امنیت احمدی نژاد بر عهده پیشمرگان کرد

نویسنده


iranbeamrica.jpg

مقامات عراقی برای استقبال از دیدار تاریخی محمود احمدی نژاد، که اولین رئیس دولت جمهوری اسلامی ‏است که به عراق سفر می کند، مراسم استقبال باشکوهی ترتیب داده بودند که به عمد در آن اغراق شده بود: ‏فرش قرمز، گارد احترام، سرودهای ملّی، دسته های گل و دست دادن های “برادرانه” جلوی دوربین ها. ‏تدابیرامنیّتی اتخاذ شده نیز استثنائی بود و در مسیر فرودگاه که از صبح زود بسته شده بود، در هرصد قدم ‏افراد مسلح نگهبانی می دادند. احمدی نژاد که از سوی همتای کرد خود، جلال طالبانی مورد استقبال ‏قرارگرفت به محض ورود به فرودگاه از به وجود آمدن” فضائی جدید” میان ایران و عراق سخن گفت. به این ‏ترتیب فصل خونین جنگ هشت ساله میان دوکشور(1988ـ 1980) که یک میلیون کشته برجای گذاشت، ‏پایان یافته است: “ما درک مشترکی از مسائل داریم و دوکشور مصمم اند که همکاری های سیاسی و اقتصادی ‏و فرهنگی خود را گسترش دهند”. ‏

تهران در کنار پیشنهاد همکاری با عراق درزمینه های مختلف اعلام کرده است که وامی به مبلغ یک میلیارد ‏دلار برای تکمیل طرح هائی که مؤسسات ایرانی در عراق در دست اجرا دارند، در اختیار خواهد گذاشت. ‏دهها قرارداد اقتصادی و تجاری میان دو کشور منعقد خواهد شد که یکی از آن ها قرارداد احداث خط لوله ‏نفتی میان بصره و آبادان است. ‏

رئیس جمهور ایران در یک کنفرانس مطبوعاتی با آرامش و لبخند اطمینان داد که عراق به یک قدرت منطقه ‏ای بزرگ تبدیل خواهد شد: “امروز ملّت عراق دوران سختی را می گذراند… امّا براین سختی ها پیروز ‏خواهد شد. عراق فرداکشوری قدرتمند و پیشرفته وشکوفا خواهد بود… واین به نفع تمام کشورهای منطقه ‏است”. رئیس جمهور عراق نیز در پاسخ احمدی نژاداظهارداشت:” از نظر ما این دیدار تاریخی پیام روابط ‏خوب دو کشور را به ملّت های ایران و عراق می دهد”. در میانه ردوبدل کردن این تعارفات مؤدبانه، احمدی ‏نژاد صریحاً خود را “برادر حامی”عراق خواند و رئیس جمهورعراق درپاسخ احمدی نژاد که اورا باعنوان ‏رسمی “جناب آقای رئیس جمهور” خطاب قرارداده بود از او خواهش کرد به او خیلی خودمانی بگوید “مام” ‏که در زبان کردی به معنای عمو است.‏

چشمان حدود 158هزار سرباز آمریکائی حاضردرعراق با دقت تمام این دیدار بی سابقه را تحت نظر گرفته ‏بود. رئیس جمهور ایران برای ملاقات با نخست وزیر عراق، نوری المالکی، به “منطقه سبز” که تحت ‏حفاظت شدید نیروهای آمریکائی قراردارد، رفت. دفتر نخست وزیر در حدود دو کیلومتری سفارت آمریکا که ‏در 1980 روابط سیاسی خود را با ایران قطع کرد، قراردارد. امنیّت مسیرعبور رئیس جمهور ایران را ‏پیشمرگان کرد برعهده داشتند. احمدی نژاد در حضور المالکی خطاب به آمریکا گفت: “حرف ما به جورج ‏بوش این است که متهم کردن دیگران بدون سند و مدرک مشکلات منطقه را حل نمی کند” اضافه می کند “ ‏آمریکائی ها باید این واقعیت را درک کنند که مردم عراق دوستشان ندارند”. ‏

شکی نیست که یکی از اهداف سفررئیس جمهورایران این است که به آمریکا که به ظن خود می تواند عراق ‏را با قدرت نظامی نگه دارد بفهماند که برای استقرار ثبات در کشوری که دو سوّم جمعیّت آن شیعه هستند، به ‏تهران نیازدارد. والبته می دانیم که در سال 2007، به رغم فشارهای امریکا و باوجودحملات لفظی تند ‏هردوطرف برسر پرونده هسته ای ایران، دوکشورسه باربرای بحث درمورد مسئله امنیّت عراق با ‏یکدیگرملاقات کرده اند. ‏

در ایالات متحده معنای واقعی سفر دوروزه احمدی نژاد و نمایش قدرت او برای اثبات اینکه ایران رهبرمنطقه ‏است و باید به بازی گرفته شود، برکسی پوشیده نیست.یک تحلیل گر ایرانی می گوید: “هدف این بود که به ‏واشنگتن فهمانده شود دربغداد فرمانده کیست. شهردار تهران پنج روز در بغداد ماند. شهردار نیویورک چقدر ‏می تواند بماند؟ حداکثر دو ساعت”. ‏

جورج بوش که ایران ورئیس جمهورش را “خطر بزرگی برای جامعه جهانی” می داند و معتقد است که ایران ‏شبه نظامیان شیعه عراق را تجهیز می کند، روز شنبه به این کشور هشدار داد: “پیام من اینست: صدور ‏تروریسم به عراق و فرستادن سلاح هائی را که برای کشتن سربازان آمریکائی به کار گرفته می شوند ‏متوقّف کنید”. احمدی نژاد در پاسخ این پیام آمریکا را متهم کرد که زمینه را برای ظهور تروریسم در ‏خاورمیانه مهیّا کرده است: “شش سال پیش در منطقه ما تروریست وجود نداشت. همین که خارجی ها پایشان ‏را به منطقه گذاشتند، سروکله تروریست ها هم پیدا شد”. ‏

منبع: لوموند، 4 مارس‏