دنیا در سه راهی خطرناکی قرار گرفته است. آمریکا بر طبل جنگ می کوبد.
جنگ جهانی سوم دیگر مفهومی انتزاعی نیست.
آمریکا و متحدان آن در حال تدارک جنگ هسته ای بر علیه ایران هستند که عواقب فاجعه باری خواهد داشت.
این ماجراجویی نظامی بطور واقعی آینده بشریت را تهدید می کند.
طراحی نظامی پنتاگون برای سلطه بر تمام دنیا انجام شده است.
نیروهای ناتو و آمریکا اکنون بطور همزمان به نقاط مختلف دنیا اعزام می شوند.
“توجیه هایی” هم برای جنگ در همه جا یافت می شود. ایران به عنوان تهدیدی برای اسرائیل و دنیا معرفی شده است.
جنگ با ایران اکنون هشت سال است که بر تخته سیاه پنتاگون نقش بسته. در تحولات اخیر تهدیدها و اتهامات جدیدی بر علیه تهران مطرح شده است.
جنگ با هواپیماهای بدون خلبان از هم اکنون شروع شده است. ماموران موساد فعال هستند. تشکیلات شبه نظامی در داخل ایران در حال شکل گیری هستند
در همین حال واشنگتن، بروکسل، و تل آویو اقداماتی را برای “فشار آوردن دیپلماتیک، مالی و اقتصادی بر ایران” انجام می دهند.
تشدید تحریم های اقتصادی هم توسط کنگره آمریکا بر علیه ایران پیش بینی شده است.
موج جدید حرکات دیپلماتیک و تهدید به تحریم های اقتصادی بیشتر، بازار نفت خام را هم دچار تشویش کرده که خود تاثیری مخرب بر اقتصاد جهانی خواهد داشت.
رسانه های جهانی دست به تبلیغات جدید در مورد “وجوه نظامی برنامه هسته ای ایران” زده اند.
در 16 دسامبر باراک اوباما با ایهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل پشت درهای بسته ملاقات کرد.
اهمیت این ملاقات خصوصی در وضعیت فعلی غیر قابل انکار است. گزا رشات حاکی از آن است که این ملاقات عمدتا در باره حمله نظامی آمریکا و اسرائیل علیه ایران بوده است.
تحلیلگر سیاسی اسرائیل، امیر اورن، در روزنامه هاآرتص نوشت ملاقات خصوصی باراک اوباما و ایهود باراک نشانه “چراغ سبز” آمریکا به اسرائیل برای حمله به ایران است.
وی می نویسد: “ملاقات نیم ساعته باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا و ایهود باراک وزیر دفاع اسرائیل در تاریخ اسرائیل به عنوان روزی که آمریکا چراغ سبزی برای حمله به ایران را به اسرائیل داد به یاد خواهد ماند.”
آیا این ملاقات مشابه ملاقات ماه مه 1982 میان الکساندر هیگ و وزیر دفاع اسرائیل نیست که باعث شد اسرائیل به اشتباه فکر کند که آمریکا با حمله این کشور به لبنان موافقت کرده است؟
اوباما در پی این ملاقات به مجمع اصلاح یهودیت گفت: “همکاری نظامی میان دو کشورهیچگاه به این نزدیکی نبوده است.”
او تاکید کرد که “ایران تهدیدی برای امنیت اسرائیل، آمریکا و جهان به شمار می آید…و به هیمن دلیل خط مشی ما کاملا روشن است. ما مصمم هستیم که از دسترسی ایران به بمب هسته ای جلوگیری کنیم… و به همین دلیل سخت ترین تحریم ها را علیه این کشور اعمال کرده ایم. …و به همین علت است که هنوز تمام گزینه ها روی میز است.”
تهدید ایران به حمله هسته ای
منظور از وجود “همه گزینه های روی میز” آن است که آمریکا نه تنها حمله نظامی، بلکه حمله با بمب های هسته ای ضد پناهگاه را، با ظرفیتی یک سوم تا شش برابر ظرفیت بمب هیروشیما، در نظر می گیرد.
در حالیکه ایران فاقد سلاح هسته ای است، آنچه کمتر بدان توجه شده آن است که پنج کشور که (رسما) کشورهای غیر هسته ای محسوب می شوند، شامل آلمان، بلژیک، هلند، ایتالیا و ترکیه، سلاح های تاکتیکی هسته ای آمریکا را در پایگاه های نظامی خود نگاهداری می کنند. این زرادخانه ممکن است علیه ایران بکار رود.
انبار کردن این سلاح ها و اعزام بمب های تاکتیکی ب-61 به این پنج کشور “غیر هسته ای”، عملا خاورمیانه را هدف می گیرد. در اساسنامه ناتو در سال 2006 آمده است که بمب های ضد پناهگاه ب-61 می تواند علیه هدف هایی در روسیه، سوریه و ایران برده شود.این پنج کشور که ایران را متهم به توسعه فن آوری سلاح هسته ای می کنند، خود دارای توان هسته ای برای حمله به ایران هستند.
بمب های اسرائیل هم به سوی ایران نشانه رفته است. با توجه به هماهنگی هسته ای آمریکا و اسرائیل، این در واقع اسرائیل است که تهدیدی برای امنیتی جهانی محسوب می شود نه ایران.
اسرائیل 100 تا 200 کلاهک هسته ای دارد.
مردم اغلب تصور می کنند استفاده از این سلاح ها چندان هم مخوف نیست. گفته می شود که این تنها راه “متوقف” کردن ایران است.
در ژانویه 2007 دیک چنی، معاون رئیس جمهور وقت آمریکا گفت “به عوض یک حمله مستقیم آمریکا، اسرائیل می تواند با استفاده از توان هسته ای خود هدف های اصلی هسته ای در نطنز، اصفهان و اراک را هدف قرار دهد.”
قوانین و مقررات ارتش آمریکا برای استفاده از سلاح های تاکتیکی هسته ای دیگر مانند دوره جنگ سرد وابسته به دستور رئیس کل قوا، یعنی باراک اوباما، نیست بلکه یک تصمیم صرفا نظامی و ارتشی به شمار می آید.
مقررات فعلی به ارتش اجازه می دهد در درگیری های منطقه ای بر حسب نیاز از این گونه سلاح ها استفاده کند.
این بدان معنی است که اگر حمله نظامی علیه ایران اتفاق بیافتد، استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی جزئی از ابزار این حمله خواهد بود.
باید توجه داشت که حتی بدون یک کابوس هسته ای، حملات با سلاح های متداول هم چندان بهتر نیست. چنین اقدامی منجر به فاجعه ای در حد چرنوبیل و فوکوشیما خواهد شد که اشاعه مواد رادیو اکتیو را به دنبال خواهد داشت.
منبع: پریزن پلانت – 27 دسامبر 2011
