خانه ییلاقی خانواده جمال الدین خانجانی، از اعضای شورای یاران بهایی که در زندان به سر می برد روز گذشته توسط نیروهای امنیتی در سمنان تخریب شد. به گفته خانواده خانجانی یک روز قبل به آنها گفته شده بود که ۴۸ ساعت برای تخلیه منزل مهلت دارند و دیروز ،در شرایطی که آنها موفق به گرفتن توقف حکم تخریب از دیوان عالی کشور شده بودند، این خانه که در زمین های کشاورزی آنها واقع شده تخریب شد.
جمال الدین خانجانی، یکی از ۷ عضو گروه یاران (شورای ۷ نفره بهائی در ایران) است که از ۲۵ اردیبهشت ۸۷ بدون مرخصی در زندان به سر می برد و به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شده است، فواد خانجانی، نوه او و نوید خانجانی دیگر عضو خانواده خانجانی نیز در حال حاضر در زندان به سر می برند.
سیاوش خانجانی از اعضای خانواده خانجانی و خواهرزاده حمال الدین خانجانی در مصاحبه با روز می گوید که از زمان بازداشت دایی اش، فشارها بر خانواده خانجانی افزایش یافته. او در عین حال توضیح می دهد که این فشارها به صورت سیستماتیک علیه خانواده خانجانی وجود داشته اما: این مساله برمیگردد به سال ۲۰۰۸ موقعی که آقای جمال الدین خانجانی که دایی بنده و عضو شورای یاران هستند بازداشت شدند و از همان موقع فشار بر خانواده افزایش یافت. شروع به آزار و اذیت خانواده کردند در همان منطقه کشاورزی که حتی قبل از دیانت بهایی هم متعلق به خانواده ما بوده و شروع کردند به آزار و اذیت و ایرادهای سیستماتیک درباره منزلی که ۱۸ سال قبل کاملا استاندارد و با مجوز شهرداری ساخته شده و محل سکونت خانواده است. مثلا ملکی که از ۱۰۰ سال قبل سند دارد اینها می گویند این ملک مجهول المالک است و سند قبول نیست. این منزل مسکونی با اینکه با مجوز شهرداری ساخته شده، می گویند بیش از حد مجاز ساخته شده و از این دست بهانه های واهی.
آقای خانجانی درباره تخریب منزل ییلاقی خانواده خانجانی در روز گذشته چنین توضیح می دهد: ۴۸ ساعت وقت داده بودند و دیروز حدود ۲۷۰ متر راتخریب کردند. بهانه اضافه ساخت در ساختمان بوده در حالیکه پیش از این موضوع در دادگاه رسیدگی شده و دادگاه حکم به نفع خانواده داده بود.
او می گوید: این مسائل چند سال است وجود دارد و تازگی ندارد. خانواده با پول خودشان شرکتی تشکیل دادند، بدون کمک دولت وبانک این شرکت را تاسیس کردند. همه خرده مالک بودند و بیش از ۴۰ هزار درخت میوه کاشته بودند اما چند سال متوالی است که به وقت بهره برداری که می رسد می آیند جاده را می بندند که این محصولات سیب و هلو که بیش از ۲۰۰ - ۳۰۰ تن است به بازار نرسد. چند سال پیش انبار مخزن آبی را که خانواده درست کرده بود و بیش از صد میلیون لیتر آب برای کشاورزی در آنجا بود، با اینکه با اجازه دولت بوده و تمام مدارک موجود است خراب کردند و میلیون ها لیتر آب را هدر دادند. ازطرف دیگر یک اجاره نامه ۳۰ ساله برای چراگاه دام های داشتیم که نقض کردند و ما مجبور شدیم دام ها را بفروشیم و برای باقیمانده دام ها هم علوفه بخریم و بیاوریم به منطقه.
او این برخوردها را آزار و اذیت های سیستماتیک می خواند و می گوید: بیش از ۲۰۰ سال این منطقه کشاورزی متعلق به خانواده ماست؛ قبل از شروع دیانت بهایی. خانواده خانجانی هم مسلمان هستند و هم بهایی. آمده اند برای ورود به منطقه، ایستگاه امنیتی و پاسگاه گذاشته اند که از تفتیش ماشین تا تفتیش بدنی کوتاهی نمی کنند که اینها باید تفتیش شوند تا بروند خانه خودشان، مادر پیر من که بیش از ۸۵ سال دارد باید کارت تردد بگیرد.
آقای خانجانی می گوید: سپاه پاسداران و اطلاعات سمنان منطقه را نظامی اعلام کرده اند. بغل همین منزلی که تخریب شد،پاسگاهی درست کرده اند که نمی دانم مسجد، حسینیه یا پایگاه یا چیست. نه تنها خانواده ما در امان نیستند که حیوانات و دام ما هم در امان نیستند، حتی درخت ها هم در امان نیستند. پارسال که می خواستند حیوانات را با کامیون به جای گرم منتقل کنند،نگذاشتند و تعدادی از گوسفند ها از بین رفت.
او درباره وضعیت فعلی جمال الدین خانجانی در زندان هم می گوید: آقای خانجانی بیش از ۸۰ سال سن دارد از قبل از انقلاب اهل تجارت و آدم موفقی بود. وظیفه ای داشت برای اداره امور جامعه بهایی در ایران اما ایشان و همکاران شان که مدیران جامعه بودند را از ۲۰۰۸ گرفتند. تاکنون هیچ مرخصی نداشتند. یکبار برای عمل قلب امد بیمارستان و بعد برگرداندند زندان و مرخصی استعلاجی هم ندادند، فواد که نوه همین آقای خانجانی است از ۴ سال پیش همچنان بدون مرخصی در زندان است،چند ماه دیگر باید محکومیت اش تمام شود ، خواهرش لوا هم محکومیت اش تمام و آزاد شد. نوید پسر برادرم است که به خاطر ممنوعیت از تحصیل به مراجع قضایی شکایت کرد اما برای خودش پرونده سازی کردند و ۱۲ سال حکم دادند و بردند زندان، او حدود دو هفته پیش بخاطر درد شدید کمر به بیمارستان رفت و جراحی کرد، وضعیت اش خیلی بد بود یک طرف بدن اش لمس می شد. اما بعد از دو هفته باز او را از بیمارستان برگرداندند زندان و حتی مرخصی استعلاجی هم ندادند،او خیلی جوان است ولی در زندان انواع و اقسام مشکلات فیزیکی برایش پیش آمده…
او می افزاید: چند ماه پیش ریختند محل کار پسر آقای خانجانی و تهمت های بی اساس مانند اتهام قاچاق زدند و همه دارایی و اموال اش را ـ کسب و کارش در زمینه عینک بود ـ و… بردند. مدتی زندان بود و تازه آزاد شده. یا برادر من کارخانه ای در شهر سمنان داشت که دستگاه اش از آلمان آمده و صنعتی بود و عینک های نسخه ای عدسی درست می کرد. با بهانه مختلف آنجا را هم بستند، مصادف بود با صعود حضرت بهالله و کار حرام بود؛ تعطیل کرده بودند، اطلاعات می گوید چرا تعطیل کردی؟ می گوید تعطیلی دینی ما است، آنها هم آنجا را بستند و بعد همه ماشین آلات را بردند و به حراج گذاشتند. بیش از ۲۰۰ هزار دلار جنس هم آنجا است که حاضر نیستند بدهند تا به شرکت ها پس بدهیم. حدود دو هفته قبل هم مدیرعامل شرکت کشاورزی ما را محکوم به زندان کردند و بردند برای یکسال زندان. او قبلا هم چندین بار زندان بوده و حالا باز برده اند.
سیاوش خانجانی می گوید: تعداد زیادی از خانواده ما مسلمان هستند، با هم زندگی می کردیم، در مراسم ما، مسلمان ها شرکت می کردند و در مراسم آنها ما شرکت می کردیم. این آزار و اذیت های سپاه و اطلاعات است که مشکل ایجاد کرده. هر روز هم ادامه دارد و ایذایی و سیستماتیک است. واقعا نمی دانیم تا چه زمانی می خواهند به این وضعیت ادامه دهند.
