محمد نوری زاد، روزنامه نگار و نویسنده زندانی ایرانی در نامه ای خطاب به رهبر جمهوری اسلامی، ضمن انتقاد از عملکرد او هشدار داد که: “سکوت و آرامش مردم به ضرب زور و اسلحه است”. وی در این نامه همچنین تاکید کرده است که “رهبری برحداقل مردم، غرورآفرین نیست.”
نامه آقای نوری زاد از سلول 57 بند 240 زندان اوین در شرایطی منتشر شده است که این فیلمساز از 4 ماه پیش به دلیل نگارش سه نامه به آیت الله خامنه ای و همچنین انتقاد از رئیس قوه قضائیه در بند امنیتی زندان اوین به سر می برد.
او به علت نوشتن همین نامه ها و انتقادات، متهم به توهین به رهبری، توهین به رئیس قوه قضائیه و رئیس جمهور و توهین به امام جمعه مشهد شده و به سه سال و نیم حبس تعزیری و 50 ضربه شلاق محکوم شده است.
محمد نوری زاد در چهارمین نامه اش به رهبر جمهوری اسلامی که در وب سایت کلمه منتشر شده، خطاب به آیت الله خامنه ای نوشته است: “اگر قرار باشد تغییری در اوضاع کشور رخ دهد، این تغییر از ناحیه ی شما بسیار شدنی تر و پایدارتر خواهد بود و من شخصاً امیدی به نقش آفرینی سایر افراد و دستگاههای کشور ندارم”.
این نویسنده که تا چند سال پیش از نویسندگان روزنامه کیهان بود سپس با اشاره به دیدار میرحسین موسوی، مهدی کروبی و سید محمد خاتمی با خانواده اش، خطاب به رهبر جمهوری اسلامی نوشته است: “بسیار دوست میداشتم خود شما نیز با آن بزرگواری که از شما سراغ دارم، به دیدار خانواده ام قدم رنجه می فرمودید، به آنها دلداری می دادید و به آنان می فرمودید که: فلانی - نوری زاد- درست در روزهای بحرانی، با برنامه های تلویزیونی اش، با نوشته هایش، برای منِ رهبر که در معرض تهاجمات طوفانی این و آن قرار گرفته بودم، به میان آمد و از من سخت جانبداری کرد. امروز او در زندان است؛ به خاطر انتقاد از من! او باید در زندان ادب شود. همسر و فرزندانش توسط بازجوهای بیسواد و بی ادب و تندخو به ناسزا گرفته شوند و خود او به تلخ ترین شکل ممکن به ورطه ی تهدید و تحقیر و ضرب و شتم درافتد. اما این دلیل نمیشود که منِ رهبر قدر زحمت های پیشین او را ندانم و به خانواده اش سر نزنم. یا اگر خود به دیدار آنان نروم، نماینده ام را نیز به این منظور به سراغشان نفرستم.
او با بیان اینکه “چشم انتظاری خانواده ی من، برای تماشای جمال مبارک شما و رویت نماینده ی شما به جایی نرسید”، افزوده است: “لابد در این گردونه، آدمها، تاریخ مصرف دارند. که اگر به سر رسیدند، مثل دستمال آلوده، باید به دور انداخته شوند.”
آقای نوری زاد، با توضیح تلاش های خود برای دیدار با آیت الله خامنه ای و عدم موفقیت در این زمینه نوشته است: “وقتی تلاش کردم به دیدار شما بیایم و آقای حسین محمدی -از دفتر شما- ماهها مرا به امروز و فردا وعده می داد، در نامه ای به او نوشتم: من از خود خامنه ای، به خدای خامنه ای پناه می برم! و دیگر سراغی از شما نگرفتم. و شما نیز! چرا که دانستم شما از محاصره ی آدمهای جاهل، از تماشای افق آرزوهای مردم باز مانده اید. من میخواستم در آن ملاقاتهای احتمالی، همین نگرانیها را با شما بگویم. اما گویا محاصره کنندگان شما از صراحت سخن من و از اندیشهی من آگاه بودند.”
این روزنامه نگار که به دلیل انتقاد و انتشار نامه برای رهبر جمهوری اسلامی در زندان است و در زندان به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته، در توضیح علت نوشتن نامه به آیت الله گفته است: “برای اینکه هنوز ناباورانه، به شما، آری به شخص شما، امید بسته ام. باورم بر این است که: شما مگر برای این انشقاق بزرگ مردمان چاره ای بیندیشید. شما، امروز رهبر کدام مردمید؟ من مردم فراوانی برای شما نم یبینم. رهبری، آن هم بر حداقل مردم، که غرورآفرین نیست. مبادا من و شما را ازدحام مردمی که به استقبال یک مسئول و یا خود جنابعالی می آیند، بفریبد.”
آقای نوری زاد آنگاه خطاب آیت الله خامنه ای تصریح کرده است که: “امروز شما بر کشوری رهبری می کنید که مردمش از دست رفته است. کشوری که در گردونه ی چه کنم های بسیاری گرفتار است. کشوری که اتحاد و یکپارچگی اش، به دست خود شما و اطرافیان شما، به حاشیه رفته است و نگرشی قلیل و تنگ به میدان آمده.”
او سپس به نامگذاری سال جدید از سوی رهبر جمهوری اسلامی اشاره کرده است:” نمی دانم امسال را سال چه نامیده اید. شنیده ام که به کوشش و تلاش در آن اشاره شده است. این نامگذاری، نشان میدهد که بعضاً مشاوران شما، افراد صادق و کارآمدی نیستند. من و همه، آنجا به شما آفرین می گفتیم که امسال را سال آشتی ملی می نامیدید و خود برای این پیوند مبارک اما دشوار و سخت، پیشقدم می شدید.”
این روزنامه نگار به آیت الله خامنه ای توصیه کرده که: “بیایید سخن تلخ و صادقانه مرا، بر شیرینی سخن چاپلوسانه ی کسانیکه شما را احاطه کرده اند، ترجیح دهید.”
او سپس هشدار داده است که جامعه در معرض یک انفجار بزرگ است: “دیگ جوشانیست که ما به خاطر آزار از خروج پرسروصدای بخار آن، چوب کبریتی در سوپاپ آن فرو کرده ایم. ما، به روزهای پایانی فرصت آزمون خویش رسیده ایم. روزهایی که دست تقدیر، سنتهای ناب و حتمی خدای متعال، ما را از گردونه ی امتحان به در می برد. امتحانی که در این سی سال فرصت، جز خراش و خرابی با ما نبوده است. ما و شما؛ مردم خویش را از دست داده ایم. اگر سکوت و آرامشی در آنان می بینید به ضرب زور و اسلحه است.”
به نوشته آقای نوریزاد، “مشاوران و دوستان ناآگاهی” رهبر جمهوری اسلامی را در محاصره ی خود گرفته اند و به او اطلاعات و آمار نادرست میدهند.
آقای نوری زاد در پایان با تاکید بر اینکه “شما را دوست داریم و به پایان خوب سرنوشت شما سخت علاقه مندیم” خطاب به آیت الله خامنه ای نوشته است: “مرا و ما را باور کنید. حتی در خیال احتمال دهید که ما درست میگوییم. این احتمال هیچ هزینهای برای شما ندارد. در خیال خود باور کنید که دوستان خوب شما، فراتر از شما، و در صنفی که انگ دشمن بر پیشانی آحادش خورده است، غم شما را میخورند و مضطربانه علاقمند درخشش ناب شما در این روزهای پایانی آزمون الهی اند.”
