سرانجام اسرائیل نمایندگان کرسی های مجلس را انتخاب کرد امّا از نظر تهران این انتخابات در اصل مسئله هیچ تغییری به وجود نخواهد آورد. تحلیل فرستاده ویژه اکسپرس درباره دو رویداد همزمان در ایران و اسرائیل چنین است:
دهم فوریه در واقع باید جشن روز مقدس تناقض ها نامیده می شد. ایران در این روز سی امین سالگرد سقوط شاه را جشن می گرفت و در همان زمان رأی دهندگان اسرائیلی ترکیب جدید کنست [مجلس اسرائیل] را تعیین می کردند. جمهوری اسلامی و “رژیم صهیونیست” ـــ یا همان اسرائیل به اصطلاح تهران ـــ همزمان، از فاصله دور امّا یکدل، ترسی را که از دیر باز مثل کنه به ذهن و روح هر دو طرف چسبیده است ترجیع بند کلامشان قرار داده بودند.
در اسرائیل خطر ایران اتمی در فضای گردهم آئی های انتخاباتی شناور بود و در تهران زرادخانه مناسک آئینی به میدان آزادی آورده شده بود. در یک نقطه جمعیت پرچم دولت یهود را می سوزاند و در نقطه ای دیگر پسربچه ای هفت تیرش را به سوی نعش مجسمه آزادی نشانه رفته بود: بر روی سپری که محسمه به دست داشت ستاره داوود ، حروف اختصاری شورای امنیت سازمان ملل و کلمات هیروشیما ــ ناکازاکی میخکوب شده بود(ایران مطمئن است که چیز دیگری را فراموش نکرده بود؟). زیر جایگاه سخنرانی ناگهان کاریکاتوری از وسط جمعیت بالا آمد که یک سرباز تساهال [ارتش اسرائیل] را نشان می داد که در حالی که تفنگ ام ـ 16 خود را به سمت دختری از اهالی غزه نشانه رفته وحشیانه قهقهه می زند و در همانحال سیدی تنومند از این صحنه فیلمبرداری می کند.
چه کسی در مقام ریاست جمهوری به جای محمود احمدی نژاد، این پیامبر مصرّ به “نابودی” غده سرطانی اسرائیل که محکوم است از نقشه جهان حذف شود، پشت میکرفن جایگاه خواهد ایستاد؟
رمضان عبدالله، رهبر جهاد اسلامی فلسطین از سوی شخصیت های برجسته حکومت ایران و در رأس آنان رهبر عالی نظام، علی خامنه ای، با تشریفاتی در خور رئیس یک دولت مورد استقبال قرار گرفت. بعد از او نوبتی هم باشد نوبت خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس مستقر در دمشق( سوریه) بود که راهی تهران شود. اینجا او در خانه خودش است. حکومت ایران بدون کمترین درنگی داغ ننگ” دوروئی” را به پیشانی عربستان سعودی و مصر می زند تا خود به تنها قهرمان راستین عرصه مبارزه مردم فلسطین تبدیل شود.
و برای رسیدن به این منظور به هر کاری دست می زند، از جمع آوری اعانه گرفته تا ترتیب دادن مسابقه شعر و نقاشی و راه پیمائی دانشجویان داوطلب شهادت.
از نظر ایران انتخابات مجلس اسرائیل هیچ تغییری در اصل مسئله به وجود نخواهد آورد. سخنگوی وزارت امور خارجه ایران روز چهارشنبه ضمن دیدار هفتگی با خبرنگاران مسئله را به کلّی “ فاقد اهمیت” قلمداد کرد. حسن کشکاوی در این جلسه با تندی اظهار داشت که:” تنها تفاوتی که میان نامزدها وجود دارد روشی است که هریک برای سرکوب مردم فلسطین به کار خواهد گرفت. نامزدی که خشن ترین روش را پیشنهاد کند موفق به کسب بیشترین آرای موافق خواهد شد”.
آنگونه که از ظواهر امر پیداست گفتن اینکه برادران غزه” به طرز معجزه آسائی پیروز شده اند” برای دلخوشی ایرانی ها کافی نبوده است. احمدی نژاد هموطنانش را به تحریم” اجناس صهیونیستی” فرا خواند و همزمان مطبوعات ایران هدف ها را مشخص کردند: کو کاکولا، کالون کلن، نستله و بنتن. کار به جائی رسید که در اواخر دسامبر مغازه ای که تابلوی مارک ایتالیائی بنتن را بر سردرش نصب کرده بود در تهران به آتش کشیده شد. یک ماه پیش از این وقایع فرمانده سپاه پاسداران انقلاب، علی جعفری اعلام کرده بود که یک شبکه جاسوسی مرتبط با موساد کشف و خنثی شده است. این خبر دو روز پس از اعلام خبر به دار آویخته شدن یک مهندس متهم به جاسوسی که دو سال پیش دستگیر شده بود، پخش شد.
وقتی یهودیانی را می بینی که با خاطری آسوده به زندگی در ایران ادامه می دهند پذیرفتن این خبرها دشوار می شود. یهودیان محتاط و گوش به زنگ ایران با وجود نگرانی های گاه به گاه با تمام وجود به زادگاهشان دلبسته اند. برطبق آمار، در سال 1979تعداد پیروان تورات در ایران به صد هزار نفر می رسید. بعد از انقلاب این رقم کاهش یافت با اینهمه جامعه یهودیان ایران هنوز بین 25 تا 30000 عضو دارد، کنیسه ها و قصابی ها و رستوران های مجاز آن دائر است و حتی در مجلس نماینده دارد، سیامک میر صدق که ضمناً رئیس” بیمارستان یهودیان” واقع در جنوب پایتخت است.
گواه روشن وجود تناقض مقدسی که ذکرش رفت پخش سریال” مدار صفر درجه” از شبکه یک تلویزیون دولتی ایران در پائیز سال 2007 بود که ماجرای عاشقانه یک دانشجوی جوان ایرانی و یک دختر فرانسوی یهودی در پاریس دهه 1940 را روایت می کرد. بیننده در سیر داستان متوجه می شد که سفیر وقت شاه ایران در کرانه رود سن با صدور گذرنامه های جعلی ایرانی مانع فرستاده شدن صدها یهودی به اردو گاه های مرگ شده است. در کشوری که سرانش با یکدندگی وجود هولوکاست را انکار می کنند یا در بهترین حالت می کوشند از ابعاد آن بکاهند پخش چنین سریالی حیرت آور است به خصوص وقتی انسان شاهد قاطعیت سخنرانان در زمینه انکار یهودی کشی است مثل سخنگوی دولت که در روز 27 ژانویه شوآ را در رده” دروغ های بزرگ” قرار داد.
جمهوری اسلامی بهشت برگزار کنندگان کنفرانس در زمینه باز نگری مسئله هولوکاست و پناهگاه مدافعان از همه جا رانده نفی یهودی کشی و محققان اسیر توهمات و استادانی که نمی توانند سالن و تریبونی برای ابراز نظرات ضد هولوکاست خود پیدا کنند به شمار می رود هرچند این مسئله باعث ناراحتی بسیاری از ایرانیان شده است. روزنامه انگلیسی زبان تهران تایمز روز 11 فوریه در صفحه اول خود به چاپ هذیان گوئی های یک “شخصیت دانشگاهی استرالیا” که می کوشد در مقالاتش ثابت کند که هیچ مدرکی دال بر وجود اتاق های گاز وجود ندارد، مبادرت کرد… کی نوبت زوج دیودونه و فوریسون(1) خواهد رسید که دور پیروزمندانه سخنرانی هایشان را در دانشگاه های ایران شروع کنند؟
یک معلم ایرانی با صراحت می گوید:” مردم ایران از خود پسندی اسرائیلی ها متنفرند امّا نه تنها ضد یهود نیستند که عکس آن صادق است. ما و یهودی ها برای آنکه به تفاهم برسیم همه چیز داریم مثل شعور کسب و کار مشترک، مباحث دینی مشترک و آرزوی مشترک ظهور نجات دهنده. ما در انتظار بازگشت مهدی، امام غایب شیعیان هستیم و آن ها در انتظار ظهور مسیحای خود”.
اینطور که از حرف های این ایرانی برمی آید مثل اینکه باید هر روز روز تناقض مقدس را جشن گرفت.
1- دیودونه کمدین معروف فرانسوی و فوریسون محقق فرانسوی. هر دو وجود هولوکاست را انکار می کنند.
منبع: اکسپرس 12 فوریه