سئوال مجلسیان از وزیر ورزش در مورد فتنه

بهروز صمدبیگی
بهروز صمدبیگی

» بالاخره کابینه کامل شد

حسن روحانی درست در ۱۳ مرداد ماه و بلافاصله پس از پایان مراسم تحلیف، فهرست کابینه را به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد اما تکمیل کابینه تا همین دیروز(۲۶ آبان) طول کشید، چرا که سه گزینه وزارت ورزش و جوانان رد شدند تا در نهایت محمود گودرزی از مجلس رای اعتماد گرفت. اگر وزیر پیشنهادی حسن روحانی رای اعتماد نمی‌گرفت، این وزارتخانه با بحران مواجه می‌شد؛ چرا که فرصت سه ماه اداره وزارت ورزش و جوانان با سرپرست به پایان رسیده بود.

 

وزیر و فضای انقلابی برای ورزش

حسن روحانی که برای چهارمین بار از وزیر پیشنهادی‌اش برای وزارت ورزش و جوانان در برابر نمایندگان مجلس دفاع می‌کرد، این بار از یک ساعت فرصت قانونی که در اختیار داشت، تنها ۲۰ دقیقه‌اش را صحبت کرد؛ کاری که برخی رسانه ها آن را به “بی حوصلگی” وی نسبت دادند. او در میانه سخنان نماینده موافق مجلس را ترک کرد تا از جمع دولتی‌ها مجید انصاری، معاون پارلمانی، اسحاق جهانگیری، معاون اول، محمدرضا صادق، مشاور رسانه‌ای، حسین فریدون، دستیار ویژه رییس جمهور و بیژن زنگنه، وزیر نفت،در جلسه باقی بمانند.

روحانی، با اشاره به اینکه عمر دولت جدید به مرز سه ماه رسیده، در ضرورت انتخاب وزیر ورزش و جوانان به مسابقات جام‌جهانی و بازی‌های آسیایی و پروژه‌های باقیمانده و ۶میلیارد تومانی این وزارتخانه استناد کرد. او محمود گودرزی را دارای سابقه حضور در نهادهای انقلابی و جبهه معرفی کرد که می‌تواند “ فضای انقلابی” را به این وزارتخانه بیاورد. همچنین سابقه مدیریت اقتصادی او را در سامان‌بخشی به این حوزه مفید موثر دانست.

وزیر پیشنهادی هم که برنامه خود را “ورزش پاک‌، معنوی و معرفتی” نامگذاری کرده بود، گفت که قصد دارد حق ورزشی مردم را در تمامی استان‌های کشور بدهد و استان‌های محروم و عشایر هم در اولویت قرار بگیرند.

او گردش مالی ورزش قهرمانی را حدود ۱۲۰۰ میلیارد تومان و کل اعتبار وزارت ورزش را ۶۰۰ میلیارد تومان اعلام کرد و توضیح داد: “منظور ما از پرداخت بهینه سهم همه مردم از بودجه ورزشی این نیست که از هزینه‌های یک بخش کم کنیم و آن را در سبد بخش دیگر بریزیم. بلکه باید سهم باقی ۷۵ میلیون نفری که منتظر استفاده از خدمات ورزشی هستند را پرداخت کنیم.”

محمود گودرزی از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ عضو سپاه پاسداران بوده است. نخستین مسئولیت ورزشی او معاونت فنی سازمان تربیت بدنی در سال ۱۳۶۰ بود. سرپرستی فدراسیون تیراندازی، مسئولیت تربیت بدنی جهاد دانشگاهی و مدیر کلی تربیت بدنی دانشگاه تهران از دیگر مسئولیت های ورزشی او در دهه ۱۳۶۰ بود.

او از سال ۱۳۸۷ تا پیش از رسیدن به وزارت، رئیس دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران بوده است.

 

توان ایستادگی در مقابل برخی سران فتنه؟!

چهارمین گزینه پیشنهادی وزارت ورزش هم با اینکه سوابق سیاسی قابل ذکری نداشت اما مانند سه گزینه قبلی، با سئوالاتی در مورد اعتراضات سال ۸۸ مواجه شد.

علی ایرانپور، نماینده مبارکه اولین نماینده مخالف بود که از گودرزی خواست تا مواضع خود را در خصوص “فتنه” سال ۸۸ به صورت صریح و شفاف به نمایندگان مجلس اعلام کند.

جواد کریمی قدوسی، عضو جبهه پایداری و نماینده مشهد هم که در مخالفت با گودرزی پشت تریبون مجلس قرار گرفته بود، استدلال کرد که “همانطور که یک نماینده وکیل همه ملت است، وزیر نیز باید پاسخگوی کل کابینه باشد”.

او گفت: “آقای گودرزی فردی نیست که بتواند در جایی که به صلاح ملت باشد اعمال قانون کند، همانطور که در رای اعتمادهای قبلی شاهد بودیم، برخی وزرا بعد از رای آوردن و اینکه حساسیت مجلس نسبت به فتنه ۸۸ را دیدند در انتصابات خود از کسانی استفاده کردند که در فتنه فعال بودند. در یک وزارتخانه تمام مدیران از فعالان فتنه انتخاب شدند و این نشانگر این است که گودرزی نمی تواند در چنین کابینه ای مستقل عمل کند.”

این نماینده کمیسیون امنیت ملی معتقد بود که “عدالت یعنی اینکه دو نفری که در فتنه ۸۸ نقش داشتند از حصر خانگی خارج نشوند” نه اینکه “متاسفانه در برخی وزارتخانه ها برخی مدیران با استفاده از جایگاه خود در جهت رفع حصر این افراد تلاش می کنند.”

او همچنین افزود: “ شما توان ایستادگی در مقابل برخی سران فتنه که خود را پدرخوانده و یا قیم رئیس جمهور می‌دانند ندارید. شما وارد کابینه‌ای می شوید که توان ایستادگی مقابل این افراد را ندارد. متاسفانه زمانی که رئیس جمهور آمریکا ملت ایران را تهدید می کند حتی یک وزیر پیدا نمی شود که جواب وی را دهد و شان ملت ایران را حفظ کند.”

به دنبال بیان چنین مطالبی بود که علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی خطاب به او گفت: “بهتر است شما کمی هم در مخالفت وزیر صحبت کنید. صحبت های شما بیشتر در خصوص مسائل کلی است.”

 

همه گزینه‌های روحانی برای ورزش و جوانان

مسعود سلطانی‌فر اولین گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت ورزش و جوانان بود. او در دور اول رای اعتماد به وزرای پیشنهادی، از آنهایی بود که به دلیل انتساب به آنچه که در ادبیات حکومتی “فتنه” نامیده می‌شود با ۱۴۸رای مخالف، از حضور در کابینه بازماند. سیدرضا صالحی‌امیری گزینه دوم بود که با اتهام “ دریافت رشوه، صدور دستور شکنجه، دست داشتن در قاچاق و نقش داشتن در اعتراضات انتخاباتی سال ۱۳۸۸” مواجه شد و ۱۴۱ رای مخالف گرفت. نصرالله سجادی، انتخاب سوم روحانی بود. او در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی و همزمان با تحصن نمایندگان مجلس ششم در اعتراض به رد صلاحیتهای گسترده توسط شورای نگهبان، معاون تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش بود.

سجادی به همراه تعداد دیگری از مدیران دولتی نامه ای در حمایت از این تحصن امضا کرد و سپس از مقام خود استعفا داد. با این سابقه، سجادی هم با ۱۰۷ رای مخالف مواجه شد و نتوانست به کابینه راه پیدا کند.

این همه حساسیت مجلس در مورد وزارتخانه‌ای که ظاهرا چندان مهم و حیاتی به حساب نمی‌آید باعث شد تا دولت در آستانه یک بحران قانونی قرار بگیرد. ۲۴ آبان، فرصت سه ماه اداره وزارت ورزش و جوانان با سرپرست به پایان رسید و اگر گزینه چهارم رای نمی‌آورد، نیاز به مداخله رهبر جمهوری اسلامی و حکم حکومتی بود تا مهلت تعیین شده در اصل ۱۳۵ قانون اساسی را تمدید کند.

اما در نهایت، محمود گودرزی از مجموع ۲۶۷ رای صاحب ۱۹۹ رای موافق، ۴۴ رای مخالف و ۲۴ رای ممتنع شد تا کابینه روحانی پس از سه ماه کامل شود.

دولت نهم به ریاست محمود احمدی‌نژاد هم دردسر مشابهی برای وزارت نفت داشت تا اینکه کاظم وزیری هامانه، به عنوان گزینه چهارم توانست رای اعتماد بگیرد.