ماجرای خصوصی سازی و خرید باشگاه های فوتبال پرسپولیس و استقلال توسط سرمایه داران، حساسیت و تعجب افکار عمومی را باعث شده و از طرف رقیبان را به انتشار گزارش هایی درباره هر کدام کشانده و به همین جهت مزایده ها بی نتیجه می ماند.
گزارش های حاشیه که معمولا در ورزش بیش از دیگر رشته ها وجود دارد عملا موضوع خرید این دو باشگاه محبوب را به اخباری از پولشویی و فساد اقتصادی گره زده و هر روز بخش های جدیدی از این پیوند توسط رسانه ها و رقبا افشاء می شود.
بر اساس گزارش ها، کسانی که در روزهای اخیر برای خرید پرسپولیس و استقلال پا به میدان گذاشته اند علاوه بر اعلام توانایی پرداخت ۳۰۰ میلیارد تومان از وابستگی ها و آشنایی هایی هم در ارکان قدرت برخوردار بوده اند که بدون نگرانی از سروصدا و افشاگری ها به میدان آمده اند. با این همه به دنبال افشاگری سایت های خبری، سازمان خصوصی سازی زیر فشار افکار عمومی زیر ذره بین قرار گرفته، و در نهایت در پایان مهلت قانون به دلیل “اهلیت” نداشتن داوطلبان خرید و یا بدهی های کلان بانکی آنها، تاکنون از اعلام برنده نهایی خود داری کرده است.
گزارش ها، خریداران اولیه این دوباشگاه را علی معظم نیا که خود را “هتل دار و دارای بیزینس لودر، گریدر” معرفی کرده، به همراه حسین هدایتی دولابی، یک سپاهی سابق و رئیس مجموعه “استیل آذین”، شرکت بهنام پیشرو کیش که به محسن پهلوان مقدم، صاحب پدیده شاندیز وابسته است، و شرکت شورایکو تشکیل می دهند.(لینک)
این خریداران که هر یک توان پرداخت قیمت مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان را دارند، در حالی برای به دست آوردن نام تجاری و ساختمان‌های باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال با یک دیگر به رقابت پرداخته‌اند، که رقابت موجود میان آنها موجب افشای برخی از پرونده‌هایشان توسط مخالفان خصوصی سازی شده است و همین امر سازمان خصوصی سازی را واداشته که با وجود برگزاری سه دور مزایده، از انتقال سند این باشگاه به این افراد و شرکت‌ها خودداری کند.
بر اساس این گزارش‌ها، شناخته شده‌ترین خریدار این مجموعه، حسین هدایتی است که پس از مشخص شدن بدهی بانکی ۵۰۰ میلیارد تومانی و افشای اسناد آن در سایت‌های خبری، فرزند ۱۹ ساله خود را به عنوان خریدار معرفی کرده است.
سایت “بهار نیوز” در این باره می‌نویسد: “شرکت استیل آذین که در مزایده شرکت کرده بود، همان شرکت معروف حسین هدایتی نیست بلکه او در اقدامی عجیب شرکت دیگری به نام استیل آذین با پسوندی جدید به نام پسرش به ثبت رسانده و با این شرکت که به نظام بانکی بدهی ندارد وارد مزایده می‌شود. چراکه اگر همان شرکت قدیمی استیل آذین با شخص هدایتی وارد مزایده می‌شد، به دلیل بدهی به بانک‌ها مورد تایید قرار نمی‌گرفت. اما سازمان خصوصی سازی در بررسی شرکت جدید به اینجا می‌رسد که مالک شرکت، پسر ۱۹ ساله‌ای است. سپس سوالی مطرح می‌شود که آدمی با این سن و سال ازکجا ۲۹۰ میلیارد با خود آورده که پرسپولیس را بخرد. مجموعه این عوامل و ابهامات منجر به رد صلاحیت شرکت استیل‌آذین پسر می شود.البته این سازمان برای شرکت مذکور راه باز گذاشته شده تا احیانا با رفع نواقص موجود در مزایده بعدی شرکت کند. بنابراین اگر شرکتی که مدیریتش را حسین هدایتی برعهده دارد، خواهان ورود به باشگاهداری حرفه‌ای است باید تا فرصت اعلام شده برای شرکت در مزایده چهارم موانع قانونی را از میان برده تا دوباره در لیست رد صلاحیت شده‌ها قرار نگیرد”.(لینک)
در همین حال، پورحسینی رئیس سازمان خصوصی سازی، در برنامه ورزشی نود، علت “عدم احراز صلاحیت” این شخص را “بدهی سنگین” او به نظام بانکی کشور دانسته است.(لینک)
حسین هدایتی البته این سخنان را انکار کرده و می گوید: “شرکت استیل آذین ایرانیان و هـئیت مدیره و سهـامداران آن،نه بدهـی بانکی دارند و نه چک برگشتی و بلکه بسیار شرکت قدرتمند و سلامت میباشد”.(لینک)
با این حال چندی پیش سایت “فیفا دی” اسناد و مدارک یکی از بدهی های بانکی ۵۰۰ میلیارد تومانی حسین هدایتی را افشاء کرده و نوشته بود: “از مهمترین بدهکاران کلان بانکی می توان به حسین هدایتی دولابی اشاره کرد که از طریق خرید صوری کارخانجات تولیدی زیان ده و به بهانه تولید اقدام به اخذ وام های چند صد میلیاردی بدون وثایق کافی و نامطمئن کرده است. هدایتی با سوء استفاده از فساد بانکی در دولت قبل و با عناوینی چون مشارکت مدنی، تولید، ضمانتنامه، ال سی و مضاربه از بانک های پارسیان، اقتصاد نوین و ملی اقدام به ایجاد یک ثروت کلان کرده است. وی نه تنها این پولها را وارد سیستم تولید نکرده است بلکه با استفاده از این پولها اقدام به خرید املاک به صورت قسطی کرده است. همچنین با استفاده از تزریق بخشی از این پولها به سیستم ناسالم فوتبال، از خود یک چهره ورزش دوست و فرهنگی ساخته است. بدهی وی در حال حاضر به فقط بانک پارسیان، ۵۰۰ میلیارد تومان (۵ هزار میلیارد ریال) است”.(لینک)
سایت “خبرلایو” درباره یکی دیگر از خریداران به نام علی معظمی نیا که ادعا کرده به غیر از او مابقی با هدف پولشویی به این خرید اقدام کرده اند، نوشته است: “گفته می شود وی یک تاجر واردکننده ی روغن و مواد روغنی و یکی از بزرگترین افرادی است که در صنایع روغنی و نهادهای کشاورزی در ایران فعالیت دارد. بر اساس این گزارش، این تاجر ۵ کارخانه روغنکشی بزرگ (استخراج روغن از محصولات گیاهی) در “بندر امام”، “ماهیدشت” و “نابدانه” دارد و همچنین صاحب ۲ کارخانه بزرگ روغن نباتی در حال حاضر نیمه تعطیل در شمال کشور و کرمانشاه است.این فرد به همراه چهار شخص بزرگ مطرح در صنایع غذایی ایران و وزارت کشاورزی، شش رکن اصلی صنعت غذایی ایران را در اختیار داشته و بزرگترین کارتل غذایی کشور نیز به شمار میرود. وی همچنین در کنار مالکیت کارخانه های آب معدنی، چای، سیمان و ذوب آهن، یک شرکت بزرگ کارگزاری در بورس احداث کرده و توانسته خرید و فروشهای بسیاری را از طریق این شرکت انجام دهد. هرچند که این شرکت نیز همچون تعدادی دیگر از کارخانه هایش به حالت نیمه تعطیل درآمده است. جواد مدلل، مالک گروه صنعتی «مدلل» و مجتمع کشت و صنعت و روغن نباتی ماهیدشت کرمانشاه، مجتمع کارخانجات روغن نباتی کشت و صنعت شمال، کارخانه سیمان سامان، آب آشامیدنی دالاهو، کارخانه خوراک دام و طیور کرمانشاه دانه از جمله داراییهای او است.”
این سایت درباره خریدار دیگری که تحت پوشش یک شرکت اقدام به خرید پرسپولیس کرده نیز می نویسد: “تقی گلرخسار، فعال اقتصادی که به تازگی به ایران بازگشته تا در مزایده شرکت کند. وی که طبق اخبار منتشره در رسانه ها یکی از اعضای هیات رییسه یک شرکت اقتصادی در کیش است، پیش‌تر با رستوران گردان برج میلاد و منوی لاکچری این رستوران (بستنی طلایی) خبرساز شده بود.گلرخسارها خانوادگی فعال اقتصادی هستند. برادر وی نیز فعالیت های اقتصادی دارد و پسرش نادر نیز مدیرعامل شرکت بهنام پیشروی کیش(اسپانسر پرسپولیس) است.گفته شده که تقی گلرخسار نایب رییس هیات مدیره امید کیش است جایی که اکبر غمخوار ریاست هیات مدیره‌اش را بر عهده دارد و در شرکت بین‌المللی سرمایه گذار اقتصاد جهان صنعت که در حوزه نفتی و انرژی است نیز حضور دارد و حالا تحت عنوان شرکت بهنام پیشروی کیش خواستار حضور در مزایده شده است”.(لینک)
بر اساس این گزارش، با بالا گرفتن افشاگری سایت های ورزشی از پشت پرده خریداران این دوتیم، کار به جایی رسید که حمید رسایی، رئیس کمیته بررسی فساد فوتبال در مجلس که خود دو پرونده فساد اقتصادی دارد نیز گفت: “طبق قانون و مصوبه مجلس این دو باشگاه باید خصوصی شوند چون یکی از مصادیق اصلی فساد در این دو باشگاه یا سایر باشگاه‌های دولتی و شبه دولتی، خصوصی نبودن آنها و استفاده از بودجه دولتی است. هزینه ای که در این باشگاه‌های دولتی و شبه دولتی صورت می‌گیرد هزینه ظاهری است چون هزینه واقعی آن نوعی پولشویی محترمانه و قانونی محسوب می‌شود. در چنین شرایطی یکی از راهکارهای اساسی برای جلوگیری از فساد و پولشویی در باشگاه‌ها و خصوصی شدن و شفاف شدن هزینه‌های آنها است”.
او افزوده است: “گزارش فساد، تخلفات و ناپاکی‌ها در فوتبال تدوین و نهایی شده است و در هفته جاری در کمیسیون اصل ۹۰ مطرح می‌شود تا در دستور کار مجلس قرار گرفته و در صحن مجلس قرائت شود”.
گفتی است وجود میلیاردها تومان پول در گردش، و باندهای مختلف مافیا در ورزش باعث شده که مشکل ترین دادوستدها در این محدوده صورت پذیرد و رقابت های آشکار به افشاگری های مدام علیه یکدیگر در سایت های اینترنتی و شبکه های اجتماعی رواج داشته باشد. به همین جهت نشریات و تحلیلگران با نام و عنوان معمولا نوشته های این رسانه ها را درباره داوطلبان حضور در ورزش جدی نمی گیرند و تا زمانی که قوه قضاییه وارد نشود، به اطلاعات این رسانه ها اعتماد نمی کنند.
