علی خامنه ای رهبر حمهوری اسلامی هفته گذشته بار دیگر از ترس خود از آینده جمهوری اسلامی سخن گفت. آقای خامنه ای گفت که دشمنان منتظر هستند تا ده سال دیگر که او بمیرد در جمهوری اسلامی نفوذ کنند. این نخستین بار نیست که آقای خامنه ای از ترس ها و نگرانی های شخصی خود حرف می زند. او پیش از این هم نگران شرایط پس از مرگ خود بوده اما این بار به طور مشخص از زمانی در حدود ده سال حرف زده است. این تاکید به این معنی است که او بر اساس تخمینی عملی سخن می گوید.
رهبر جمهوری اسلامی چند سال پیش نیز در اوج فشار های بین المللی بر سر برنامه اتمی و صدور قطعنامه ها و مطرح شدن احتمال حمله نظامی به ایران گفت حتی اگر لازم باشد جان خود را در این راه خواهد داد. یک بار نیز از جان ناقابل خود سخن گفت.این سخنان نشان می دهد که رهبر جمهوری اسلامی در شرایطی به سر می برد که خود را تنها می بیند. او در دو سال اخیر ناگزیر شده است از برنامه جاه طلبانه ای عقب نشینی کند که به گمان او می توانست به او توانایی مقابله با قدرت های جهانی بدهد.
به تعبیر دیگر رهبر جمهوری اسلامی از ادامه برنامه ای بازمانده است که به او اطمینان خاطر می داد و می توانست بر ترس او از آینده پایان دهد. اما با متوقف شدن برنامه اتمی ایران، آقای خامنه ای احساس می کند نمی تواند از موضع تهدیدی سخن بگوید ـ که با او نوعی ارامش خاطر می دهد. دیکتاتور ها و مستبدین وقتی به زبان تهدید سخن می گویند احساس آرامش می کنند. پایان برنامه اتمی ایران صرف نظر از همه پیامد ها، موضع شخصی آقای خامنه ای را از نظر روانشناختی تغییر داده است. آقای خامنه ای آگاهانه پای میز مذاکره رفته و توافق را پذیرفته است اما از احساس خوشحالی مردم از توافق اتمی ناراحت می شود و از پیامد های اجرای آن ابراز نگرانی می کند
اطرافیان آقای خامنه ای نیز این ترس را درک کرده اند و می کوشند به او قوت قلب دهند. این که قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس، که مهم ترین سردار نظامی آقای خامنه ای است و معمولا در باره مسایل داخلی سخن نمی گوید، به میدان می آید و از آمادگی سپاه برای حضور در صحنه سیاست داخلی و با لحنی انتقادی از آقای روحانی سخن می گوید، به نوعی می کوشد به آقای خامنه ای این اطمینان خاطر را بدهد که نیروی نظامی سپاه آماده است از آقای خامنه ای درهنگام حیات حمایت کند.
تردیدی نیست که کسانی هستند که از ادامه شرایط تنش ایران با غرب و قدرت های منطقه ای به شکل سیاسی یا اقتصادی سود می برند اما بیشتر مردم نشان داده اند که خواهان شرایطی سازنده و آرام برای ارتباط با جهان هستند. در چنین شرایطی دلیل نگرانی و ترس آقای خامنه ای از آینده جمهوری اسلامی چیست؟ می دانیم که یکی از مهم ترین دلایل ترس احساس از دست دادن کنترل بر محیط است. احساس کنترلی که برای نظامی مانند جمهوری اسلامی و رهبری مانند آقای خامنه ای فقط به معنی توانایی کنترل نظامی و امنیتی است. بر همین اساس آقای خامنه ای به بسط بیشتر اختیارات سپاه و اطلاعات سپاه روی آورده است تا با شرایط پس از توافق مقابله کند. شرایطی که دیگر به معنی بستن دروازه های کشور بر روی مردم جهان و همین طور بر روی مردم ایران نیست.
آقای خامنه ای و تندرو ها نگران هستند که تغییر ترکیب مجلس و خبرگان رهبری توانایی آنان بر نظام سیاسی را کاهش دهد از همین رو در پی آن هستند تا با افزایش قدرت امنیتی و نظامی و تقویت نهاد هایی که امکان حضور خیابانی بسیج را فراهم کند ( مانند ستاد امر به معروف و نهی ازمنکر) را سازمان دهند تا از طریق انتقال ترس به مردم خود آرامش خاطر پیدا کنند.
مردم ایران به تهدید های آقای خامنه ای و تندرو ها عادت دارند. این تهدید ها پدیده تازه ای نیست و شاید این سخنان بیش از ترساندن مردم برای قوت قلب دادن به کسانی باشند که همچنان دل در گرو حاکمیت ترس و وحشت و تندرو ها در ایران بسته اند