ببر سیبری چهارسال از عمر خود را به دلیل احتمال الودگی به بیماری مشمشه پشت میله های قفسی چهارمتری در اسارتگاه ارم گذرانده است ، او هزینه ی عجز و ناتوانی متخصصان را در تشخیص بیماری پرداخت می کند، و محکوم به مرگ در اسارت شده است.
نگهداری و مواظبت از موارد مشکوک به بیماری ، تحت شرایط خاص ، استاندارد و حساب شده تحت مدتی معین صورت می گیرد ، که در ان بهترین نوع سازگاری حیوان با شرایط بسته در نظر گرفته شده باشد ، فاکتوری که حتی برای گونه های سالم نگهداری شده در باغ وحش های ایران نادیده گرفته شده ، تا جائیکه با تصمیم گیری های شخصی بر این ذخایر زیست محیطی چوب حراج زده اند، با قرار دادن حیوان در شرایط تنش از یکسو و عدم تعهد مندی به تامین موارد بهداشتی چه در نوع غذا و چه شکل نگهداری مشکلات عدیده ای را برای سلامت انها ایجاد کرده اند، که به نوعی مشارکت در امضای سند مرگ انهاست ، ببر سیبری بازمانده ی زنده از قبیله ایست که یاران دیگر ان پیشتر یا سر بریده و یا سوزانده شده اند ، فاجعه ی کشتار شیر های ارم با شلیک تیر خلاص بر گونه هایشان را فراموشمان نشده است ، و این ظلم در سیرک ها به گونه ای دیگر مشاهده می شود ، انها را با دستان بسته در زنجیر و یا تهدید به سوزانیده شدن توسط شعله های اتش و یا با گرسنگی دادن اموزش داده و مجبور به انجام حرکات نمایشی می کنند .
امید که با اصلاح باورهای غلط و پوسیده گامی مفید در در جهت پیشرفت تربیتی _ اخلاقی جامعه برداشته شود،ما با این امید و برای رسیدن به این هدف از راه ترویج فرهنگ دوستی با حیوانات درامده ایم ، جامعه ای که در ان حد و مرزی برای مهر ورزیدن و خوبی کردن به مخلوقات وجود ندارد ، او پیام اور مهر در عصر نامهربانی هاست.
دیدار ما دوشنبه ۴ ابان ساعت ۱۰ مقابل سازمان حفاظت از محیط زیست و سه شنبه همین ساعت مقابل مجلس.
گردهمایی در اعتراض به اسارت چهارساله‌ی ببر
