محمود احمدی نژاد که از سوی مخالفان رئیس دولتی “فاقد مشروعیت” خوانده می شود، دیروز ادعای جدیدی پیرامون “مشروعیت” دهمین دولت جمهوری اسلامی مطرح کرد.همزمان او ضمن معرفی اقتصاد ایران به عنوان اقتصادی “900 میلیارد دلاری”، از حمله به کشورهای غربی که به گفته وی “در حال جفتک زدن” هستند نیز غافل نشد. تکرار دوباره “جاسوس بازی” روسیه و آمریکا بخش دیگری از اظهارات دیروز وی بود.
“دولت به طور کامل مشروع در جهان”، این آخرین عنوانی است که محمود احمدی نژاد برای توصیف دولت خود از آن استفاده کرد. او روز یکشنبه به “همایش جهانی مسجد” رفته بود تا همزمان با اعلام مشروعیت خود، این عنوان را تنها زیبنده دولت خود بداند چرا که به باور وی اگر “یک دولت در جهان بطور کامل مشروعیت داشته باشد آن هم ایران است.”
کارشناسانی که در ادبیات وی تامل کرده اند، شگفت زده از آن هستند که وی تفکیکی میان “دولت ایران” و “کشور ایران” قائل نشده و “ایران” را به “دولت” خود فرو کاسته است.
رئیس دولت مستقر با بیان گزاره بالا، به صورت حقوقی تمام دولت های دیگر دنیا را فاقد “مشروعیت کامل” دانست، اما چون نگران واکنش دولت های متحد با خود بود، از همین رو دو کشور دیگر را نیز “مشروع” اعلام کرد: “سوریه و سودان”.
حاکمیت سوریه چندین دهه است خاندان اسد را به رهبری مادام العمر برگزیده است و سودان نیز رئیس جمهوری به نام عمر البشیر دارد که طبق حکم دادگاه بین المللی لاهه، متهم به “نسل کشی” شهروندان دارفور است و حکم بازداشتش صادر شده.
اما این ها دلایلی نیست که محمود احمدی نژاد برای بالاتر بودن “مشروعیت” دولت خود نسبت به دو متحد دیگرش و تمام دیگر دولت های گیتی از آن یاد می کند. او می گوید: “این دولت ماست که هم رای ملت را دارد و هم تنفیذ رهبری.”
اما جنبش سبز و رهبران سیاسی آن نظر متفاوتی دارند. مخالفان دولت، “مشروعیت” را اولین ویژگی ای معرفی می کنند که دولت دهم از فقدانش رنج می برد. 15 تیرماه سال گذشته میرحسین موسوی در اولین حضور خود در مجامع عمومی پس از انتخابات گفته بود: “ما می گوییم دولت مشروعیت ندارد چون آرای مردم را ندارد. ما باید تلاش کنیم که از طریق حرکت در چارچوب قانون، اعتراض خود را نسبت به محتوای حرکت صورت گرفته نشان دهیم.”
پیش از آن در دوم تیر مهدی کروبی، دیگر رهبر شاخص جنبش سبز هم در جمع اعضای تحریریه روزنامه اعتماد ملی گفته بود: “من نتیجه این انتخابات را قبول ندارم و دولت برآمده از آن را مشروع نمی دانم.”
محمود احمدی نژاد متهم به “سرقت” آرای شهروندان در انتخابات ریاست جمهوری و تقلب گسترده در نتایج آن است. آن ها عملکرد رئیس دولت مستقر در انتخابات اخیر را یک “کودتا” می نامند.
مختل شدن قوای عقلی
حالا محمود احمدی نژاد ضمن کوبیدن بر طبل مشروعیت دولت دهم، به رهبران کشورهای غربی که به باور وی “قوه عقلی‌شان مختل شده است” در خصوص افزایش تحریم های شورای امنیت سازمان ملل هشدار می دهد: “آنها می‌گویند ما به مردم ایران فشار بیاوریم تا آنها هم به دولت ایران فشار بیاورند. اما آنها باید بدانند که ملت ایران آرزوی اینکه بتوانند با فشار به آنها به دولت ایران فشار وارد کنند را بر دل آنها خواهند گذاشت. آنها واقعا دست و پایشان را گم کرده‌اند و قوه عقلی‌شان مختل شده است. هیچکس در دنیا نیست که این قطعنامه‌ها را علیه ملت ما ظالمانه نداند.”
اقتصاد 900 میلیارد دلاری
رئیس دولت دهم که روز گذشته بخش عمده ای از اظهاراتش را به حمله به کشورهای دیگر دنیا اختصاص داده بود، همچنین کشورهای اروپایی را “قابل ترحم” دانست و تاکید کرد: “آن ها نمی فهمند دنیا عوض شده است.” وی افزود: “ما پیش از این خیال می‌کردیم که تاریخ را نمی‌دانند اما حالا فهمیده‌ایم که آنها جامعه ما را هم نمی‌شناسند.”
محمود احمدی نژاد دیروز از جشن “ملت ایران” در صورت تحریم جمهوری اسلامی توسط کشورهای اروپایی هم خبر داد و گفت: “با تحریم آنها اتفاقی نمی‌افتد.” او البته دلایل قابل توجهی ارائه داد؛حجم مبادلات ایران و اروپا را هم 24 میلیارد دلار عنوان کرد و در ادعایی بی سابقه اقتصاد ایران را “ یک اقتصاد 900 میلیارد دلاری” خواند.
تولید ناخالص ملی ایران از سوی نهادهای بین المللی سالانه بین 200 تا 300 میلیارد دلار ارزیابی می شود که حجم عظیمی از آن از فروش مستقیم نفت به دست می آید. به نظر می آید احمدی تحت تاثیر اظهارات سه سال پیش فرامرز ناطقیان، مجری خصوصی سازی مخابرات کشور قرار گرفته است که گفته بود: “طبق برآورد وزارت کار و اقتصاد آمریکا، تولید ناخالص ملی یک میلیون و 200 هزار ایرانی مقیم این کشور حدود 900 میلیارد دلار در یک سال را شامل می شود.”
کارشناسان می گویند اظهارات روز گذشته رئیس دولت درباره اقتصاد ایران می تواند ناشی از برداشتی کاملا اشتباه از یک منطق کاملا ساده اقتصادی باشد، چرا که حتی به فرض صحت ادعای ناطقیان، تولید ناخالص ملی شهروندان ایرانی مقیم ایالات متحده، به عنوان تولید ناخالص ملی همان کشور در نظر گرفته می شود و نه سرزمین مادری آن ها.
از طرف دیگر در حالی که کنگره آمریکا به همراه اتحادیه اروپا و ژاپن تحریم هایی مستقل از تحریم های شورای امنیت برای تنبیه دولت جمهوری اسلامی در نظر گرفته اند، احمدی نژاد می گوید: “اگر این تحریم‌ها اثر بگذارد هم در پنج یا 10 سال آینده است و به دوره اوباما نخواهد رسید. این تحریم‌ها اثر خواهد داشت و اقتصاد ایران را شکوفاتر، مستحکم‌تر و قدرتمندتر خواهد کرد.”
غرب در حال جفتک انداختن
روز یکشنبه او همچنین از پایان “دوره تاریخی” کشورهای غربی خبر داد و تصریح کرد که”اینها در حال اسباب‌کشی هستند.” در همین راستا وی فشارهای کشورهای غربی را به “جفتک زدن” تشبیه کرد و افزود: “آنها در حال رفتن هستند. حالا اگر بتوانند جفتکی هم بیندازند آنها دیگر هیچ حرفی ندارند که به دنیا بزنند بجز اسلحه‌هایشان و این نشانه پایان آنهاست.”
احمدی نژاد در حالی از” مختل شدن قوای عقلی” رهبران کشور های غربی و “جفتک اندازی” سخن به میان می آورد که هرگز اشتیاق خود برای مذاکره با رئیس جمهور قدرتمندترین کشور غربی را پنهان نساخته است. آخرین بار دوشنبه هفته گذشته بود که وی از علاقه به گفتگو با باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا سخن گفت: “آماده گفت‌وگو با آقای اوباما هستیم و اواخر شهریور امسال نیز قرار است برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک برویم و این بار نیز آماده هستیم که با آقای اوباما رو در رو، مردانه و آزاد در برابر رسانه‌ها مسایل جهان را روی میز بگذاریم و ببینیم که راه حل چه کسی بهتر است.”
تکرار سناریو های جاسوسی
از سوی دیگر روایت های “جاسوسی” محمود احمدی نژاد که در چند هفته اخیر به گفته های وی راه یافته است دیروز نیز ادامه یافت. رئیس دولت مستقر دیروز گفت: “بعضی جاسوس‌هایی هم که روسیه و آمریکا با هم مبادله کرده‌اند قرار است حرف‌هایی بزنند و در عین حال به برخی کشورها فشار آورده‌اند که همه اینها علیه ما استفاده شود. از داخل نیز عده‌ای به قول خود زمانی به کام امام جام زهر را نوشاندند.”
این اظهارات تکرار کلمه به کلمه مواضعی پرداخت که چهار روز پیش نیز گفته بود. چهارشنبه هفته اخیر محمود احمدی نژاد در نشست سراسری افق رسانه ویژه مدیران برون‌مرزی، جاسوس های روسی را که قرار است در هیات “دانشمندان هسته أی” معرفی گردند، همان افرادی معرفی کرده بود که چندی پیش در ایالات متحده بازداشت و به روسیه بازگردانده شدند تا ”ادعا کنند که در ایران کلاهک هسته‌ای وجود دارد و یا اینکه ما به دنبال دستیابی به سلاح اتمی هستیم.”
