به گزارش خبرگزاری حکومتی کار نزدیک به ۱۵۰ کارگر فضای سبز شهرداری مریوان با اتمام قرارداد کاری در پایان ماه گذشته بیکار شده‌اند؛ یک فعال مدنی در مریوان به روز می‌گوید تصمیم به تعدیل نیروی شهرداری پیشتر در شورای شهر مطرح شده است. نماینده مریوان در مجلس ششم هم می‌گوید به علت فصلی بودن کار در مناطق کردنشین و نبود زیرساخت‌های اقتصادی، کارگران این مناطق با محدودیت بیشتری روبرو هستند.
روز یکشنبه، ۹ آذر ماه، خبرگزاری ایلنا با اعلام خبر بیکاری ۱۵۰ کارگر شهرداری مریوان گزارش داد این دسته از “کارگران فصلی” که به مدت هفت ماه (از اواسط اسفند پارسال تا پایان آبان ماه امسال) با شهرداری مریوان قرارداد کار بسته بودند در روزهای گذشته بیکار شده‌اند.
بر اساس این گزارش، در حالی که بیش از یک هفته از تعدیل این ۱۵۰ کارگر می‌گذرد هنوز حقوق و اضافه‌کاری آنان در ماه‌های مهر و آبان پرداخت نشده است.
سوران دانشور، فعال مدنی ساکن مریوان به روز می‌گوید بحث تعدیل کارگران شهرداری و احتمال واگذاری آنها به بخش خصوصی ـ با سیاست کارگر کمتر و سود بیشتر ـ پیشتر در یکی از جلسات شورای شهر مطرح شده بود.
به گفته عبدالله سهرابی، نماینده مریوان در مجلس ششم هم بیشتر کارگران شهرداری فصلی هستند و در نتیجه ممکن است با آغاز فصل سرما، این نهاد تعدادی از کارگران خود را تعدیل کرده باشد.
آقای سهرابی در مصاحبه با روز می‌گوید: “کارگری در مناطق کردنشین عمدتا کارگری فصلی است، به این معنی که کار آنان ثابت نیست، وابسته به تغییرات اقلیمی است واین کارگران مانند کارگران صنعتی، تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی و دیگر مزایای کار ثابت نیستند.”
به گزارش خبرگزاری ایلنا شمار کارگران بیکار شده شهرداری مریوان که به ۲۰۰ نفر می‌رسد یا رفتگر هستند یا راننده ماشین‌های جمع‌آوری زباله و یا تعمیرکاران تجهیزات شهرداری.
عبدالله سهرابی می‌گوید این تعداد بیکاری برای شهر نه چندان بزرگی مثل مریوان می‌تواند به یک “مشکل اجتماعی و اقتصادی” تبدیل شود.
در هشت سال گذشته، به ویژه در چند سال اخیر به علت تحریم‌های اقتصادی غرب علیه ایران شماری از کارگاه‌های صنعتی و تولیدی تعطیل شده اند. معاون وزیر صنعت اخیرا گفته است طی ۱۵ سال، ۱۴ هزار واحد صنعنتی تعطیل شده و حدود ۱۱۲ هزار نفر بیکار شده‌اند.
اما این آمارها مربوط به بخش صنعتی است. در مناطقی مانند کردستان که چرخ صنعت آنجا رونق چندانی ندارد، وضعیت، بدتر از جاهای دیگر است.
نماینده مریوان در مجلس ششم با اشاره به وضعیت نا مناسب کارگران در سراسر کشور می‌گوید: “به علت فقدان زیرساخت‌های اقتصادی مشابه آنچه در شهرهای صنعتی مانند اصفهان، اراک، تهران و قزوین می‌بینیم شماری از کارگران در کردستان از ثبات کاری برخوردار نیستند و به این علت ظلم مضاعفی به آنها می‌شود.”
استا‌‌‌ن های کردنشین، کردستان، کرمانشاه، ایلام و آذربایجان غربی از جمله استان‌های توسعه نیافته و محروم ایران هستند.
این در حالی است که مناطق مزبور با توجه به ذخایر طبیعی گسترده از جمله مناطق مستعد برای کارآفرینی هستند.اما هیچکدام جزو مناطق مهم اقتصادی کشور نیستند و کارگران با مشکلاتی نظیر بیکاری، اخراج، عدم برخورداری از مزایای کاری و به طور کلی ثبات شغلی دست و پنجه نرم می‌کنند.
کارشناسان اقتصادی می‌گویند یکی از راه‌حل‌های رفع بیکاری در مناطق کردنشین،سرمایه‌گذاری و به ویژه سرمایه‌گذاری دولتی است و بدون حضور فعالانه و کمک دولت به اقتصاد این مناطق، نمی‌توان شاهد کاهش نرخ بیکاری در کردستان بود
