حزب الله‎ ‎در جستجوی سلاح

نویسنده

hezobollah.jpg

رابرت فیسک ‏

اهالی شیعه یک روستای لبنانی، در نواحی سنگلاخی جنوب لبنان و در جریان حملات هوایی اسراییل یا ‏حملات دریایی آنها کشته می شوند. حزب الله هم آنطور که باید و شاید، از آنها قدردانی می کند. اما جسد ‏آخرین جنگجوی شیعه – از خانواده هاشم در این روستا- می بایست ماه گذشته با پروازی از ایران، به لبنان ‏بازگردانده می شد. ‏

او در حسینیه روستا به نام شهید ملقب شد اما حزب الله حاضر نیست چیز بیشتری از او بگوید. وقتی یک ‏لبنانی در جریان تمرینات با شلیک گلوله واقعی در جمهوری اسلامی کشته می شود، مرگ او با سوالات ‏بسیاری توام می شود. به هرحال این موضوع برای اهالی جنوب رودخانه لیتانی، که هزاران جوان آنجا را ‏برای طی کردن دوره نظامی در ایران ترک کرده اند، راز نهانی نیست. هر ماه 300 مرد را از بیروت به ‏تهران می برند و این روند از نوامبر 2006 تا کنون در حال اجراست. در مجموع تعداد 4500 عضو حزب ‏الله برای جلسات سه ماهه تمرینات آتشبار و شلیک راکت های واقعی به ایران فرستاده شده اند تا هسته جنگ ‏های غیر منظم تحت آموزش ایران را برای جنگ “آینده” حزب الله با اسراییل تشکیل دهند. ‏

اینکه آیا چنین مقابله ای به وقوع خواهد پیوست، به رفتار جرج بوش بستگی دارد. اگر آمریکا یا نماینده اش- ‏اسراییل- ایران را بمباران کنند، عکس العمل حزب الله سریع و از درون سنگرهای ساخته شده در منطقه و در ‏حواشی جاده های شرقی و جنوبی جزین نخواهد بود. ‏

ماه هاست که سید حسن نصرالله، رهبر حزب الله لبنان، به اسراییل هشدار می دهد که این سازمان یک سلاح ‏جدید “غافلگیر کننده” را در زرادخانه اش به خدمت گرفته است. عده کمی در لبنان نمی دانند، منظور همان ‏موشک یا راکت های زمین به هوایی هستند که به تازگی توسط ایران ساخته شده اند و ممکن است در نهایت ‏برتری هوایی اسراییل بر لبنان را به چالش بکشند. بیش از 30 سال است که جنگنده بمب افکن های اسراییلی، ‏آسمان منطقه را در اختیار خود داشته اند و تا کنون تنها دو هواپیمای خود را از دست داده اند: یکی به خاطر ‏اصابت موشک پرتاب شونده از روی سلاح شانه ای سام -7 توسط فلسطینی ها، و دیگری آتش ضدهوایی ‏سوریه در جریان و بعد از تهاجم سال 1982.‏

ایران بعد از جنگ هشت ساله با عراق، نسل جدیدی از سلاح ها را تولید کرد که در میان آنها، موشک ارتقاء ‏یافته چینی دریا به دریا دیده می شود- که اسراییل را در جنگ حزب الله علیه اسراییل در سال 2006 تقریباً ‏زمین گیرکرد.‏

آیا در صورت وقوع مقابله ای دیگر، حزب الله خواهد توانست جت های اسراییلی را در هوا منهدم کند؟ این ‏سوال، بحث های زیادی را در بین 13000 نیروی قدرتمند سازمان ملل ایجاد کرده که در جنوب لبنان مستقر ‏هستند – و عمدتاً از نیروهای تحت رهبری ناتو با شرکت فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، چین و نیز هند و برخی ‏کشورهای دیگر- تشکیل یافته اند. آنها ممکن است خود را بین این دو دشمن، در مخمصه ببینند. ‏

در منطقه عملیاتی آنها هیچ جنگجوی حزب الله وجود ندارد. نصرالله به قطعنامه سازمان ملل، که صلح بانان ‏را در سال 2006 به مرز بین اسراییل و لبنان فرستاد، احترام می گذارد. اما اگر جنگ دیگری دربگیرد، ‏ماموریت سازمان ملل به همراه سربازان این سازمان در معرض خطر بزرگی قرار می گیرند. ‏

ممکن است دولت سینیوره هم در منطقه سبز خودش در مرکز بیروت حبس شود. دولت وی حتی از حضور ‏در گردهمایی سران عرب در دمشق هم خوداری کرد. مجلس هم پس از برگزاری 17 جلسه برای انتخاب ‏رییس جمهور منحل شده است. تعدادی از خبرنگاران و نمایندگان برجسته مجلس از سال 2005 تا کنون- که ‏ارتش سوریه لبنان را ترک کرد و ارتش لبنان هنوز در پیچ و تاب بدست گرفتن کنترل اوضاع است- مورد ‏حمله قرار گرفته یا کشته شده اند. به هرحال، حضور نیروهای امنیتی اسراییل در لبنان ادامه داشته و سوریه، ‏تنها هم پیمان ایران در جهان عرب است. البته، این به آن معنا نیست که وقوع جنگ اجتناب ناپذیر است. ‏

بنابراین مانند سال 2006، آینده لبنان در دستان ایالات متحده و ایران باقی خواهد ماند. این در حالی است که ‏اسراییل مداوم در بوق جنگ می دمد، و حزب الله هم همچنان وعده انتقام به ازای انفحجار اتومبیل افسر سابق ‏امنیتی خود- عماد مغنیه- را می دهد.اسراییل مرتباً هشدار می دهد که به حملات پاسخ می دهد ومی گوید که ‏این اسرائیل است که “زمان و مکان و ابزار” را انتخاب می کند. ‏

نصرالله هم در روز 24 مارس با استفاده از ادبیات اسراییلی ها گفت حزب الله “زمان و مکان و ابزار” تلافی ‏مرگ مغنیه تعیین خواهد کرد. ‏

منبع: ایندیپندنت – 8 آوریل ‏