رهبر محتاط‌ تر از آن‌ که تصور می‌شود؟

نویسنده

» گزارش واشنگتن پست از تحولات اخیر در روابط ایران و آمریکا

دیوید بلر

گفت‌وگوی رو در روی من با ایهود باراک در لندن توجه و نظرات زیادی را به خود جلب کرد. جالب‌ترین حرف وزیر دفاع اسرائیل در مورد تصمیم ایران، مبنی بر تبدیل مقدار زیادی از اورانیوم 20 درصد خود به میله‌های سوختی بدون خطر بود.

باراک تایید کرد که اگر این اتفاق نیفتاده بود بحران جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران “احتمالا” تا به حال به اوج خود رسیده بود. اما تصمیم ایران “باعث شد لحظه رویارویی با واقعیت از هشت ماه به ده ماه تغییر کند.”

بنیامین نتانیاهو در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل موضع نر‌م‌تری در مورد حمله احتمالی به ایران نشان داد و گفت لحظه بحرانی بهار یا تابستان آینده فرامی‌رسد. باراک به من گفت که اقدام ایران “در تصمیم ما موثر بوده است.”

بنابراین اعداد ارایه شده در صفحه هشت آخرین گزارش سازمان بین‌المللی انرژی هسته‌ای در مورد ایران از اهمیت زیادی برخوردار بود. این آمار نشان می‌دهد که ایران ۷۱/۲۵ کیلوگرم از اورانیوم ۲۰ درصد خود را به می‌له‌های سوختی برای راکتور تحقیقاتی تهران که تجهیزاتی غیرنظامی است تبدیل کرده. اورانیوم غنی‌شده تا خلوص ۲۰ درصد می‌تواند به ماده مورد نیاز برای درجه نظامی تبدیل شود. ایران از اندوخته ۱۸۹/۴ کیلوگرمی خود ۳۷/۶ درصد را به مقاصد صلح‌آمیز تبدیل کرده است.

یک متخصص که برای کشور دیگری کار می‌کند گفت این تبدیل قابل بازگشت است. ایران، حداقل از لحاظ نظری، می‌تواند این می‌له‌ها را دوباره به اورانیوم ۲۰ درصد تبدیل کند، اما ضایعات آن قابل توجه خواهد بود. با این حال، این موضوع لحظه‌ای را که ایران می‌تواند تصمیم بگیرد اورانیوم را برای ساخت سلاح هسته‌ای باز هم غنی‌سازی کند، به تعویق انداخته است.

می‌دانیم که در سال ۲۰۰۳ ایران تحقیق در مورد چگونگی ساخت کلاهک هسته‌ای را به حالت تعلیق درآورد (هرچند که شواهد نشان می‌دهد بعدا دوباره کارهایی را در این زمینه شروع کرده است). حالا می‌دانیم که طی امسال، ایران مقدار زیادی از اورانیوم خود را که به درجه غلظت برای تولید سلاح نزدیک بوده به مقاصد بدون‌خطر تبدیل کرده است. رک‌ گویی باراک هم خیالمان را راحت می‌کند که این تصمیم احتمالا از بحران پیش‌گیری کرده است.

آیا آیت‌الله علی خامنه‌ای می‌تواند محتاط‌تر از آن باشد که ما فکرش را می‌کنیم؟ به جای این‌که مستقیم به سمت سلاح هسته‌ای بتازاند، دوبار تغییر مسیر داده است. این بدین معنی است که او فشار را احساس کرده است. آیا سرنوشت نهایی برنامه هسته‌ای ایران هنوز نامشخص است؟

منبع: تلگراف – ۲ نوامبر