نادر کرمی
جمعی از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، با ارسال نامه ای سرگشاده به رییس جمهور، خواستار آزادی دوستان دربند خود شدند. این نامه در شرایطی ارسال می شود که 7 دانشجو (6 دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک و زینب پیغمبر زاده از دانشگاه تهران) روزهای دشواری را در بند 209 اوین سپری می کنند، و احضارهای دستجمعی دانشجویان فعال در سراسر کشور و احکام پی در پی تعلیق از تحصیل و ممنوع الورود ساختن دانشجویان به دانشگاه ادامه دارد.
طی هفته های اخیر تقریبا روزی به پایان نرسیده مگر آنکه تجمعی اعتراضی در دانشگاهی شکل گرفته، دانشجویی تعلیق شده و یا نشریه ای توقیف نشده باشد. روز گذشته خبری مبنی بر احضار 35 دانشجوی دانشگاه زنجان به کمیته انضباطی و روز پیشتر نیز خبر تعلیق دو فعال دانشجویی در دانشگاه لرستان منتشر شد. از سوی دیگراحکام انضباطی 14 دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز صادر و یک دانشجوی دیگر پلی تکنیک نیز با محرومیت از تحصیل مواجه شد.
سه شنبه این هفته همچنین دانشجویان معترض به لغو مجوز انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی با برپایی تجمعی در دانشکده ادبیات این دانشگاه به نقض حقوق خود اعتراض کردند.
در این روز صدها تن از دانشجویان دانشگاه علامه در اعتراض به محدودیت های ایجاد شده برای فعالین دانشجویی و فشارهای غیر قانونی بر انجمن اسلامی در محل دانشکده ی ادبیات این دانشگاه تجمع کردند و با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، رییس انتصابی- استعفااستعفا، رییس انتصابی – خجالت خجالت، فرمانده ی پادگان این آخرین اخطار است، انجمن اسلامی آخرین سنگر آزادیست، انجمن اسلامی حمایتت می کنیم اعتراض شدید خود را به رویه های غیر قانونی مدیریت دانشگاه علامه و وزارت علوم اعلام کردند.
به گزارش ادوارنیوز، دراین تجمع “رشید اسماعیلی” از فعالین دانشجویی که صحبت هایش را با اعلام همبستگی با دانشجویان امیرکبیر آغاز کرد طی سخنانی ضمن انتقاد شدید از شریعتی ریسس دانشگاه خطاب به وی و معاونینش گفت: “مگرشما چند سال رییس هستید؟ فکر کرده اید تا آخر عمر رییس می مانید؟ به گو.نه ای عمل نکنید که پس از پایان دوره ی ریاستتان دیگر در دانشگاه جایی برای شما نباشد.وی خطاب به شریعتی گفت: “اگر قرار باشد کسی از دانشگاه برود این شما هستید نه ما”. اسماعیلی اضافه کرد: “دانشگاه جای نوچه های مصباح یزدی نیست” وی همچنین با اشاره به اینکه منطق حاکمیت منطق زور و قدرت است نه شرع و قانون و با بر شمرد اصولی ازقانون اساسی و موادی از اعلامیه ی جهانی حقوق بشر و قوانین موضوعه کلیه ی اقدامات مدیریت دانشگاه در محدود کردن فعالیتهای دانشجویی وفعالیت انجمنهای اسلامی را فاقد وجاهت قانونی دانست.
از دیگر سو تجمات اعتراضی دانشجویان دانشگاه امیر کبیر که شش تن از اعضای انجمن شان در بازداشت هستند، همچنان ادامه دارد.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر، دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز روز سه شنبه، برای سومین روز متوالی با در دست گرفتن عکس ۷ دانشجوی بازداشت شده در صحن دانشگاه، اعتراض خود را به فشارهای وارده بر دانشجویان این دانشگاه ابراز کردند.
گفتنی است این اقدامات دانشجویان درحالی صورت می گیرد که کنفرانس مکانیک کشور در این دانشگاه در حال برگزاری است، و اعتراضات دانشجویان که با این همایش همزمان شده است باعث عدم حضور و سخنرانی رهایی، رئیس دانشگاه، در مراسم افتتاحیه کنفرانس شد.
دکتر رهایی دفتر و کلاس های خود را از ابتدای هفته جاری به ساختمانی خارج از دانشگاه منتقل نموده است.
نامه به احمدی نژاد
در واکنشی دیگر به تداوم بازداشت دانشجویان امیر کبیر، جمعی از دانشجویان دانشگاه این دانشگاه پیرامون وضعیت دوستان دربندشان، به محمود احمدینژاد رییس جمهوری نامه نوشتند.
در این نامه آمده است: “ادبیات چهار شب نامه موهن، ادبیات دانشجویی نیست. ادبیات شب نامه های لوگودار فوقالعاده مستهجن و غیراخلاقی است و به هیچ عنوان نمیتواند از سوی دانشجویان صادر شده باشد. درج چنین مطالبی در نشریات دانشجویی هیچ وقت در تاریخ پلی تکنیک سابقه نداشته است. بعد از این جریان، این چهار تن همراه با تمامی دانشجویان پلی تکنیک مطالب نوشته شده در شب نامهها را به شدت محکوم کرده و اعلام کردند که هیچ اطلاعی از تهیه و پخش این نشریات نداشتهاند، اما متأسفانه چند روز بعد عاملان این توطئه شوم به هدفشان رسیدند و با سوءاستفاده از احساسات مذهبی دانشجویان توانستند نوک پیکان اتهام را به سمت دانشجویان بیگناه پلی تکنیک تهران بگیرند و آنقدر بر این موضع خود پافشاری کردند که بالاخره پنج نفر از همکلاسیها و دوستان ما همانهایی که شما در روز ۲۰ آذر آنان را همچون فرزندان خود خوانده بودید و گفته بودید که به آنان عشق میورزید و هرگز دوست ندارید که به آنان آسیبی برسد؛ در زندان اوین گرفتار شدند. این در حالی است که اساتید و دانشجویان و حتی قوه قضاییه به این جمعبندی رسیده بودند که این بیاحترامیها هرگز نمیتواند کار دانشجویان باشد. ما به عنوان هم دانشگاهیان و دوستان این پنج نفر بعد از دستگیری آنان هر کاری که میتوانستیم انجام دادیم و دست به دامن هر مسوولی شدیم تا دوستانمان را به خانه خود که همان دانشگاه است بازگردانیم. اما متأسفانه هیچ جوابی نگرفتیم.”
نویسندگان این بیانیه اظهار داشتهاند: “فعالان نشریاتی پلیتکنیک همواره و در دورهها و شرایط مختلف فعالیت داشتهاند و هر حرف و نظر و انتقادی با هر شخص یا گروهی که داشتهاند؛ صادقانه و شجاعانه در نشریات خود مطرح کرده و پای میز نشریات خود ایستاده و آنها را بین دانشجویان پخش کردهاند و هیچگاه به ادبیات مستهجن روی نیاوردهاند. آقای احمدینژاد توجه داشته باشید که این کار هیچ نفعی برای پنج دانشجوی زندانی نداشته و تنها باعث شده است که گرفتار طوفان تهمت و افترا شوند؛ فحش و بیاحترامی بشنوند؛ به زندان بیفتند؛ از درس و زندگی خود بازبمانند و بدتر از همه خانوادههایشان در شرایط روحی خوبی قرار نگیرند. ما با خانوادههای این عزیزان در ارتباط هستیم و به خوبی میدانیم که دوستان در بند ما همگی در خانوادههای مذهبی و معتقد به دنیا آمده و پرورش یافتهاند.”
در پایان این نامه از احمدی نژاد خواسته شده که دستور آزادی دانشجویان زندانی را هر چه سریعتر صادر کند و در مورد وضعیت خانواده دانشجویان در بند آمده است: “بعد از دستگیری این پنج نفر، خانوادههای آنان هر روز چندین بار با ما تماس میگیرند و از ما می خواهند که کاری بکنیم. دریغا که تا امروز شرمنده این عزیزان هستیم. آقای احمدینژاد شما خود پدر هستید و خوب میدانید چنبن بحران بزرگی در یک خانواده چقدر سنگین و نابود کننده است. آقای احمدی نژاد ما دانشجویان پلی تکنیک و نمایندگان خانوادههای دوستان در بندمان از شما انتظار داریم که به عنوان رییس جمهور و یک دانشگاهی شخصا دستور آزادی دوستان بیگناه ما را صادر کنید.”