معرفی تازه های کتاب ایران
دون کیشوت در شهر…
گنج سوخته: مجموعه دوجلدی
به کوشش: حبیب الله نصیری فر
1024ص، تهران: انتشارات نگاه، 1388، چاپ اول
کتاب «گنج سوخته»، مجموعه ای مستند و ارزشمند است درباره موسیقی ایرانی، برخی از ویژگی های آن و هنرمندان معاصر این عرصه. جلد اول این مجموعه، شامل مقالاتی درباره بعضی خصوصیات موسیقی ایرانی و آثار ارزشمند و یادگارهای جاویدان هنرمندان برجسته آن است. جلد دوم نیز، به نکات جالب و خواندنی درباره برخی از هنرمندان موسیقی ایرانی و آثار آنها اختصاص دارد. عناوین بعضی از مباحث کتاب عبارت اند از: «نکته های جالبی از موسیقی ایرانی»، «موسیقی سنتی ایران»، «پایکوبی و دست افشانی»، «موسیقی سنتی ایران و تهاجم بیگانه»، «موسیقی ایران پیش از انقلاب مشروطه»، «پیوند موسیقی ایران با اسپانیا»، «نغمه های درویشان»، «استاد ابوالحسن خان صبا»، ««علی تجویدی»، «نصرالله زرین پنجه»، «حبیب سماعی»، «فرامرز پایور»، «ای ایران، ای مرز پرگوهر»، «استاد علینقی وزیری»، «تار جلیل شهناز»، «نغمه اقبال آذر» و …
پایان یک رویا: در نقد مارکسیسم
نویسنده: احسان نراقی
332 ص، تهران: نشر ثالث، 1389، چاپ اول
این کتاب، مجموعه ای از مقالات«احسان نراقی»، جامعه شناس کهنه کار ایرانی، در نقد «مارکسیسم» است. این مقالات که بیشتر آنها در سال های گذشته در مطبوعات داخلی به چاپ رسیده، اکنون یک جا عرضه شده است تا به تصریح نویسنده، «نسل جوان ایرانی آشنایی بیشتری با تمامیت خواهی و توتالیتاریسم پیدا کند.» بخش پایانی کتاب نیز به گفتگویی با «احسان نراقی» درباره سیاست ها و عملکردهای «سازمان مجاهدین خلق» اختصاص دارد. درباره این کتاب،«نراقی» در پیشگفتار آن می نویسد: [ کتابی که اکنون در دست دارید، فشرده ای از چند اثر مهم تاریخی درباره کمونیسم است که به شکلی گذرا، نگاهی به سیر تاریخی این پدیده، از پیدایی تا فروپاشی آن به شکل حکومتی دارد. برای نگارش این کتاب، علاوه بر بهره بردن از کتاب مهم«گورستان بی گناهان»، از نظرات و دیدگاه های دکتر عنایت الله رضا، از بهترین کارشناسان در شناسایی پدیده کمونیسم روسی که خود سالیان طولانی از عمرش را در آن دیار به سر برده است، بسیار استفاده کرده ام.]
پرسه در احوالات ترون و ترونیا
نویسنده: مرتضی احمدی
143 ص، تهران: انتشارات هیلا، 1388، چاپ اول
نویسنده این کتاب، «مرتضی احمدی»، از هنرپیشگان قدیمی تئاتر و سینمای ایران و دارای اصل و نسب کاملا تهرانی است. او که بیش از هشتاد و پنج سال دارد و در تهران به دنیا آمده و بزرگ شده است، با زبان و لهجه شیرین تهرانی، به بازگویی گوشه هایی از زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم این شهر، در گذشته ای نه چندان دور می پردازد:[ اگه من از زادگاهم و بروبچه هاش می گم، بهم ایراد نگیرین. آخه من دلبسته این سرزمینم. تو پایین پاییناش چش به دنیا وا کردم. خب ریشه م تو این خاک گیره…]
هفت روز نحس:جموعه داستان
نویسنده: کاوه میرعباسی
215 ص، تهران: کتاب سرای نیک، 1388، چاپ اول
چهار داستان بلندی که در این مجموعه گردآمده اند، تجربه هایی هستند در ژانر«وحشت»؛ گونه ای ادبی که به تصریح نویسنده، در ایران کم تر به آن پرداخته شده است: کابوس هولناک«سارا»، اندک اندک واقعیت پیدا می کند؛ انگشتری که «کمال» نیمه شب از انگشت جنازه ای در خیابان بیرون کشیده است، مرگ هایی مرموز را در پی دارد و… زبان داستان ها، متفاوت است. سه داستان از این مجموعه، راوی اول شخص و یک داستان، راوی سوم شخص دارد.
دن کیشوت در شهر: مجموعه مقالات
نویسنده: سوسن شریعتی
349 ص، اهواز: نشر رسش، 1388، چاپ اول
این مجموعه، حاصل چهار- پنج سال یادداشت نویسی مطبوعاتی است. محصول مواجهه ناگهانی نویسنده به عنوان یک تازه از راه رسیده، با جامعه ای که سال ها از دست داده است و حال با تکیه بر خاطره و تجربه، و از طریق دخالت در حوزه هایی که شاید به او مربوط نیست، می کوشد مدنیت خود را با تاخیری بیست ساله تجربه کند. او هر چیزی را بهانه می کند برای ابراز تعجب و یا طرح پرسش؛ تلاش می کند، مجموعه ای از مشاهدات خود را با خواننده در میان گذارد. مقالات این مجموعه که به جنبه های گوناگونی از زندگی اجتماعی وفرهنگی ایران امروز می پردازند، در چهار بخش با این عناوین تدوین شده اند:«روشن فکری و سیاست»،«تاریخ و حافظه»،«شهر و شهروند» و «سیما و سینما».
سیاست و خردمندی: خاطرات تاریخی- سیاسی دکتر علی شریعتمداری
تالیف: علی شریعتمداری
گردآوری: علی محمد گودرزی
171 ص، تهران: انتشارات امیرکبیر، 1388، چاپ اول
این کتاب، گوشه ای از خاطرات سیاسی و اجتماعی«دکتر علی شریعتمداری»، از اساتید صاحب نام و با سابقه دانشگاه است. او که در سال 1302 خورشیدی در شیراز متولد شد، در سال 1332 در رشته فلسفه و علوم تربیتی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران فارغ التحصیل گردید و شش سال بعد، از دانشگاه«تنسی» در آمریکا، موفق به اخذ درجه دکتری در همین رشته شد. «شریعتمداری» در سال های قبل از انقلاب اسلامی به مبارزات سیاسی و اجتماعی روی آورد و به مدت چهار ماه زندانی شد. به دنبال پیروزی انقلاب، به وزارت علوم و آموزش عالی رسید و پس از آن در سال 1359، به عضویت«ستاد انقلاب فرهنگی» درآمد. خاطرات او از سال های نهضت ملی شدن نفت و دوره پس از کودتای 28مرداد، علاقمندان به تاریخ معاصر ایران را، با زوایای از حوادث سیاسی و اجتماعی آن دوره، از دیدگاه یکی ازفعالان سیاسی و اجتماعی مذهبی در آن ایام آشنا می کند.
صورت جلسه های شورای عالی امنیت ملی رژیم پهلوی در سال 1357
تدوین: علی اکبر علی اکبری بایگی، عباسعلی صیاد بایگی
400ص، تهران: انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1388، چاپ اول
از نیمه دوم سال 1357، درگیری مردم ایران با رژیم پهلوی و تظاهرات و اعتصابات آنان وارد مرحله جدیدی شد. دانش آموزان و دانشجویان به صورت جدی وارد جریان انقلاب شدند، دانشگاه ها و مدارس کانون تظاهرات و اعتصابات گردیدند و کارخانه ها و ادارات نیز به اعتصاب پیوستند. به منظور مقابله با وضعیت و بحران موجود، «شورای عالی امنیت ملی»، با حضور مقاماتی چون نخست وزیر وقت، رئیس شهربانی، رئیس ستاد بزرگ ارتشتاران، وزیر دادگستری، وزیر کشور، رئیس ساواک و سایر مقامات مسئول، جلساتی تشکیل داد و تصمیماتی اتخاذ کرد. کتاب حاضر، مشروح صورت جلسات این شورا در نیمه دوم سال 1357 است. نخستین صورت جلسه مربوط به نشست«شورای عالی امنیت ملی» در تاریخ شانزده شهریور 1357 و آخرین آنها، مربوط به جلسه این شورا در تاریخ چهارم بهمن 1357 است.
جامعه شناسی سازمان های غیر دولتی زنان
نویسندگان: معصومه صادقی آهنگر، فاطمه محبی
369ص، تهران: شورای فرهنگی-اجتماعی زنان، 1388، چاپ اول
جهان امروز به سمت واگذاری هر چه بیشتر مسئولیت ها به مردم پیش می رود؛ چرا که اهمیت مشارکت های مردمی در توسعه عمومی و ملی کشور ها، مسلم گشته است. در این میان، فعالیت سازمان های غیر دولتی، به ویژه سازمان های غیر دولتی زنان از اهمیت و ارزش ویژه ای برخوردار است. در کتاب حاضر، ضمن اشاره ای به تشکیل سازمان های غیردولتی زنان درکشورهای مختلف جهان، مبانی و پیشینه آنها، فعالیت و عملکرد سازمان های غیردولتی زنان در ایران، مورد بررسی قرار گرفته است.
جامعه مدنی به زبان ساده
نویسنده: رضا علیجانی
72ص، تهران: انتشارات قلم، 1388، چاپ اول
حکایت «جامعه مدنی» در جامعه کنونی ما، هم چون داستان «عدالتخانه» در اوان مشروطیت است! در آن هنگام برخی از «عدالتخانه»، مجلس شورا را منظور می کردند و برخی آن را مرکزی برای دادخواهی از ظلم حاکمان و والیان باجگیر می دانستند؛ یعنی عده ای آن را قوه مققننه و عده ای آن را قوه قضاییه می دیدند. این واژه در آن دوره نزد بسیاری از مبارزان، معنای روشنی نداشت. به عقیده نویسنده کتاب حاضر،هم اکنون نیز مفهوم «جامعه مدنی» در کشور ما، حکایتی مشابه یافته است. از این رو او می کوشد، با تبیین مبانی «جامعه مدنی»، به برداشت های گوناگون از آن در ایران بپردازد و موانع موجود بر سر راه تحقق آن در شرایط امروز ایران را بررسی کند.