اعظم پیری، ﻣﺴﻮﻭﻝ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﯿﻔﯿﺖ کارخانه ﭼﺎﯼ ﺯﺭﻧﻮﺵ که به دلیل عدم پرداخت حقوقش به اداره کار شکایت برده بود، از طرف مدیرعامل این کارخانه مورد تهدید قرار گرفت.
او در شرح ماجرا به خبرنگار کلمه توضیح می دهد: “من در کارخانه چای زرنوش کار می کردم اما شش ماه بود که حقوقم را پرداخت نمی کردند. بعد از پیگیری نه تنها حقوقم را ندادند بلکه از تمدید قرارداد با وجود چند سال سابقه کار خودداری کردند. وقتی دیدم پیگیری هایم جواب نمی دهد و اصلا جواب من را نمی دهند، برای گرفتن حقم از مدیرعامل کارخانه به اداره کار شکایت کردم.”
خانم پیری، همسر لطیف حسنی زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر است که به اتهام فعالیت های جدایی طلبانه به ۹ سال زندان محکوم شده است. او از سال ۱۳۹۱ در تبریز زندانی بود که سال گذشته پس از حدود پنجاه روز اعتصاب غذا، ابتدا به زندان اوین و سپس به رجایی شهر منتقل شد.
اکنون همسر این زندانی سیاسی می گوید: “آقای اسماعیلی مدیرعامل کارخانه گفته است که اگر شکایت خود را پس نگیرم از طریق برادرش که حقوقدان است و با نفوذی که در ارگانهای دولتی دارد، می تواند برایم مشکل درست کند. او تهدید کرد که نه تنها به پولم نمی رسم، بلکه اعلام می کند که همسر زندانی سیاسی هستم و در کارخانه فعالیت سیاسی داشتم و بخاطر همین حقوقم را نداده است.”
اعظم پیری با بیان اینکه اگر با او صحبت می کردند و حقوقش را می دادند شکایتش را پس می گرفت، ادامه می دهد: “متاسفانه تهدید و آزار و اذیت خانواده های زندانیان سیاسی به صورت یک رویه عادی در آمده است. به همین خاطر شکایتم را پس نمی گیرم و تا آخر پیگیر هستم تا ثابت کنم تهدید خانواده زندانی سیاسی به جایی نمی رسد اگر حتی به قول خودشان آشنا دارند و می توانند کارهای زیادی انجام دهند. حتی تهدید کردند که در صورت پس نگرفتن شکایتم کارم را به دیوان عدالت هم می کشانند.”