از حکم های سنگین تا عزای عمومی در زندان

در آستانه سالگرد کودتای انتخاباتی 22 خرداد، صدور احکام سنگین برای فعالان سیاسی و مطبوعاتی و معترضان به این کودتا شدت بیشتری گرفته است. همزمان گزارش ها از انتقال تعدادی از زندانیان سیاسی به زندان های رجایی شهر و پردیس کرج حکایت دارد.

براساس آخرین خبرها، آیت مهرعلی بیگلو، فعال سابق دانشجویی آذربایجان روز گذشته در منزل شخصی خود در شهر صوفیان از توابع شهرستان تبریز بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

به گفته نزدیکان خانواده مهرعلی بیگلو، ماموران امنیتی بدون در دست داشتن حکم جلب وارد منزل این فعال مدنی آذربایجانی شده و پس از ضرب و شتم شدید، او را بازداشت کرده اند. ماموران پس از بازداشت مهرعلی بیگلو اقدام به تفتیش منزل کرده و کامپیوتر، کتابها و سایر وسایل شخصی وی را با خود برده اند.

 

عزای عمومی در بند 350

در حالیکه از ظهر روز شنبه، تلفن های زندان اوین قطع شده و تمام راههای ارتباط زندانیان با خارج از زندان قطع شده بود، داوود سلیمانی، رسول بداغی، حشمت الله طبرزدی، مهدی محمودیان، دکتر رفیعی و عیسی سحرخیز از زندان اوین منتقل شدند.

عیسی سحرخیز و داوود سلیمانی به گفته نزدیکانشان به زندان رجایی شهر منتقل شده اند اما هنوز مشخص نیست از میان آنها، چه کسانی به زندان رجایی شهر و چه کسانی به زندان پردیس کرج منتقل شده اند.

در عین حال گزارش خبرنگاران روز از اعتصاب غذای زندانیان بند 350 زندان اوین در دو روز گذشته حکایت دارد. وکیل چند تن از زندانیانی که در این بند به سر می برند پس از دیدار با موکلان خود به “روز” گفت: موکلانم گفتند که زندانیان این بند عزای عمومی اعلام کرده اند و هیچ کس هم دو روز گذشته ناهار نگرفته و نخورده است.

وی به نقل از موکلانش اظهار داشت که وضع روحی زندانیان بند 350 اوین بعد از اعدام های روز یکشنبه خوب نیست و همه به شدت نگران هستند.

 

حکم های فعالان و معترضان

دادگاه انقلاب دیروز حکم دادگاه بدوی برای مازیار بهاری را اعلام کرد. این روزنامه نگار 42 ساله که خبرنگار نشریه نیوزویک است به 13 سال حبس تعزیری و 74 ضربه شلاق محکوم شده است.

او که با وثیقه سیصد میلیون تومانی آزاد شده و اکنون در خارج از کشور به سر می برد، از سوی شعبه 26 دادگاه انقلاب، به گذراندن “۵ سال حبس به جهت اجتماع و تبانی با قصد ارتکاب جرائم علیه امنیت کشور، ۴ سال حبس به جهت جمع آوری و نگهداری اسناد محرمانه و طبقه بندی شده، ۱ سال حبس به جهت فعالیت تبلیغی علیه نظام، ۲ سال حبس جهت توهین به رهبر انقلاب، ۶ ماه حبس جهت توهین به رئیس جمهور و ۱ سال حبس جهت اخلال در نظم عمومی و ۷۴ ضربه شلاق” محکوم شده است.

همزمان محمد مصطفایی، وکیل هنگامه شهیدی از صدور حکم قطعی موکلش در دادگاه تجدیدنظر خبر داد و به ایسنا گفت که قاضی شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران بعد از بررسی پرونده محکومیت موکلم را به شش سال حبس تعزیری تقلیل داد.

هنگامه شهیدی اکنون در بند نسوان زندان اوین به سر می برد.

پایگاه اطلاع رسانی دادسرای عمومی و انقلاب تهران نیز از تایید احکام صادره برای فیض الله عرب سرخی، هاله سحابی و مهدی کلاری در شعبه 54 دادگاه تجدید نظر خبر داد.براساس این گزارش، پیش از این شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران عرب سرخی را به استناد مواد ۶۱۰ و ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی مجموعا به ۶ سال حبس محکوم کرده بود.

هاله سحابی نیز پیشتر از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به اتهام تبلیغ علیه نظام از طریق حضور مکرر در تجمعات غیر قانونی و اخلال در نظم عمومی مجموعا به دو سال حبس و پرداخت مبلغ سیصد هزار تومان جزای نقدی بدل از شلاق محکوم شده بود.

دادگاه تجدیدنظر همچنین رای صادره از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران راکه به موجب آن مهدی کلاری به ۳ سال حبس تعزیری و پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده بود، تایید کرد.

 

همسر جعفر پناهی: جوایز همسرم را بازگردانید

طاهره سعیدی در نامه ای از عزت الله انتظامی، رئیس هیات مدیره سینماخواست کلیه جوایز جعفر پناهی به خانواده اش بازگردانده شود.همسر جعفر پناهی در دیدار با عزت الله انتظامی، ضمن اعتراض به بازداشت همسرش، خواستار بازگرداندن جوایز او شد.

متن نامه خانم سعیدی بدین شرح است:

هنرمند گرامی، ریاست محترم هیأت مدیره موزه سینما، جناب آقای عزت الله انتظامی

با سلام

احتمالاً مطلع هستید که شصت روز از بازداشت همسرم، جعفر پناهی می گذرد.

غیاب او در عرصه هنری این مملکت، مرا وا می دارد که بار دیگر جایگاهش را در سینمای ایران مرور کنم:

پناهی فیلمسازی است که از کار در کشورش منع می شود، با این حال از مفاخر سینمای ایران محسوب میشود.

فیلمسازی است که برخی در مورد فیلم هایش این گونه نظر میدهند که باید آنها را به آتش کشید، با این حال آنجا که لازم است هر یک از جوایزش را افتخاری برای سینمای ملی محسوب میکنند.

فیلمسازی است که به جرم فیلمسازی به زندان میفرستند، با این حال به اعتبار جهانی او تکیه میکنند.

و فیلمسازی که مساحت غرفه جوایزش در موزه سینمای ایران از سلول انفرادی اش بزرگتر است…

آیا در دل چنین تناقضی در برخورد با فیلمساز بزرگ ایرانی، چیزی جز ریا، بهره کشی و مزاحمت برای او میتوان یافت؟ چه طور زندگی فیلمسازی را به بازی میگیرند که موفقیت هایش بخشی از آبروی سینمای ایران است؟ غیر از این است که در این میان، آبروی سینمای ایران است که به بازی گرفته میشود؟

به درخواست او، و به نمایندگی از جانب او، بازگرداندنِ سریعِ کلیه جوایز ایشان را به خانواده اش، که برای او، اندیشه او و سینمای او احترام حقیقی قائلند، از جنابعالی خواستارم.

 

مخالفت با آزادی کاوه کرمانشاهی

وزارت اطلاعات، علیرغم صدور قرار وثیقه برای کاوه قاسمی کرمانشاهی از آزادی این فعال حقوق بشر ممانعت کرد.

کاوه قاسمی کرمانشاهی نزدیک به ۱۰۰ روز است که در بازداشت به سر می‌برد و خانواده وی پیش از این بارها نسبت به وضعیت نامناسب روحی و جسمانی وی ابراز نگرانی کرده بودند.

براساس گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، مسئولان بازداشتگاه اطلاعات کرمانشاه، روز یکشنبه به خانواده کاوه قاسمی کرمانشاهی اعلام کرده اند که وزارت اطلاعات با آزادی این فعال حقوق بشر مخالفت کرده است.

همزمان وب سایت کلمه گزارش داده است که وحید طلایی، عضو کمیته پیگیری حقوقی میرحسین موسوی تا کنون با خانواده خود تماسی نداشته و هنوز خبری از محل نگهداری او در دست نیست. وحید طلایی روز 14 اردیبهشت بازداشت شده و از آن زمان تاکنون هیچ خبری از محل نگهداری، اتهامات انتسابی و وضعیت روحی و جسمی این فعال سیاسی در دست نیست.

 

آخرین دفاع مفیدی

خانواده بدرالسادات مفیدی، روز پنج شنبه در جریان ملاقات با دبیر زندانی انجمن صنفی روزنامه نگاران مطلع شدند که وی در تاریخ ۹ اردیبهشت ماه با حضور در دادسرای اوین از خود دفاع کرده و آخرین دفاعیات او در تاریخ ۱۲ اردیبهشت گرفته شده است؛  از سوی دیگر بعد از چهار ماه زندان، حکم بازداشت وی که تا پیش از این به او ارائه نشده بود تمدید و به او ابلاغ شده است.

خانواده این روزنامه نگار زندانی با ابراز نگرانی از وضعیت جسمانی مفیدی به کلمه گفته اند: ایشان علاوه بر ناراحتی قلبی دچار شکستگی دندان و عفونت لثه نیز شده که توجهی به آن نمی شود.

خانواده بدرالسادات مفیدی در ادامه سئوالاتی را از دادستان تهران و سایر مقامات قضائی پرسیده اند. سئوالاتی که به نوشته سایت کلمه این روزها نه تنها این خانواده بلکه خانواده دیگر زندانیان سیاسی هم آن را بارها تکرار می کنند.

خانواده مفیدی خواستار پاسخگویی شفاف مقامات قضایی درباره دلایل نگهداری طولانی مدت مادرشان در سلول های بند ۲۰۹ شده و سپس پرسیده اند که “آیا بدرالسادات که هر که او را می شناسد وی را نمونه یک زن مسلمان، متدین و پایبند به قانون می داند، یک مجرم خطرناک به شمار می رود که ضروری است پس از گرفتن دفاع آخر هم در بازداشت بماند؟”

یکی از اتهام های مفیدی شرکت در تجمعات پس از انتخابات است که خانواده او این سئوال را مطرح کرده اند که “در صورت بیرون آمدن از زندان چگونه امکان تبانی برای پاک کردن این اتهام وجود دارد که او را آزاد نمی کنند؟”

آنها پرسیده اند: “آیا دبیر انجمن روزنامه نگاران که طبق وظیفه ای که هیات مدیره انجمن بر عهده اش گذاشته متهم شده که با رسانه های خارجی مصاحبه کرده  چه راهی برای امحای آثار این اتهامات دارد که موجبات ادامه بازداشت را بیافریند.”

خانواده مفیدی در ادامه خطاب به دادستان تهران گفته اند: “جناب اقای جعفری دولت آبادی آیا شما دو ماه پیش ( ۱۷ و ۱۸ اسفند ماه سال گذشته) به خودشان وهمسرشان نگفتید که تلاش می کنید تکلیف وی زودتر روشن شود؟این زمان کی فرا می رسد؟”

 

شکنجه مادر از طریق تهدید فرزند

فاطمه خرم جو برای پذیرش اتهام ارتباط با بیگانگان به شدت تحت فشار است.بر اساس گزارش های رسیده از داخل اوین، بازجویان فاطمه خرم جو که هفته گذشته  تحت بازجویی همراه با توهین و فحاشی قرار گرفته، به دروغ به وی گفته اند که دخترش لاله را که پس از دستگیری وی به مدت پنج روز بازداشت بوده، کشته اند.

شوک ناشی از این خبر موجب می شود تا وی هنگام بازگشت از بازجویی بی هوش شود و به شدت زمین بخورد، به طوری که مسئولان بند زنان زندان اوین پس از تحویل گرفتن او از ۲۰۹ به شدت به ماموران زندان در خصوص وضعیت جسمی او اعتراض کرده و گفته اند که ما او را سالم به بند ۲۰۹ فرستادیم و ناسالم تحویل گرفته ایم.

بازجویان خرم جو در پاسخ به اعتراض مسئولان بند زنان عنوان کرده اند که فقط قصد ترساندن او را داشته اند.

همین گزارش حاکی است که بازجویان در جلسات متعدد از او خواسته اند که اظهار پشیمانی و ندامت کند تا به او کمک کنند، ولی او تاکید دارد که حاضر نیست برای کاری که نکرده است عذرخواهی کند.

فاطمه خرم جو در نیمه شب ۱۷ دی ماه ۱۳۸۸، توسط هشت مامور امنیتی مرد به همراه یک مامور زن بازداشت شد. ماموران امنیتی با عنوان کردن آنکه “مامور ستاد مبارزه با مواد مخدریم و باید منزل شما را تفتیش کنیم” وارد خانه شدند و بدون دلیل مشخص وی را بازداشت کردند. پس از بازداشت، اتهام اصلی فاطمه، تماس با تلویزیون های بیگانه مطرح شده است.

بازجویان وی، در طول مدت بازجویی ا زاو خواسته اند بپذیرد هسته ای به نام۰۲۱ تشکیل داده تا به این وسیله اعلامیه های شهرام همایون را پخش کنند. در هنگام بازجویی هم صدای وی را در حال مصاحبه با این شبکه تلویزیونی پخش کرده اند که وی این موضوع را رد کرده و گفته است صدا متعلق به وی نیست.

همچنین او متهم به این شده که فیلم های تظاهرات مردم را به خارج از کشور ارسال کرده است. به گفته فاطمه خرم لو، اتهاماتی که به وی تفهیم شده “تبلیغ علیه نظام”، “اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن نظم و امنیت عمومی” و “اخلال در نظم” است.

در پی صدور قرار بازداشت فاطمه، او نسبت به قرار بازداشت خود اعتراض کرده و روز شنبه ۱۱ اردیبهشت وی را برای رسیدگی به این اعتراض به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب برده اند اما اعتراض وی در نهایت از سوی قاضی این شعبه رد شده است.

فاطمه زن ۵۳ ساله ای است که پس از مرگ همسرش در سال ۱۳۸۰ برای تامین زندگی خود و بچه های اش راننده تاکسی درمسیر تهران ـ قم شده است. او دارای یک فرزند پسر و ۵ دختر است. پسر وی، عقب مانده ذهنی است. یکی از دختران او پس از طلاق با پسر هفت ساله اش پیش آن ها زندگی می کند و فاطمه مسئول تامین زندگی پسر، سه دختر و نوه اش است.

بازجویان خرم جو را از طریق تهدید فرزندانش تحت فشار گذاشته اند و سعی می کنند او را به قبول اتهامات بی اساس وادارکنند. تهدید فرزندانش بیش از هر چیز او را آزار می دهد و نمی داند تا کجا می تواند تاب این تهدیدها را داشته باشد.براساس گواهی درمانگاه اوین او در مراحل اولیه مبتلا به بیماری آلزایمر است. این زن تنها نان آور خانواده است و اکنون خانواده وی دچار مشکلات مالی فراوانی شده اند.

وکلای این زندانی به دلیل اینکه اجازه حضور در دادسرای اوین را ندارند، نمی توانند برای او اعلام وکالت و پرونده وی را پیگیری کنند.

 

6 سال حبس برای زندانی گمنام

پویا قربانی از زندانیان گمنامی است که در موج بازداشت‌های بعد از عاشورا و پیش از ۲۲ بهمن دستگیر و در دادگاه بدوی به ریاست قاضی صلواتی به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

به گزارش ندای سبز آزادی؛ کوشا قربانی، برادر پویا قربانی، در روز عاشورا در خیابان انقلاب تهران بازداشت شد و روز اول بهمن ماه، ماموران شبانه به خانه پدری او رفتند و پویا قربانی را به همراه همسرش بازداشت کردند.

کوشا قربانی و همسر پویا قربانی پیش از عید نوروز با قرار وثیقه از زندان آزاد شدند، اما پویا بعد از ۱۰۰ روز همچنان در بند ۳۵۰ زندان اوین در بازداشت و در انتظار رای دادگاه تجدیدنظر است.

کوشا قربانی در طول بیش از دو ماه بازداشت در زندان اوین، حدود یک ماه را در سلول انفرادی و حدود دو هفته را در سلول انفرادی ویژه (عایق صوتی) گذراند. او در این مدت تحت شکنجه‌های جسمی قرار گرفت به طوری که یک بار در اواخر دی ماه در اثر شدت شکنجه ماموران زندان اوین مجبور شدند او را برای مداوا به بیمارستان مدرس در نزدیکی زندان منتقل کنند. همسر پویا قربانی نیز در دادگاه بدوی به ریاست قاضی پیرعباس به ۵ سال حبس تعلیقی محکوم شده است.