دو روز بعد از درگذشت ناگهانی شاهرخ زمانی، فعال کارگری در زندان، برخی از تشکل‌های صنفی و کارگری خواهان روشن شدن دلایل مرگ او شده‌اند. به دنبال مصاحبه همکارمان فرشته قاضی با دختر این فعال کاری از دست رفته که دیروز منتشر شد، بهمن زمانی پدر این فعال کارگری هم به روز می‌گوید ما انگیزه‌ای برای پیگیری این پرونده نداریم چون در موارد گذشته هم کسی پاسخگوی خانواده‌ها نبوده است.
شاهرخ زمانی روز یکشنبه، ۲۳ شهریورماه به علت آنچه “سکته مغزی” در زندان رجایی شهر کرج خوانده شده درگذشت. او پیش از بازداشت عضو هیئت مدیره کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری و عضو هیئت بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاشان بود.
زمانی، سال ۹۰ به اتهام فعالیت‌های کارگری در کمیته پیگیری و سندیکای کارگران ساختمان بازداشت و سپس به ۱۱ سال زندان محکوم شد.
یکشنبه شب در پی انتشار خبر درگذشت این فعال کارگری، نینا زمانی، دختر او به روز گفته بود: “بعد از ظهر یک تماس مبنی بر این خبر داشتیم مراجعه کردیم زندان رجایی شهر که آنجا زندانی بود، گفتند واقعیت دارد و منتقل شده به سردخانه بی بی سکینه که در کرج است. رفتیم انجا تایید کردند که تحویل گرفته‌اند. قرار شد ما فردا صبح پی‌گیر شکایت باشیم و کارهای کالبدشکافی که علت دقیق مرگ مشخص شود.”
اینک بهمن زمانی پدر او می‌گوید پزشک قانونی دلیل مرگ را به آنها سکته مغزی عنوان کرده است.
از آقای زمانی می پرسم آیا با توضیحات و دلایل عنوان شده مرگ فرزندشان متقاعد شده‌اند؟ او در پاسخ می‌گوید: “چاره‌ای نداریم جز اینکه با توضیحات پزشک قانونی و بیمارستان متقاعد شویم، چون به گفته او پیشتر نیز مواردی رخ داده و پیگری شده اما هیچ‌کس در این رابطه پاسخ مشخصی نگرفته است تا کسی به آنها پاسخ روشنی بدهد”
پدر شاهرخ زمانی توضیح می‌دهد: “خلاف این گزارش برای ما ثابت نشده است. دور و بر چیزهایی می‌گویند. باید با مدرک و سند حرف زد ولی وقتی کسی نمی‌تواند با مدرک حرف بزند ما هیچ چاره‌ای نداریم. قصدی هم برای گرفتن وکیل و پیگری این موضوع نداریم چون می‌دانیم کسی پاسخگو نخواهد بود.”
این درحالیست که نینا زمانی، دختر او پیشتر در مصاحبه با روز گفته بود: “حتما شکایت خواهد کرد تا علت واقعی مرگ روشن شوند.”
درگذشت این فعال کارگری با واکنش‌های گسترده نهادهای مدافع حقوق بشر و تشکل‌های مدافع حقوق کارگران شده است. از جمله سازمان عفو بین‌الملل و کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری خواستار انجام تحقیقات دلایل مرگ شاهرخ زمانی شده‌اند.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی در بیانیه‌ای اعلام کرد: “جمهوری اسلامی شرایطی را در زندان ایجاد کرده است که زندانیان در حالت مرگ تدریجی قرار دارند ، و امروز مسئولین زندان و سربازان گمنام نتوانستند مقاومت و مبارزات شاهرخ را تحمل کنند و او را به مرگ تدریجی برسانند بنا براین به طرز مشکوکی او را زودتر کشتند.”
این کمیته همچنین از تشکل‌ها و سازمان‌های کارگری خواسته است تا جمهوری اسلامی را برای کالبد شکافی جسد شاهرخ زمانی تحت نظر نمایندگان تشکل‌های بین‌المللی کارگری تحت فشار قرار دهند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری نیز خواهان تشکیل یک هیئت تحقیق از پزشکان مستقل برای بررسی دلایل مرگ “عجیب و غیرمنتظره” شاهرخ زمانی شده است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز ضمن محکوم کردن مقصران مرگ “غم‌بار” شاهرخ زمانی، خواستار “مجازات مقصران و رعایت حقوق خانواده و بازماندگان” شده است.
در بیانیه این تشکل کارگری آمده است: “شرایط عمومی اسفناک و بسیار نامناسب زندان های ایران آنچنان تلخ و تحمل ناپذیر است که حتی مسئولان امور خود نیز معترف به آن بوده و آنرا تکرار می‌کنند.”
شاهرخ زمانی در سال ۹۱ نامه‌ای از درون زندان نامه‌ای خطاب به تمامی سندیکاها و نهادهای حقوق بشری نوشته و در آن از شکنجه‌های جسمی و روحی خود در زمان بازداشت و بازجویی به تشریح سخن گفته بود.
