من تا به حال فکر نمی کردم آیت الله جنتی اصلا هیچ آشنایی با اندیشه های فرنسیس فوکویاما داشته باشد، نه اینکه بگویم جنتی آدم بی سوادی است، این که گفتن ندارد، اما فکر می کردم آدمی مثل جنتی که بیشتر اطلاعاتش مربوط به اول تاریخ است، چطور ممکن است با کسی که نظریه اش درباره پایان تاریخ است ربطی داشته باشد.
اما از جایی که به این نتیجه رسیدم که در جمهوری اسلامی هیچ چیزی به هیچ چیزی ربطی ندارد، بعید نمی دانم که یکهو رادیویی اشتباها موجش چرخیده، کاغذ روزنامه که سبزی روی آن بوده، اسم فوکویاما برآن ثبت شده، یا بالاخره شاید هم جنتی داشته راجع به بازیهای کودکی اش در کوههای یوکوهاما فکر کرده، یکهو پرسیده یوکوهاما کجاست و یکی هم جوابش داده منظورتان “فوکویاما”ست و طرف هم برای اینکه خجالت زده نشود گفته بله، ما جوان که بودیم از این فوکویاما خیلی بالا می رفتیم، از آن بالا خیلی توکیو زیباست.
بعدش هم احتمالا به مامور دفترش گفته ببین این یوکوهاماست یا فوکویاما، یا سوکوهارا، یا مک نامارا، یا کوروساوا، بااخره اسمها عجیب است و اینطوری نیست که همه جا یکی هاشمی باشد، یکی هاشمی نژاد، یکی هاشمیان، یکی هاشمی طبا، یکی هم که خیلی خیلی سخت باشد، بشود هاشمزایی که خودش شش ماه طول بکشد که آدم اسمش را حفظ کند.
حالا خورده به یک دیوار سختی به نام فوکویاما که آدم یادش می رود بالاخره پینگ پونگ بود یا کینگ کونگ یا هنگ کنگ که بالاخره برای یک دیپلم ردی مدرسه فلینستون ها آموختنش سخت است.
اما هر چه که هست، آیت الله جنتی در یکی از آن جیغ های طولانی ماریاکالاسی خطبه نماز جمعه اش گفته: “فوکویاما معتقد است شورای نگهبان به عنوان مظهر قوام و دوام ولایت فقیه حذف شود و با یک رفراندوم از بین برود و تا وقتی که شورای نگهبان وجود دارد نظارت استصوابی از بین نمی رود.” بعدش هم علمای اسلام که سالهاست بعد از داروین و الکسیس کارل و موریس مترلینگ اسم خارجی زیادی نشنیدند، یکهو تحولی در زندگی شان ایجاد شود، و هفته بعدش امام جمعه اصفهان که مهم ترین دانسته اش از ژاپن فلاسک توشیبا و هوندا ۱۲۵ ست، بگوید: “فوکویاما گفته باید هجمه ها را علیه شورای نگهبان بیشتر کنید.” و همان هفته علم الهدی نابغه خراسان و ضامن نکشیده آهوی آن دیار، بفرماید: “برخی به نقل از فوکویاما شورای نگهبان را به عملکرد جناحی متهم می کنند.”
البته بقول امام خمینی اینطور نباشد که یک طوری بشود که جوانهای ما یادشان برود که چه چیزهایی دیدند و آنطور نبود که اینطور فکر می کردند، ولی هر چه گشتیم و گشتیم، کلا این آقای فوکویاما، در این هفت سال یک بار در وال استریت ژورنال درباره وضعیت سیاسی ایران حرف زده، در آنجا هم مجلس خبرگان و شورای نگهبان را قاطی کرده. بیچاره فوکویاما که تا یک ماه دیگر، چنین جمله هایی را درباره او از زبان ائمه جمعه خواهیم شنید.
یعنی برادر من! ناز پسر! ای خودجوش! ای موبایل عکس گیر! ای بسیجی دهان گشاد، بابا اینجا سفارت ژاپنه، فوکویاما سالهاست رفته آمریکا، برای چی به شیشه سفارت، آی ی ی ی ی! شکستیش باز. البته خیلی هم فرق نمی کند، برادر بسیجی به وظیفه خودش عمل می کند. یعنی واقعا باید بدانیم که “وقتی درباره فوکویاما حرف می زنیم، از چه حرف می زنیم” که البته موراکامی و فوکویاما خیلی هم فرق ندارند. ولی بقول آن رفیق رفته “پروانه” یا “پرستو” چه فرقی می کنه. حیوان حیوانه دیگه!
حزب اللهی عوضی
یادش بخیر زمانی رفیقی داشتیم به اسم حبیب بی بی جان بابا، یا شاید حمید طبیبی نیا، یا امید بی بی جان سیاه، یکی از همین اسامی یه خیلی متفاوت با آن بود. وقتی به او می گفتم عوضی، می گفت عوضی خودتی! البته کلوخ انداز را پاداش سنگ هست، ولی نه اینکه اگر من به تو یک کلوخ نرم انداختم، شما یک دفعه انتفاضه سوم غزه را علیه اسرائیل راه بیاندازی. من کلا در میان این دوازده سال نوشتن در بلاد فرنگ، درباره این آدم حداکثر پنجاه کلمه نوشتم، ایشان تا حالا یک دوره “در جستجوی زمان از دست رفته” مارسل پروست را، زرپ گذاشته کف دست ما. البته ما که ناراحت نیستیم، بقول طرف ما خودمان نامزد داریم، بخاطر خودش گفتم یه ماچ بده.
حالا، آقای واعظ طبسی که به نظرم استاد نوری زاده حسابدار قسم خورده اوست و اطلاعاتش درباره طبسی از اطلاعاتش درباره خودش هم بیشتر است، هفته قبل گفته: “عده ای به اشتباه خود را حزب اللهی می دانند.” و البته این معضل بزرگی است که به سادگی حل نمی شود، به همین دلیل من مجموعه ای از خصوصیات حزب اللهی فعلی را خدمتتان عرض می کنم که عده ای به اشتباه خودشان را حزب اللهی ندانند.
یک، حزب اللهی موجودی است که بدون هیچ دلیلی، به جلیلی ربط ندارد، سنگ پرتاب می کند و از این موضوع لذت زیادی می برد.
دو: حزب اللهی موجودی است که فرق کامنت و فحش را نمی فهمد. و وقتی جوابش را می دهی، مجموعه تمایلات غیرافلاطونی اش را در قالب مشاغل کشدار نثار کلیه اعضای مونث خانواده مخالفانش، یا افرادی که شبیه مخالفانش هستند، می کند.
سه: حزب اللهی موجودی است که می خواهد جهان را تغییر دهد، ولی عرضه بالاکشیدن شلوارش را هم ندارد.
چهار، حزب اللهی موجودی است که تمایلش برای نابودی دشمنش بیشتر از تمایلش به حفظ موجودیت خودش و چیزهایی که دارد است.
پنج: حزب اللهی انسانی است که مثل همه انسانها از زنان زیبا خوشش می آید، ولی محبتش را با دسته بیل و اسید و گازاشک آور نشان می دهد.
شش: حزب اللهی موجودی است فداکار که حاضر است اگر سی چهل همراه داشته باشد و پلیس هم حامی اش باشد، به دو نفر دختر و پسر حمله کند و شب که شد به یاد آن خانم کاردستی درست کند.
هفت: حزب الهی بودن مثل لنگ حمام است، تا وقتی آن را دارد خیالش راحت است، ولی وقتی آن را از او می گیرند، سریع فرار می کند توی خانه یا پایگاه.
هشت: حزب اللهی موجودی است که نمی تواند بپذیرد که مدلهای دیگری هم برای زندگی کردن وجود دارد، و تصمیم دارد همه مردم دنیا را شبیه خودش کند.
نه: حزب اللهی کسی است که عضو حزبی است که به آن حق عضویت نمی دهد، بکه بخاطر عضویتش پول هم می گیرد، برای تبلیغات حزبی پوستر نمی چسباند، بلکه پوستر دیگران را پاره می کند، وقتی با پانصد نفر سوار موتور پیش می رود، هیچ ترسی از اینکه جوانکی خوش تیپ را بگیرد و صدتایی او را بزنند، ندارد.
ده، حزب اللهی کسی است که می جنگد، می میرد، سازش نمی پذیرد، مگر اینکه جنگ واقعی باشد که در آن صورت می رود توی مسجد و نمازهای قضایش را می خواند.
یازده: حزب اللهی کسی است که فکر نمی کند، ولی عمل می کند، اعمالش هم خیلی کلفت است و خیلی هم درد دارد.
دوازده: حزب اللهی کسی است که هنوز بچه هایش شانزده هفده ساله نشده اند، به همین دلیل می تواند زن و بچه مردم را بزند، ولی وقتی پسرش به هجده سالگی رسید، کم کم توقف می کند و به این فکر می کند، در تمام این سالها که ما بچه های مردم را له می کردیم، بچه های آنها هم مثل بچه های خودمان بودند؟ می شود محسن رضایی یا محمد نوری زاد.
سیزده: حزب الهی واقعی کسی است که بدون پول و فیلتر شکن می تواند به همه جاهای اینترنت سر بزند، و با انواع خلیفه در تگزاس حال کند و جلوی دیگرانی را بگیرد که با پول و فیلترشکن وارد اینترنت می شوند تا چهار تا خبر بخوانند.
نتیجه گیری فلسفی: حزب اللهی خیلی چیزهاست، یک موجود بدبخت که تصمیم قطعی دارد که همه مردم را مثل خودش بدبخت کند.