مسئولان یک بیمارستان در مشهد پس از ضرب و شتم بیماران مبتلا به جذام، دستور اخراج آنها را از این مرکز درمانی صادر کرده اند.روزنامه “قدس” با انتشار این خبر نوشت که درمانگاه امراض پوستی دانشگاه علوم پزشکی در شهر مشهد تصمیم گرفته است 40 نفر از بیماران جذامی بستری در این مرکز را اخراج کند.
جذام یا خوره، نوعی بیماری التهابی مزمن و عمدتا واگیردار است که به سبب تغییرات شکلی در سطح پوست و درد و عذابی که برای مبتلایانش به دنبال می آورد، بیش از هر بیماری دیگری در طول تاریخ، بشر را با ترس و هراس از خود مواجه کرده است.
روزنامه قدس در گزارش خود که سایت های خبری نیز آن را بازنشر داده اند، نوشته این خبر را در پی “تماس های مردمی” به دست آورده و سپس با ارسال خبرنگارانش به مرکز درمانی فوق از صحت آن مطمئن شده است.
در این گزارش نام مرکز درمانی که تصمیم به اخراج بیماران جذامی گرفته، آسایشگاه “محراب خان” قید شده که تقریبا 30 سال پیش از انقلاب 1357 در ایران از سوی فرد خیری به همین نام ساخته و برای درمان بیماران مبتلا به جذام وقف شده است.
علی محمودی، یکی از بیماران بستری با بیان اینکه آسایشگاه محراب خان سال ها قبل برای جذامیان وقف شده است، گفت: “پیش از انقلاب اسلامی این آسایشگاه ساخته شده و کاربری آن ویژه بیماران مبتلا به جذام بوده است. چندی پیش به دلیل اینکه این مکان داخل شهر قرار گرفت، جذامیان را به بیمارستان بوعلی منتقل کردند. پس از مدتی دوباره آنان به بیمارستان طالقانی منتقل شدند.”
به گفته او، نه سازمان بهزیستی و نه کمیته امداد “حاضر به پذیرش بیماران نشدند” و انجمن حمایت از جذامیان حاضر به نگهداری این بیماران شد که “رئیس دانشگاه علوم پزشکی در آن زمان مخالفت کرد.” پس از آن، بیماران مجدداً به این مکان منتقل شدند که همیشه در این جا بمانند، ولی پس از این همه فراز و نشیب، تصمیم جدیدی گرفته شد و تمام وسایل را با چهار کامیون از آسایشگاه خارج کردند.
او می گوید: “معلوم نیست سرنوشت ما چه می شود.”
حمله رئیس آسایشگاه به بیماران با آچار فرانسه
اخراج بیماران جذامی از آسایشگاه محراب خان در شرایطی صورت می گیرد که این بیماران معمولا به دلایل مختلف که عمده آنها ناشی از هراس جامعه است، جایی برای زندگی در بین افراد عادی یا حتی خانواده خود ندارند.
از سوی دیگر طبق اسناد و سوابق موجود، زمین بیمارستان شهید هاشمی نژاد که مرکز درمانی محراب خان در جنب آن قرار دارد نیز در ابتدا فقط برای رسیدگی به امور جذامیان واگذار شده بود اما در سال های اخیر از آن به عنوان بیمارستان استفاده می شود.
روزنامه قدس به نقل از یکی دیگر از بیماران بستری در آسایشگاه محراب خان نوشته است: “در حال حاضر چه کسی حاضر به نگهداری از من است. با این وضعیت باید کجا بروم و چکار کنم. اگر سالم بودم که دست به دامان مسؤولان نمی شدم.”
او پرسیده که “آیا دیواری کوتاه تر از جذامیان پیدا نکرده اند که این گونه به ما ظلم می کنند؟”
علی یادگاری، یکی دیگر از بیماران بستری در این مرکز که به نوشته روزنامه قدس “آثار ضرب و شتم” بر روی صورتش دیده می شد، گفته است: “من به این تصمیم اعتراض کردم که از سوی آقای… مسؤول مرکز با آچار فرانسه مورد حمله قرار گرفتم و صورتم مجروح شد.”
او افزوده: “بیشتر بیماران این مرکز هیچ کسی را ندارند که از آنان نگهداری کند. این در حالی است که تمام وسایل بیماران بدون اطلاع آنان منتقل شده است. هیچ چیزی را نگذاشتند یخچال، ماشین لباسشویی و بسیاری از وسایل دیگر را از مرکز خارج کرده اند.”
بیمار دیگری هم می گوید: “من در این دنیا هیچ کسی را ندارم، چرا ما را آواره می کنید؟ مگر ما چه گناهی کرده ایم؟ بیماری خودمان بس نیست که شما هم نمک روی زخممان می ریزید. آیا در کشورهای دیگر هم با جذامیان این گونه برخورد می شود؟ اگر کسی به بیماری جذام مبتلا شد باید از جامعه طرد شود؟”
به نوشته روزنامه قدس، وضعیت جسمی برخی از جذامیان به گونه ای بوده که قادر به صحبت و یا راه رفتن نبوده اند. آنان به شدت از تصمیمی که برایشان اتخاذ شده بود مضطرب بودند. برخی از آنان به دلیل وخامت بیماری قادر به راه رفتن نبودند و برخی نیز با پاهای مصنوعی به زحمت خودشان را به خبرنگاران می رساندند تا از مسؤولان به خاطر اتخاذ این تصمیم گلایه کنند.
برابر این گزارش، مسئول آسایشگاه محراب خان هم گفته که “با دستور مسؤولان این بیماران به مکانی دیگر منتقل می شوند” اما خبرنگار روزنامه قدس می گوید: “نامه ای که او در دست داشت، بدون سربرگ و مهر بود که نیروی انتظامی مستقر در محل آن را فاقد وجاهت قانونی دانست.”
برکناری رئیس بیمارستان امام خمینی
انتشار این گزارش درباره اخراج بیماران جذامی از مرکز درمانی محراب خان تنها چند روز پس از آن صورت می گیرد که اخبار مربوط به رها کردن دو بیمار در کنار جاده به دلیل بی پولی توسط مسئولان و خدمه اجرایی بیمارستان دولتی امام خمینی، جامعه و کاربران اینترنتی را در بهت و تاسف فرو برد.
ماموران این بیمارستان افراد فوق را بدلیل “نداشتن پول درمان” سوار بر آمبولانسی کرده و آنها را در کنار جاده ای در حاشیه تهران و زیر آفتاب رها کرده بودند.
این دو بیمار که یکی از آنها دارای شکستگی پا و عفونت و دیگری دارای سوختگی بوده اند به علت نداشتن پول کافی برای ادامه درمان، به این شکل از بیمارستان دولتی امام خمینی که طبق قانون هزینه مداوای بیماران در آن رایگان است، اخراج شده‌اند.
انتشار این اخبار در حالی است که جمهوری اسلامی ایران در شماری از کشورهای مسلمان‌نشین آفریقایی و در لبنان و نوار غزه ده‌ها میلیون دلار برای ساخت بیمارستان و درمانگاه از ثروت ملی ایران هزینه پرداخته است.
حسن امامی رضوی معاون وزیر بهداشت البته دیروز در گفت و گو با “خبرآنلاین” از برکناری رئیس مجتمع بیمارستانی امام خمینی خبر داد.
به گفته او: قرار بود تغییراتی در مدیریت بیمارستان امام داشته باشیم، اما موضوع بیماران رها شده در بیابان، باعث تسریع در این تغییر شد.
برکناری رئیس بیمارستان امام خمینی در حالی است که در گزارش های اولیه رسانه های دولتی، تلاش می شد مدیریت این بیمارستان از حادثه رخ داده بی اطلاع جلوه داده شود.
شش نفر دیگر از پرسنل اجرایی و خدمه بیمارستان امام خمینی هم از کار برکنار شده اندو طبق اعلام دادستانی تهران پرونده آنها مورد رسیدگی قضایی قرار خواهد گرفت.
