در روزهای اخیر بارها و بارها دفاعیات خسرو گلسرخی از طریق سیمای جمهوری اسلامی پخش شد. اگر بخواهیم مقاصد سیاسی خاصی که در پشت پرده این عمل وجود دارد را به کناری نهیم و به این دفاعیات از منظری دیگر بنگریم به نتایج جالبی دست خواهیم یافت .
نخست آنکه فارغ از تفکر مارکسیستی لنینیستی که خسرو گلسرخی در سخنان خود بدان اشاره می کند می توان حس میهن دوستی و جامعه محوری او را ستود. اینکه فردی در دادگاه خود می گوید “من از خود دفاعی نمی کنم بلکه از خلقم دفاع می کنم ” بسیار ستودنی است . به راستی چه تعداد از ما امروزه به این شعار عمل می کنیم؟ از یاد نبریم گلسرخی و کرامت دانشیان به همراه گروهی دیگر از روشنفکران با پرونده سازی و به جرم اقدام در جهت ترور خاندان پهلوی دستگیر شدند تا با ارایه ندامت نامه آزاد گشته و به نوعی ذلت و خواری خاصی از سوی رژیم پیشین به دگر اندیشان مخالف حکومت تحمیل شود. در میان آن جمع تنها گلسرخی و دانشیان بودند که از نوشتن ندامت نامه امتناع ورزیدند تا بدین شکل مخالفت خود را با دستگاه حاکمه نشان دهند و در این راه تا مرز شهادت نیز پیش رفتند از این رو عزت نفس گلسرخی و همرزمان وی ستودنی است .
نکته مهم دیگر این است که در آن دوران مباحث دادگاه گلسرخی با سانسور از طریق تلویزیون پخش می شد و امروز نیز پس از گذشت 33 سال از مرگ گلسرخی دفاعیات وی با سانسور پخش می شود ! و این جای بسی افسوس دارد که با گذشت بیش از ربع قرن از انقلاب مردم ایران هنوز هم مسایل پیش از انقلاب برای ما تازگی دارد . به راستی پس از سپری کردن زمانی مدید و گذشتن از طوفان حوادث سهمگین و ریخته شدن خون هزاران شهید، هنوز هم قدرت حاکمه بر کشور ما از پخش تصاویر و سخنان یک انقلابی واهمه دارد؟ آیا سیری دایره وار که از نقطه ای آغاز شده و پس از گذشت دیر زمانی مجددا به همان نقطه باز می گردد دامن مردم و سرنوشت شان را نگرفته است؟
چه بسیار مادرانی که پس از اعدام گلسرخی برای وی گریستند و چه بسیار گل های سرخی که پس از شهادت گلسرخی به جامه های فرزندان این مرز و بوم آویخته شد؛ امری که بی شک تاثیر اقدام شجاعانه گل سرخی را در میان خلق آن دوران به وضوح نمایان می ساخت… امروز نیز در هر کوچه و خیابانی که عبور می کنی صحبت از گلسرخی است و اقدام دلیرانه وی در جهت مبارزه با ستم و دفاع از حقوق مردم . عزیزی می گفت گلسرخی از آن جهت هنوز در میان مردم قابل احترام است که صداقت داشت و صداقت گوهری است که در بازار مکاره امروز بهایی بیش از حد تصور دارد .
بی شک پیروزی انقلاب ایران مرهون هماهنگی تمام نیروهای مخالف رژیم پهلوی بود؛ از این رو نمی توان در سایه تحریف واقعیات و انتساب موفقیت ها به خود، تلاش دیگر مبارزان را نادیده انگاشت . از یاد نبریم که همین به تعبیر بعضی “مستضعفان فکری” در بسیاری اوقات از بسیاری دیگر تاثیر گذارتر عمل نموده اند، از این رو تلاش در جهت تخریب شخصیت و نمود واقعیات در جهت منافع شخصی امری بسیار ناپسند و حتی نابخردانه است .