مذاکره با ایران امکان پذیر است

نویسنده

» نگاه یونگه ولت به پرونده هسته ای

روزنامه نگار یورگن تودن هوفر، مدیر مطبوعاتی و از سیاستگزاران باسابقه حزب محافظه کار “اتحاد دموکرات مسیحی آلمان”، روز سه شنبه مقاله ای را در فرانکفورتر آلگماینه تحت عنوان “صلح با ایران – بله ما می توانیم” منتشر کرد.

 رؤسای جمهور قدرتمند نیز با دشمنان خود گفتگو می کنند. کندی با خروشچف مذاکره کرد. نیکسون با مائو هم صحبت شد و ریگان نیز با گورباچف پشت یک میز نشست. بی شک تهدید ایران به مانند اتحاد جماهیر شوروی نیست که زمانی می خواست “ایالات متحده را از روی زمین محو کند”. با ایران نیز می توان مذاکره کرد. میزان بودجه نظامی این کشور یک دهم بودجه نظامی آمریکاست. اینها سخنان باراک اوباماست که در ماه می ۲۰۰۸ ایراد کرد. او مصمم بود که به ۳۰ سال سکوت میان تهران و واشنگتن خاتمه دهد.

سران جمهوری اسلامی در خفا از پیشنهاد اوباما استقبال کردند. حکومت تهران در بهار ۲۰۱۰ از آمادگی خود دایر بر مذاکرات دوجانبه با واشنگتن در زمینه های مختلف خبر داد: برنامه هسته ای، افغانستان، عراق، و مبارزه با تروریسم. ایران تحت شرایط خاصی آماده بود تا اورانیوم خود را برای غنی سازی به آمریکا بسپارد. همان طور که آلمان، اتریش و شیلی نیز این کار را کرده اند. من به خوبی این پیشنهاد جامع برای گفتگو را بخاطر دارم، زیرا چندان هم از جریان انتقال آن به سران آمریکایی بی اطلاع نبودم. ولی در واشنگتن طرح مذاکره اوباما به مانند بسیاری طرح های دیگر به فراموشی سپرده شد. آمریکا بجای مذاکره با ایران، ویروس های کامپیوتری خود را روانه تأسیسات هسته ای این کشور کرد. سپس به شکلی نامشروع تهدید به مداخله نظامی کرد و رویکردهای سختی را برای اعمال تحریم های فزاینده اتخاذ نمود، به طوری که امروز در ایران دارو برای مداوای سرطان و تصلب شرایین به اندازه کافی در دسترس نیست.

 البته ایجاد این رویارویی ها تنها تقصیر آمریکایی ها نبود. محمود احمدی نژاد نیز در تحریک کردن ایالات متحده و اسراییل بی تقصیر نیست و در این رابطه از هر فرصتی برای تحریک استفاده کرد. طی ۳ سال گذشته پنج دانشمند هسته ای ایرانی ازسوی دستگاه های اطلاعاتی خارجی ترور شدند. چند روز پیش در تهران با منصوره کرمی، همسر مسعود علی محمدی، صحبت کردم. درست به مانند دیگر ایرانی هایی که طی سال های اخیر در سفرهای خود به ایران با آنها هم صحبت شده ام، خانواده او نیز براین باورند که کشورشان نیازی به بمب ندارد.

رییس رآکتور تحقیقاتی تهران به شدت هرگونه تلاش برای دستیابی به سلاح اتمی را رد می کند. به گفته دولتمردان جمهوری اسلامی، “بمب اتمی، خیر، فن آوری هسته ای و استفاده صلح آمیز از آن، آری”. پیمان منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای این حق را به طور آشکار به تمامی امضاءکنندگان می دهد.

سیامک مورصادق، دوست یهودی من و نماینده ۲۵۰۰۰ یهودی در مجلس ایران، و همچنین ژنرال یهودی همایون موهافر نیز همین عقیده را دارند. هر دوی آنها از اینکه یهودی و درعین حال ایرانی اند افتخار می کنند. اگر مداخله نظامی در کار باشد، آنها مصمم به دفاع از سرزمین خود علیه هر مهاجمی، حتی اسراییل هستند. ولی آنها امیدوارند که باراک اوباما مجدداً به طرح های خود در سال ۲۰۰۸ بازگردد. در این راستا، احتمال حل و فصل معضل هسته ای بسیار بالا خواهد بود.

منبع: یونگه ولت، ۱۲ دسامبر