گزارش اختصاصی روز - احمد باطبی
همزمان با حضور محمود احمدی نژاد در نیویورک، روز دوشنبه دیدبان حقوق بشر دفتر نیویورک، در هتلی مقابل سازمان ملل متحد اقدام به برگزاری کنفرانسی مطبوعاتی کرد که در آن خبر نگاران رسانه های مختلف حضور داشتند.
در این جلسه اکبر گنجی، مهرانگیز کار، هادی قائمی و مینیکی وردن مسئول روابط عمومی سازمان دیده بان حقوق بشر به پرسش نمایندگان رسانه های بین المللی در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران پاسخ دادند.
در آغاز این جلسه مهرانگیز کاربه عنوان اولین سخنران توضیحاتی در خصوص وضعیت کنونی حقوق بشر و خصوصا جنبش زنان، آسیب ها و دست آورد های آن ارائه کرد.
در ادامه اکبر گنجی نگرانی خود و فعالان حقوق بشر را در خصوص سیاست های دنیای غرب اعلام و تاکید کرد: ما به عنوان فعالان حقوق بشر سخن میگوییم و مسئله ما با مسئله دولت های غربی متفاوت است. این دولت ها دغدغه انرژی هسته ای و تعلیق غنی سازی را دارند، در صورتی که مشکل ما نقض گسترده حقوق بشر و رویارویی با یک دولت سرکوبگر است.
گنجی افزود:حقوق بشر و دمکراسی برای آنها مهم نیست. شاهد حرف های من نحوه برخورد با دولت های کره شمالی و لیبی است. سرهنگ قذافی پروژه انرژی هسته ای را متوقف کرد و دیگر هیچ صحبتی در خصوص نقض حقوق بشر در لیبی به میان نیامد. ما نگران چنین توافقی بین دولت ایران و دولت آمریکا هستیم. این دو دولت دارند به صورت غیر علنی با هم گفت و گو می کنند، البته گفت و گو چیز خوبی است و ما از آن دفاع میکنیم، اما این گفتگو میبایست علنی باشد.
گنجی در ادامه سخنان خود اظهار داشت:ما خواهان برقراری یک نظام دمکراتیک با توسل به شیوه های غیر خشونت آمیز هستیم. ترور در کشور ما قانونی است. شما از آقایان بپرسید چرا ترور در کشور شما قانونی محسوب میشود؟در کشور ما طبق قانون مجازات اسلامی هرکسی که شخصی را بی دین تشخیص بدهد میتواند اورا اعدام کند. فقط کافی است در دادگاه ثابت کند که مقتول بی دین بوده است.ما نمونه آن را در پرونده قتل های محفلی کرمان دیدم.
در ادامه این جلسه خبرنگار نیویورک تایمز در پرسشی از گنجی دلیل عدم تمایل مردم ایران را برای اقدام لازم جهت تغییر شرایط موجود جویا شد.
او در پاسخ به این نکته اشاره نمود که : مردم ایران علاوه بر گرفتاری های فراوان اقتصادی، فاقد آزادی هم هستند و دولت نیز سعی دارد مشکلات را صرفاَ در همین حد مشکلات اقتصادی محدود کند. به گمان ما حکومت دیکتاتوری منشاَ تمام مشکلات از جمله مشکلات اقتصادی است ووقتی آزادی وجود نداشته باشد کسی نمیتواند منشاَ مشکلات را بیاید. در ایران میلیاد ها دلار درآمد نفتی صرف کار های بدون توضیح میشود و اگر کسی در مورد آن سوالی بپرسد با سرکوب خواهد شد. مشکل ما حکومت ولایت فقیه است. دنیای غرب احمدی نژاد را جدی فرض میکند، در صورتی که او کاره ای نیست. او در واقع رئیس دفتر رهبر است و مجری دستورات او محسوب میشود.
در اینجا خبر نگار بی بی سی پرسید: عامل سرکوب فعالان مدنی دولت است و یا ساختار حکومت؟
مهر انگیز کار در پاسخ گفت: من فکر نمیکنم دولت احمدی نژاد و یا وزارت اطلاعات آن است که دارد فعالان مدنی و یا جنبش زنان را سرکوب میکند. حکومت ایران از همان ابتدای انقلاب هرآنچه که زنان از سالهای قبل از انقلاب جمع کرده بودند، یکجا به اسم اسلام از زنان گرفت.فقط در دوران اصلاحات و آقای خاتمی سازمان های غیردولتی فعال شدند که دولت با آنها نیز مخالفت میکند.
خانم کار افزود: زنها با مرد ها برابر نیستند. زنها نباید زیاده خواهی بکنند، نباید حرف یزنند. این دید رادیکال دینی سیاست گذاری حکومت ایران است.
خبر نگار بی بی سی سپس از گنجی پرسید: شما رهبر را مقصر میدانید و یا رئیس جمهور را؟
گنجی در پاسخ گفت: در ایران در رأس یک ساختار غیر دمکراتیک رهبر وجود دارد. او مثل سلاطین حکومت میکند. احمدی نژاد سه سال است که به قدرت رسیده است اما اگر او هم نمیآمد کس دیگری دستورات رهبر را اجرا میکرد. این موجود را رهبر در دامنش پرورش داده است و لذا مشکل ما، ساختار غیر دمکراتیک سلطانی است.
خبر نگار صدای آمریکا پرسید: اگر احمدی نژاد عملاَ مسئول محسوب نمیشود، پس پرسش از او چه حاصلی خواهد داشت؟
گنجی در پاسخ گفت:پرسش از احمدی نژاد یعنی پرسش از رئیس جمهور. چون او از مقاصد رهبر دفاع میکند. آقای خامنه ای بار ها اعلام کرده که این دولت بهترین دولتی است که تا کنون در ایران وجود داشته است. اگر رئیس جمهور حرفی میزند که از نظر ما غیر عقلانی است، از دید رهبر کاملا عقلانی به نظر میآید. هرکاری که در ایران انجام میشود دو وجه دارد، یا خوب یا بد. اگر خوب باشد به اسم رهبر نوشته می شود و اگر بد باشد به پای رئیس جمهور. خود احمدی نژاد هم این نقش را خوب بازی میکند. این موضوع پنهانی نیست. مثلا در جنگ 33 روزه لبنان آقای لاریجانی اعلام کرد که این جنگ تماماَ تحت فرمان آقای خامنه ای فرماندهی شده است.
در ادامه جلسه مهرانگیز کار در پاسخ به پرسش خبرنگار دیگری مبنی بر تفاوت ایران با کشور های همسایه گفت :وضع کشور ما به لحاظ توسعه اجتماعی از خیلی از کشور های همسایه بهتر است، چرا که ما 150 سال است که با تجدد تماس داریم. در حاضر ما در ایران زمینه فعالیت های فراوانی را داریم. به عنوان مثال الان جنبشی در عربستان به صورت زیر زمینی فعال است تا زنان امکان رانندگی داشته باشند، در حالیکه ما از ابتدای ورود اتومبیل این امکان را داشته ایم.
شایان ذکر است که این جلسه به تلاش سازمان دیدبان حقوق بشر برای شفاف تر شدن دیدگاه خبر نگاران در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران ترتیب داده شده بود.
جلسه اعتراضی یهودیان
همزمان با این جلسه در حرکتی سازمان یافته بیش از هزاران یهودی اسرائیلی و آمریکایی در تجمع اعتراضی در مقابل سازمان ملل شرکت کردند. سازمان دهندگان این تظاهرات اعتراض خود را به حضور محمود احمدی نژاد در سازمان ملل و سیاست های حکومت ایران اعلام کردند. سخنرانان این تجمع با ایراد سخنانی کوتاه بر لزوم توقف سیاست های خصمانه و سرکوب و خفقان در ایران تاکید کردند.
در میان سخنرانان، جوانان دانشجو و دانش آموز به چشم میخوردند که با ذکر اسامی زندانیان دانشجو و دانش آموز در ایران خواستار آزادی آنان شدند.
یکی از سخنرانان هم پیام خود را به زبان فارسی ایران ایراد نمود. در بخشی از این پیام به این نکته اشاره شده که از دوران کورش کبیر پیوند و دوستی و همزیستی مسالمت آمیز ایرانیان و یهودیان وجود داشته است. مردم یهود تمایل به دوستی و برادری بامردم ایران را دارند و آرزو مندند که روزی مردم ایران برای رسیدن به فضایی آکنده از صلح و دوستی و برادری به پاخیزند.
از سخنرانان ایرانی این مراسم خانم نازنین افشین جم و بنفشه پورزند بودند که با توضیحاتی در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران به ایراد سخنرانی پرداختند.
عکس ها: احمد باطبی