تشدید تنش میان پاریس و تهران

نویسنده

paris.jpg

استقرار نیروهای فرانسوی در آب های خلیج فارس و در نزدیکی تنگه هرمز، حرکتی است که تا سال 2009 به تحقق خواهد ‏پیوست. کاخ الیزه روز 15 ژانویه تأکید نمود که یک پایگاه دائمی و مشترک بین سه نیروی زمینی، هوایی و دریایی ارتش فرانسه ‏تا سال 2009 در ابوظبی تأسیس خواهد شد. در زمان سفر نیکولا سارکوزی به امارات متحده عربی، قراردادی غیررسمی در این ‏زمینه بین فرانسه و این کشور به امضا رسید. قرار است این پایگاه، طی این پروژه جاه طلبانه، به یک یگان دریایی ویژه نیز تجهیز ‏شود. در مجموع، 400 تا 500 نفر از نیروهای مسلح فرانسه در این پایگاه که در مرکز رویارویی های خاورمیانه قرار دارد ‏حضور خواهند یافت.‏

از نظر سیاسی، این تصمیم گیری بسیار حائزاهمیت است، به ویژه اینکه از زمان انتخاب سارکوزی به سمت ریاست جمهوری ‏فرانسه موضع این کشور نسبت به ایران شدت یافته و تنش های دیپلماتیک با دولت تهران تشدید شده است. این تصمیم از نظر ‏استراتژیکی نیز بسیار اهمیت دارد. در حقیقت می توان گفت که فرانسه در صورت وقوع درگیری در منطقه تقریباً به طور خودکار ‏در این رویارویی حضور خواهد داشت. تأسیس این پایگاه دائمی به صراحت در مفاد پیمان تدافعی که در سال 1995 بین فرانسه و ‏امارات متحده عربی منعقد شده آمده است.‏

یک منبع دیپلماتیک در این رابطه اظهار داشت: “این یک توافق نامه تدافعی بسیار تنگاتنگ است و از توافق نامه ای که در این ‏رابطه با قطر منعقد شده بسیار کامل تر است.“‏

اکنون مدت بسیار زیادی است که ناوها و کشتی های فرانسوی به طور دائم در خلیج فارس حضور دارند و در کشورهای امیرنشین ‏لنگر می گیرند. به علاوه، یگان ها و هواپیماهای فرانسوی نیز به طور مرتب در این منطقه به مانورهای نظامی و تاکتیکی می ‏پردازند و فرماندهان و مربیان فرانسوی نیز به آموزش های نظامی مشغول اند: آموزش خلبانان هلیکوپتر در امارات، یگان های ‏پلیس در قطر و … ‏

همین منبع می افزاید: “ولی حضور این آموزش دهندگان بسته به شرایط کاملاً متغیر است و در واقع به روند دیپلماتیک بستگی ‏دارد. هرگاه قصد داشته باشیم محتاطانه رفتار کنیم تعداد این نیروها را کاهش می دهیم. ولی پایگاه مقوله دیگری است؛ زمانی که ‏تعدادی نیرو در یک پایگاه حضور دارند دیگر نمی توان تعداد آنان را کاهش داد.” البته درصورت وقوع درگیری، این خطر وجود ‏دارد که این افراد مورد هدف کماندوها یا موشک های ایرانی قرار گیرند. تأمین ضمانت های امنیتی در این زمینه نیز طی مذاکرات ‏آتی بین ابوظبی و پاریس انجام خواهد شد. ‏

در پاریس نظر بر این است که تأسیس این پایگاه به دنبال درخواست های امارات صورت گرفته و نه برعکس. امیرنشینان حوزه ‏خلیج فارس به منظور محدود نکردن شرکای خود در زمینه خرید تسلیحات و همکاری های نظامی تنها به ایالات متحده بسنده نکرده ‏اند. این در حالی است که بحرین پذیرای ناوگان پنجم ارتش امریکا و قطر پذیرای فرماندهی مرکزی ارتش و مرکز عملیات هوایی ‏این کشور شده است. در واقع تمامی هواپیماهای نیروهای ائتلاف که عراق و افغانستان را بمباران می کنند در این پایگاه مستقر ‏هستند. به علاوه، جدا از تجهیزات هوایی موجود در امارات [شهر الظفره در نزدیکی ابوظبی] و عمان، پایگاه های بسیار وسیع ‏نیروی زمینی امریکا در کویت و تعداد 5000 سرباز امریکایی در پایگاه العدید قطر نیز مستقر شده اند.‏

از طرف دیگر، مقامات اماراتی همواره به سوی پاریس گرایش داشته اند تا به سوی کشورهای دیگر. هر ساله مانورهای مشترک ‏بین این دو کشور انجام می شود و فرانسوی ها بر یک تیپ اماراتی حاضر در کوزوو نظارت دارند. ولی همکاری های مشترک ‏میان این دو کشور بیش از هر چیز در حوزه خرید تسلیحات نمود پیدا می کند. مسؤولان اماراتی هواپیماهای میراژ فرانسه را ‏خریداری کرده اند [و همچنین اف 16 امریکایی در سال 1999] و درحال حاضر تعداد تانک های لوکلر این کشور از ارتش ‏فرانسه نیز بیشتر است. هیچ شکی نیست که پاریس امیداوار است این پایگاه بی سابقه قراردادهای بسیار خوبی را برای فرانسه به ‏ارمغان آورد.‏

منبع: فیگارو، 18 ژانویه 2008‏

مترجم: علی جواهری