لاف های مجلس نشینان از سوریه تا غزه

بهرام رفیعی
بهرام رفیعی

» طرح و وعده هایی با مصرف داخلی

تعدادی از اعضای مجلس شورای اسلامی که همزمان با شدت گرفتن تبادل آتش میان گروه های نظامی فلسطینی و اسراییل مدعی سفر قریب الوقوع به غزه شده بودند، پس از چند هفته اعلام کرده اند که “شرایط این سفر فراهم نیست”. به این ترتیب سفر به غزه نیز به سرنوشت وعده آنها برای حضور در سوریه و”جانفشانی در کنار برادران سوری” که هرگز عملی نشد، پیوست.

در این ارتباط سرتیپ پاسدار محمداسماعیل کوثری گفت: “ما برای سفر به غزه مُصر هستیم و از تمام ظرفیت‌ها دیپلماتیک برای سفر به استفاده خواهیم کرد اما در شرایط کنونی متاسفانه شرایط سفر هموار نیست.”

این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس همچنین اضافه کرده است که “ ما آماده سفر به غزه بوده و هستیم اما متاسفانه دولت مصر با مجلس ایران همکاری نکرد. امیدواریم دولت مصر هرچه سریعتر موانع سفر نمایندگان ایران را برطرف کند.”

۲۹ تیرماه همزمان با شدت گرفتن تبادل آتش میان گروه های نظامی فلسطینی و اسراییل حسن کامران یکی از اعضای کمسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مدعی شد که این کمسیون سفر داوطلبانه نمایندگان به غزه را به تصویب رسانده و ۳۰ عضو مجلس داوطلب شده اند تا به غزه سفر کنند.

حسن کامران در ادامه این ماجرا از قرعه کشی میان این اعضای مجلس خبرداده و گفته: “براساس برنامه‌ریزی‌‌های انجام شده، قرار است، بنده به همراه محمدعلی پورمختار، عبدالله تمیمی، حجت‌الاسلام روح‌الله حسینیان، محمد دهقان و اسماعیل کوثری سفری به غزه داشته باشیم.”

با گذشت دوهفته اما وی ۱۳ مردادماه درباره اینکه آیا سفر اعضای مجلس به غزه لغو شده است ادعا کرد که “اعزام نمایندگان مجلس به غزه لغو نشده است، براساس رایزنی‌هایی که با سفارت مصر در ایران درباره سفر نمایندگان مجلس به غزه داشته‌ایم، این کشور تا این لحظه هنوز اجازه تردد از مرز رفح برای ورود به غزه را به نمایندگان مجلس نداده است.”

او ۱۴ مردادماه هم از ارسال نامه دولت مصر به مجلس شورای اسلامی خبرداده و گفته بود که “دولت مصر این نامه را حدود ۱۵ روز به مجلس فرستاده و در آن، به عنوان دستورالعمل آورده شده که باید اقدامات هیات اعزامی ایران به غزه تنها در چارچوب کمک‌رسانی و امداد رسانی باشد.”

طرح این شرایط از سوی دولت مصر و اعلام آن به عنوان یک مانع درحالی صورت گرفته که خود حسن کامران در ابتدای اعلام ماجرای این سفر تاکید کرده بود که “دیدار با خانواده شهدای غزه، نحوه ارسال کمک‌های انسا‌ن‌دوستانه از مهم‌ترین اهداف سفر نمایندگان به غزه” خواهد بود.

این اظهارات و اعلام سفر داوطلبانه اعضای مجلس به غزه درحالی در رسانه های حکومتی برجسته و به یکی از موضوعات مربوط به غزه بدل شده که احمد بخشایش اردستانی، یکی دیگر از اعضای کمیسیون امنیت ملی ۸ مردادماه بصراحت درباره اهداف این طرح اشاره کرده و گفته بود: “فکر نمی‌کنم که این سفر انجام بشود زیرا همه راه‌های زمینی و دریایی برای رفتن به غزه بسته است. این اعلام آمادگی بیشتر یک نوع پیام و حمایت معنوی از مردم فلسطین است.”

در طول چندسال اخیر اعضای مجلس هشتم و نهم با اکثریت اصولگرا هر ازگاهی ادعاها و طرح های مختلفی را تنها برای مصرف رسانه های حکومتی و وابسته به نهادهای نظامی مطرح کرده اند که هیچ کدام به سرانجام نرسیده و تنها وعده هایی دروغ و به اصطلاح رایج بلوف سیاسی بوده است.

۱۳ مهرماه سال گذشته هم در ادعایی مشابه ۱۷۰ عضو مجلس با صدور بیانیه ای از آمادگی خود برای حضور در سوریه و جنگ با مخالفان حکومت بشاراسد خبردادند.

آنها در این بیانیه خود مدعی شده بودند که “ما نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی ضمن حمایت خود از خط مقاومت در سوریه به صراحت اعلام می کنیم که با تمام وجود از مواضع ولی امر مسلمین و امید مستضعفان جهان حمایت می کنیم و در صورت اراده نظام در کنار برادران سوری خود برای مقابله با خط کفر و ظلم حاضر به جان‌فشانی هستیم”؛ موضوعی که هرگز محقق نشد.

در جریان تبادل آتش گروه های نظامی فلسطینی با اسراییل در آبان و آذرماه سال ۱۳۹۱ نیز اعضای مجلس نهم در داخل خود ساختمان و محیط مجلس راهپیمایی کرده بودند. علی لاریجانی رییس مجلس نیز در اظهاراتی در این راهپیمایی داخلی مدعی شده بود که “همه نمایندگان مجلس آمادگی دارند که به غزه بروند و در کنار ملت فلسطین بجنگند.”

وی درباره اهداف این راهپیمایی اعضای مجلس در داخل ساختمان گفته بود:” نمایندگان راهپیمایی بسیار بامعنایی را در مجلس به راه انداختند تا منادی حمایت از مردم مظلوم و شجاع فلسطین باشند، ما نمایندگان ملت ایران با این راهپیمایی می‌خواهیم اعلام کنیم که در سخت‌ترین شرایط کنار ملت فلسطین هستیم.”

اما در کنار این گونه ادعاهای نمایندگان مجلس که هرگز محقق نشده اعضای مجلس هشتم و نهم طرح هایی را هم مطرح و گاهی تصویب کرده اند که آنها نیز به سرنوشت مشابه به “جانفشانی” در سوریه و “حضور و جنگ در غزه” دچار شده است.

طرح بستن تنگه هرمز در پاسخ به تحریم نفتی جمهوری اسلامی از سوی اتحادیه اروپا، تصویب طرح تحریم صادرات گاز به اروپا در واکنش به تحریم گاز جمهوری اسلامی از سوی اتحادیه اروپا، تصویب طرح برای دریافت غرامت جنگی از دولت عراق، طرح پیگیری انتقال مقر دائمی سازمان ملل متحد از امریکا و… از جمله موضوعاتی مرتبط با سیاست خارجی است که برای مصرف داخلی رسانه های وابسته به نهادهای نظامی و امنیتی در داخل کشور در ساعات کاری مجلس شورای اسلامی مطرح، بررسی و رای گیری شده که هیچ کدام نیز تحقق پیدا نکرده است.

تصویب طرح کاهش و قطع کامل روابط با بریتانیا و بستن سفارت این کشور در آذرماه ۱۳۹۰ نیز گرچه با حمله اعضای بسیج با عنوان “دانشجویان” به بستن سفارت انگلیس، قطع رابطه با این کشور و همچنین کانادا و کاهش روابط با چند کشور دیگر ختم شد اما سرانجام این مصوبه مجلس نیز همچون طرح ها و مصوبات دیگر مرتبط با سیاست خارجی بی نتیجه ماند و شکست خورد.

علاالدین بروجردی، از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هم که در سال ۹۰ یکی از طراحان قطع روابط با بریتانیا بود، تاکید کرده بود” با کشوری که رابطه‌ای دشمنانه با کشورمان دارد، نمی‌توانیم در این سطح رابطه داشته باشیم و سفیر انگلیس در ایران حضور داشته باشد” در روزهای اخیراز بازگشایی سفارت بریتانیا در تهران خبرداده و اعلام کرده است که “مصوبه مجلس در سال ۹۰ برای بازگشایی سفارت انگلیس در تهران هیچ منعی ندارد.”

هفته گذشته نیز پس از اظهارات پی در پی رهبر جمهوری اسلامی در مخالفت با خلع سلاح حماس و همچنین تاکید بر “کمک تسلیحاتی” و”تجهیز ملت فلسطین” نیز برخی اعضای مجلس از جمله سرتیپ پاسدار محمداسماعیل کوثری از تهیه طرح دوفوریتی برای کمک مستقیم و تسلیح گروه های نظامی در فلسطین توسط کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی خبرداد که این طرح نیز همچنان در حد حرف باقی مانده و تاکنون در مجلس مطرح نشده است.