاع رسانی نشان دادن هر گونه تعرض به آزادی بیان و اندیشه است. در همین راستا سازمان ما تا به امروز به شکل حقوقی و روزمره گزارشگر وضعیت وخیم آزادی بیان در ایران بوده است.”
او می‌افزاید: ”ما شاکی خصوصی این پرونده‌ها هستیم و به تلاش‌های حقوقی در این زمینه ادامه خواهیم داد. گزارشگران خواهان عدالت برای گشته شدگان است و به شکل حقوقی برای برقراری عدالت تلاش می‌کند.”
در تازه‌ترین رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات که سالانه از سوی گزارشگران بدون مرز منتشر می‌شود، وضعیت آزادی مطبوعات در ایران که در انتهای جدول قرار گرفته، تنها نسبت به کشورهای سوریه، ترکمنستان، کره شمالی و اریتره بهتر است؛ کشورهایی که بر اساس رده بندی گزارشگران، سه کشور “جهنمی” برای آزادی رسانه‌ها هستند که در آنها آزادی وجود ندارد.
در ایران هم‌اکنون ۳۰ روزنامه‌نگار و ۲۴ وب‌نگار در زندان بسر می‌برند.
