رابرت فیسک
اهالی شیعه یک روستای لبنانی، در نواحی سنگلاخی جنوب لبنان و در جریان حملات هوایی اسراییل یا حملات دریایی آنها کشته می شوند. حزب الله هم آنطور که باید و شاید، از آنها قدردانی می کند. اما جسد آخرین جنگجوی شیعه – از خانواده هاشم در این روستا- می بایست ماه گذشته با پروازی از ایران، به لبنان بازگردانده می شد.
او در حسینیه روستا به نام شهید ملقب شد اما حزب الله حاضر نیست چیز بیشتری از او بگوید. وقتی یک لبنانی در جریان تمرینات با شلیک گلوله واقعی در جمهوری اسلامی کشته می شود، مرگ او با سوالات بسیاری توام می شود. به هرحال این موضوع برای اهالی جنوب رودخانه لیتانی، که هزاران جوان آنجا را برای طی کردن دوره نظامی در ایران ترک کرده اند، راز نهانی نیست. هر ماه 300 مرد را از بیروت به تهران می برند و این روند از نوامبر 2006 تا کنون در حال اجراست. در مجموع تعداد 4500 عضو حزب الله برای جلسات سه ماهه تمرینات آتشبار و شلیک راکت های واقعی به ایران فرستاده شده اند تا هسته جنگ های غیر منظم تحت آموزش ایران را برای جنگ “آینده” حزب الله با اسراییل تشکیل دهند.
اینکه آیا چنین مقابله ای به وقوع خواهد پیوست، به رفتار جرج بوش بستگی دارد. اگر آمریکا یا نماینده اش- اسراییل- ایران را بمباران کنند، عکس العمل حزب الله سریع و از درون سنگرهای ساخته شده در منطقه و در حواشی جاده های شرقی و جنوبی جزین نخواهد بود.
ماه هاست که سید حسن نصرالله، رهبر حزب الله لبنان، به اسراییل هشدار می دهد که این سازمان یک سلاح جدید “غافلگیر کننده” را در زرادخانه اش به خدمت گرفته است. عده کمی در لبنان نمی دانند، منظور همان موشک یا راکت های زمین به هوایی هستند که به تازگی توسط ایران ساخته شده اند و ممکن است در نهایت برتری هوایی اسراییل بر لبنان را به چالش بکشند. بیش از 30 سال است که جنگنده بمب افکن های اسراییلی، آسمان منطقه را در اختیار خود داشته اند و تا کنون تنها دو هواپیمای خود را از دست داده اند: یکی به خاطر اصابت موشک پرتاب شونده از روی سلاح شانه ای سام -7 توسط فلسطینی ها، و دیگری آتش ضدهوایی سوریه در جریان و بعد از تهاجم سال 1982.
ایران بعد از جنگ هشت ساله با عراق، نسل جدیدی از سلاح ها را تولید کرد که در میان آنها، موشک ارتقاء یافته چینی دریا به دریا دیده می شود- که اسراییل را در جنگ حزب الله علیه اسراییل در سال 2006 تقریباً زمین گیرکرد.
آیا در صورت وقوع مقابله ای دیگر، حزب الله خواهد توانست جت های اسراییلی را در هوا منهدم کند؟ این سوال، بحث های زیادی را در بین 13000 نیروی قدرتمند سازمان ملل ایجاد کرده که در جنوب لبنان مستقر هستند – و عمدتاً از نیروهای تحت رهبری ناتو با شرکت فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، چین و نیز هند و برخی کشورهای دیگر- تشکیل یافته اند. آنها ممکن است خود را بین این دو دشمن، در مخمصه ببینند.
در منطقه عملیاتی آنها هیچ جنگجوی حزب الله وجود ندارد. نصرالله به قطعنامه سازمان ملل، که صلح بانان را در سال 2006 به مرز بین اسراییل و لبنان فرستاد، احترام می گذارد. اما اگر جنگ دیگری دربگیرد، ماموریت سازمان ملل به همراه سربازان این سازمان در معرض خطر بزرگی قرار می گیرند.
ممکن است دولت سینیوره هم در منطقه سبز خودش در مرکز بیروت حبس شود. دولت وی حتی از حضور در گردهمایی سران عرب در دمشق هم خوداری کرد. مجلس هم پس از برگزاری 17 جلسه برای انتخاب رییس جمهور منحل شده است. تعدادی از خبرنگاران و نمایندگان برجسته مجلس از سال 2005 تا کنون- که ارتش سوریه لبنان را ترک کرد و ارتش لبنان هنوز در پیچ و تاب بدست گرفتن کنترل اوضاع است- مورد حمله قرار گرفته یا کشته شده اند. به هرحال، حضور نیروهای امنیتی اسراییل در لبنان ادامه داشته و سوریه، تنها هم پیمان ایران در جهان عرب است. البته، این به آن معنا نیست که وقوع جنگ اجتناب ناپذیر است.
بنابراین مانند سال 2006، آینده لبنان در دستان ایالات متحده و ایران باقی خواهد ماند. این در حالی است که اسراییل مداوم در بوق جنگ می دمد، و حزب الله هم همچنان وعده انتقام به ازای انفحجار اتومبیل افسر سابق امنیتی خود- عماد مغنیه- را می دهد.اسراییل مرتباً هشدار می دهد که به حملات پاسخ می دهد ومی گوید که این اسرائیل است که “زمان و مکان و ابزار” را انتخاب می کند.
نصرالله هم در روز 24 مارس با استفاده از ادبیات اسراییلی ها گفت حزب الله “زمان و مکان و ابزار” تلافی مرگ مغنیه تعیین خواهد کرد.
منبع: ایندیپندنت – 8 آوریل