گزارش

نویسنده
میترا سلطانی

ارگانیزم ناهمگون…

بحث بر سر نحوه بروز خلاقیت و تنوع رفتار با یک نحو بصری است، چیزی که در آثارشادی میرمهدی به تکرار تغییر ماهیت داده است. میرمهدی درارائه نقاشی های خود در گالری خانه هنرمندان ایران ادامه دید گاه نقاشی” عمل “را با تاثیر از آبستره اکسپرسیونیست های آمریکایی به کار بسته و انتزاعی را در پیش می گیرد که نقاشان و مخاطبان را با خلاقیت و آوردن ایده در اثر به بهترین وجه ارائه می دهد.

هنرمند نمایشگاه تابلوهایش را با روش ها و گونه های متعددی تولید و دربرابر دیگان مخاطب قرار می دهد.در آثار میرمهدی عنصر اصلی ترکیب تجربیات طراحی و عکس را در اثری یکه می توان مشاهده کرد. در واقع ضرب قلم های اکسپرسیو مجموعه طراحی هایش بر تکه هایی از عکس هایی می آیند که مجموعه های پیش از این اورابه یاد می آورند که البته تحت تاثیر فضاهای « راشنبرگ» مجموعه عنصر اصلی را شکل می دهند، مجموعه ای که به نظر می رسد که اتفاقا در یک نمایشگاه انفرادی جایی برای قضاوت خواهد داشت.بسیاری از منتقدان نقاشی، این روزها میرمهدی را به عنوان هنرمندی با ذهن پویا می شناساند که چه در خلق آثارش از موضوعات فیگوراتیو و چه انتزاعی آثاری به غایت شخصی و با بستری آگاه نسبت به تاریخ هنر و خاص هر دوره از زندگی اجتماعی خلق کرده است، هر چند رنگ های پخته و تونالیته های مات در هر دوره آثارش جای دارد، ولی تکنیک های تازه ای که هر بار ارائه می دهد این یکنواختی رنگ را از آثار هر دوره اش می زداید و حال و هوایی گاه عرفانی و گاه اساطیری را در خط مشی اش تثبیت می کند.

 

 

در این کارها طبیعت تبدیل به فضایی هنری شده و انسان به فرم‌هایی درقالب همزیستی با این فضا درآمده است. علت نامگذاری خیلی از آثار به نام همزیستی هم همین است. در عین حال از نکات برجسته این شیوه کار فضاسازی، به‌هم‌آمیختن رنگ‌ها، ترکیب‌بندی، نقاشی ذهنی و تجریدی و نمایش فیگورهایی است که به‌تنهایی در عرصه تندیس‌سازی و پیکرنگاری قابلیت اجرایی دارند.

در کارهای او جزئیات دیگری هم دیده می‌شود که دارای قدرت بیان هستند و احتمالا بدون هیچ‌گونه هدف بیانگرانه‌ای ترسیم شده‌اند. در عین حال فضا به‌گونه‌ای است که بیننده می‌تواند در برابر کارها به کشف و شهود پرداخته و به مفاهیم تازه‌ای هم برسد. میرمهدی درباره خلق این آثار در نمایشگاه جدیدش به می گوید: الهاماتی که من را تحت تاثیر خود قرار می دهد، بی شمار است، از طبیعت و رنگ و نور گرفته تا احساسات و امیال درونی و تاثیرات محیط و جامعه و جغرافیا، همه و همه برای من الهام بخش است، اما اساسی ترین نکته برای من ایجاد فضایی آزاد و رها برای احساسات مخاطبین بوده است، نه به زنجیر در آوردن آن یا تلقین یک مفهوم خاص. از این روست که مخاطب با دیدن این نقاشی ها پا به فضای ذهنی دیگری می گذارد که خودش باید معنایش کند، چرا که احساس تازه ای دست می دهد، احساسی که شاید قابل تعریف نباشد و او نتواند تعبیری برای آن بیابد، چرا که قرار است مخاطب این آثار از این پس و با دیدن آثاری از این دست، در میان واقعیت های پیرامونش، ظرافت هایی را کشف و واقعیتی دیگر را ترسیم کند…

دراین نمایشگاه، نقاش با مواد مختلفی مثل پاستل، آکرولیک تا چاپ دیتجیتالی کار کرده است. موضوعات و فضای رنگی او نیز تنوع دارد؛ از رنگ های تند تا قهوه ای، خاکستری های آرام، انرژی اثر گذاری ابزار در چند اثر کوچک، طراحی گونه تر است و خصلت اکسپرسیو آن را تشدید می کند. او گاه با برش های هندسی، تقسیماتی فضایی در تابلوی خود ایجاد می کند که خطوط مواج را در بر گرفته یا قسمتی از آن را می پوشانند. چند اثر اخیر او در این نمایشگاه را می توان موضوعی تازه و چالشی شیرین در آثارش به حساب آورد.نقاش با سایه وار کردن و خط های پیچان از نگاره هایی که زیباشناسی تاریخی را با خود به یدک می کشند به سراغ پرداخت موضوعات خود می رود.

انسان های چندین تابلوی وی، ازفضاهای درونی برون می آیند وبا حضور درطبیعت ورابطه آن با هستی ای تازه را برای خود احیا می کنند. طبیعت درآثارمیرمهدی بیش ازآن که بارتوصیفی داشته باشد بیانگر نظمی درهم تنیده ازحرکات پویای رشد ونمواست. سرشارازضرباهنگ زندگی وحیات با گستردگی خویش انسان را برمی گیرد. طیعتی که با دامنه ای گسترده از نمایش نور وتاریکی تا ترسیم فرم آب وگیاه ودرخت دامن می گشاید. باید اشاره کرد قلموی میرمهدی دربه تصویر درآوردن طبیعت، همچون خود طبیعت، تودرتو ودرهم پالوده پرحرکت است. ارگانیزم جوشان وپرتکاپوی این آثارنظم وریتمی ناهمگون به خودگرفته است.