در یکی دو ماه اخیرمقامات جمهوری اسلامی و در راس آنها رهبر جمهوری اسلامی به صورتی پی در پی دانشجویان ودانشگاهیان را با انقلاب فرهنگی دیگری تهدید کرده اند. براستی آیا انقلاب فرهنگی دیگری ممکن است؟
نگارنده بر این باور است که به دلایل زیر انقلاب فرهنگی دیگری ممکن نیست:
اول آنکه اگر در سال 59 دانشگاه در محاصره ارتجاع بود اینک این ارتجاع است که در محاصره دانشگاه است. جمعیت دانشجویان در سال 59 حدودا 180 هزار نفر بود، اینک اما نه تنها جمعیت دانشجویان جمعیتی میلیونی است که جمعیت دانش آموختگان دانشگاهها نیز بخش عظیمی از جمعیت کنونی ایران را تشکیل می دهد که بخش اعظم آنان چنان که تمامی پیمایشها نشان می دهد با افراطیون حاکم مشکل دارند.
دوم آنکه مشکل اساسی جمهوری اسلامی بحران ناکارآمدی حکومت است که منجر به افول شدید وضعیت اقتصادی و عقب ماندگی کشور در سی سال گذشته شده است. بی کفایتی جمهوری اسلامی که از بحرانهای ذاتی نظامهای ایدئولوژیک است در این سی سال منجر به رشد سرسام آور نرخ بیکاری شده است.از همین رو جمهوری اسلامی به شکل غیر قابل باوری و در بسیاری اوقات بدون وجود داشتن زیرساختهای لازم، به گسترش انواع و اقسام آموزش عالی پرداخته است تا ورود نیروهای جویای کار به بازار کار را به تعویق بیندازد.لشگر بیکاران بمب آماده انفجاری است که هر لحظه می تواند جامعه را به آشوب بکشاند.در ابتدای انقلاب، جمعیت چند ده هزار نفره دانشجویان معضلی بر معضلات موجود نمی افزود اینک اما تعطیلی دانشگاهها و پیوستن چندین میلیون دانشجو به لشکر از پیش عظیم بیکاران، بحران را تنها از جایی به جای دیگر منتقل خواهد کرد،از دانشگاه به خیابان، جایی که بحران در آنجا حادتر خواهد شد.
سوم آنکه دولت کودتا سخت نیازمند ان است که به داخل وخارج بباوراند که اوضاع عادی است و همه جا امن و امان است.تعطیلی دانشگاهها اتفاقا هم به داخل و هم به خارج به واضح ترین شکلی این پیام را منتقل می کند که نه تنها اوضاع عادی نیست بلکه وضع سخت بحرانی است.تعطیلی دانشگاهها نه یک پیروزی برای دولت ساخته کودتا که پیروزی جنبش سبز خواهد بود ودر شرایط فعلی آن دولت کودتا چی که نتواند دانشگاه را باز نگهدارد یقینا نمی تواند حکومت کودتایی خود را نیز حفظ کند چرا که اینک دانشگاه بهشت عدنی جدای از جامعه ایران نیست؛ اینک دانشگاه خود جامعه ایران است.
دولت کودتا می کوشد با تهدید به انقلاب فرهنگی دانشجویان را از مقابله با دولت کودتا بترساند؛ دانشجویان اما در همین چند روز نشان داده اند که ترسی از تهدیدهای تو خالی دولت کودتا ندارند و مبارزه را تا به زیر کشیدن دولت کودتا ادامه خواهند داد. لاف وگزافهای کودتاچیها نشان قدرتشان نیست، نشانه عجز و ترسشان از مبارزه رو به گسترش مردم است.