خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، چند روز پیش گزارشی منتشر کرد که در آن یکی از فرزندان عطاءالله مهاجرانی، وزیر سابق ارشاد، متهم به نقش داشتن در ماجرای خرید یک دکل قدیمی در وزارت نفت شده بود. فارس نامی از فرزند مهاجرانی نبرده بود، اما اشارتی مانند فرزند “زینت‌الوزرای اصلاحات” در گزارش،پاسخ محسن مهاجرانی را در پی داشت.
ماجرا از آنجا آغاز شد که افشاگری بیژن نامدار زنگنه درباره دکل نفتی گمشده در دوره احمدی نژاد، واکنش راستگرایان را به دنبال آورد و حالا آنها نیز به افشاگری در مورد دوره‌های قبل روی آورده‌اند.
در گزارش این خبرگزاری با اشاره به نقش “شرکت تاسیسات دریایی” و فردی با نام رضا مصطفوی طباطبایی، و ارتباط او با فرزند شاپور بختیار، آمده بود: “ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. علاوه بر مدیران سابق و اسبق تاسیسات دریایی، پای دو مهره کلیدی دیگر نیز به ماجرای دکل گمشده باز شده است: یک آقازاده و یکی از مدیران فعلی وزارت نفت. مدیران وقت شرکت تاسیسات دریایی که خریدار دکل گمشده بوده‌اند مدعی هستند شرکت فروشنده دکل را این ۳ نفر یعنی طباطبایی، «آقازاده زینت‌الوزرای اصلاحات» و مدیر نفتی فعلی به آنها معرفی کرده و واسطه‌گری اولیه این قرارداد را این 3 نفر بر عهده داشته‌اند.”
خبرگزاری فارس با انتشار متنی که ادعا می کرد قرارداد بین فرزند مهاجرانی و شرکت تاسیسات دریایی است، نوشته بود: “مهم‌ترین و سودآورترین بخش این قرارداد مربوط به حق‌الزحمه مشاوره در پروژه‌های دولتی و غیر دولتی در زمینه خرید و فروش نفت خام، فرآورده‌های نفتی و پتروشیمی،فروش انواع کالا، تجهیزات و قطعات است که ۴۰ درصد از سود خالص آن به آقازاده یاد شده می‌رسد.[…] بر اساس این قرارداد ۳۰۰ میلیون تومان به صورت علی‌الحساب و برای شروع خدمات یاد شده از سوی دلال مشهور دکل‌های نفتی به آقازاده یاد شده پرداخت شده است.”
در این گزارش به بند هفتم قرارداد مزبور هم اشاره شده بود که شرایط غیرمترقبه از جمله “جنگ، شورش، سیل، زلزله، آتش‌سوزی، شیوع بیماری‌های مسری، اعتصاب عمومی، تغییر نظام سیاسی، حکومت، دولت و…” را در نظر گرفته بود.
اما پیش از فارس، روزنامه جوان، وابسته به سپاه پاسداران با انتشار گزارشی درباره دکل نفتی گمشده، اولین بار پای فرزند مهاجرانی را به این ماجرا کشانده و نوشته بود: “یکی از مدیران ارشد فعلی وزارت نفت که پیش از تغییر دولت همکاری هایی را با رضا مصطفوی طباطبایی و محمد مهاجرانی فرزند عطاءالله مهاجرانی داشته است، پس از تغییر دولت به سمتی مهم و استراتژیک در وزارت نفت منصوب شد. این مدیر نفتی که در ماجرای خرید دکل فورچونا از شرکت دین ترکیه نقش آفرینی کرده و امضای وی در کنار امضای طباطبایی و محمد مهاجرانی دیده می‌شود، رابطه نزدیکی با قمارباز کرسنتی داشته و مشخص نیست حضور وی در این سمت به چه دلیل است.”
پس از آن خبرگزاری نسیم، یکی دیگر از رسانه‌های وابسته به سپاه پاسداران، گفتگویی با مسعود میرکاظمی وزیر اسبق نفت و عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی منتشر کرد که وی در آن از نقش فرزند مهاجرانی در دلالی نفتی سخن گفته بود.
مسعود میرکاظمی تاکید کرده بود: “در زمان مدیریت آقای زنگنه بر وزارت نفت در دوران اصلاحات که شرکت تاسیسات دریایی هم هنوز واگذار نشده بود، یک فساد بزرگ در ماجرای خریداری یک دکل انجام شده که دانستن جزئیات آن بسیار تامل برانگیز است. در آن زمان که آقای سلطان‌پور مسئولیت شرکت مدیریت تاسیسات دریایی را بر عهده داشتند که امروز هم همه کاره صنعت نفت هستند، یک دکل خریداری شد که اصطلاحا غیر قابل استفاده و آهن پاره بود. دلال این دکل فردی به نام مهاجرانی بوده که فرزند وزیر اسبق ارشاد است و با توجه به غیر قابل استفاده بودن این دکل، دکل مذکور چندین سال در بندر شارجه باقی می ماند و کشور برای نگهداری این دکل ۶ تا ۷ میلیون دلار هم هزینه به اماراتی ها پرداخت کرده است.” او اضافه کرده بود: “ مسئولان شرکت تاسیسات دریایی اخیرا اعلام کردند که ما این دکل را سه تا ۵ میلیون دلار هم قیمت گذاری کردیم ولی هیچ خریداری پیدا نشد، بنابراین مسئولان قوه قضاییه باید ماجرای این دکل را پیگری کنند، زیرا مسئول خریداری آن امروز همه کاره صنعت نفت است.”
این سخنان بالاخره واکنش سید محمد محسن مهاجرانی را برانگیخت. او دیروز با انتشار نامه‌ای خبر داد که از “مفتریان و به طور خاص وزیر نفت دولت پاکدست سابق” شکایت خواهد کرد. به گزارش خبرگزاری ایلنا، در این نامه آمده است: “مدتی است در رسانه‌های کشور، به اشاره یا گاه به تصریح از اینجانب نام می‌برند و مرا متهم به نقش داشتن درسوءاستفاده در معامله دکل نفتی گمشده می‌نمایند. […] این هم راه و رسم ویژه کشور ماست که اتهامی بدون این که در دادگاهی بررسی و یا حکمی صادر شده باشد، در معرض افکار عمومی قرار می‌گیرد، رسانه‌ای می‌شود، فرد و یا بستگان او در رسانه‌ها با انواع انگ‌ها و اتهامات رنگ و وارنگ مواجه می‌شوند و مجالی برای دفاع باقی نمی‌ماند.”
در ادامه این نامه آمده : “اینجانب سید محمدمحسن مهاجرانی اعلام می‌کنم که کلیه فعالیت‌های اقتصادی من در چارچوب قوانین تجاری جمهوری اسلامی ایران بوده است. اینجانب تمامی اتهامات مطرح شده در رسانه‌ها پیرامون هرگونه نقش مستقیم یا غیرمستقیم در دکل گم شده را تکذیب می‌کنم.”
اکنون چند هفته‌ای است که نام عطاءالله مهاجرانی و فرزندان او در صدر اخبار اقتصادی ایران نشسته است. چندی پیش با انتشار اسناد محرمانه دولت عربستان در سایت افشاگر ویکی‌لیکس، مشخص شد که مهاجرانی برای ادامه تحصیل فرزندش، علی مهاجرانی، بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ مبالغی از عربستان سعودی دریافت کرده است. او پس از انتشار این اسناد، به بی‌بی‌سی فارسی گفته بود که “در زمان مناسب در مورد آنچه ویکی‌لیکس منتشر کرده پاسخ می‌دهد.” چند روز بعد، جمیله کدیور، همسر عطاءالله مهاجرانی طی نوشته‌ای ادعا کرد که حملات به مهاجرانی از جانب “طرفداران و جیره بگیران رسمی و غیر رسمی اسراییل” انجام شده است. او معتقد بود: “طبیعی است که پاسخ مستدل و نقد کارشناسانه مهاجرانی به مصاحبه نتانیاهو و سیاست‌های تجاوزطلبانه اسراییل در بی‌بی‌سی هزینه‌های خاص خود را دارد.”
جمیله کدیور، درباره این بورسیه هم گفته بود: “کسانی که چند کلاس درس اکابر خوانده باشند می‌دانند که بورسیه شدن یک جوان که همواره در تمام مقاطع تحصیلی نمرات ممتاز داشته برای تحصیلات دکترا امری بسیار متداول و معمول است و نیازی به درخواست پدر ندارد و بورسیه شدن بخودی خود نشانه هیچ چیز نیست.” گفتنی است که مهاجرانی خود در اینباره سکوت کرده و تاکنون “زمان مناسب” برای پاسخ‌گویی را پیدا نکرده است.
