گفت وگو♦ سینمای ایران

نویسنده
سیمین برومند

بهاره رهنما بازیگری را با فیلم “افعی” آغاز کرد، اما تا سه سال بعد اجباراً در هیچ فیلمی ظاهر نشد. در سال ‏‏1374 با فیلم های عاشقانه و غزال شروعی تازه را تجربه کرد و تا امروز در فیلم ها و سریال های موفق ‏زیادی ظاهر شده است. از نیمه آبان ماه اکران آخرین فیلم او به نام “توفیق اجباری” آغاز شد که با شایعاتی ‏درباره دلایل توفیق و سانسورهای اعمال شده بر فیلم همراه بود و ترجیح دادیم آنها را از زبان رهنما ‏بشویم…..‏

baharerahnama1.jpg

گفت و گو با بهاره رهنما

‎ ‎آشفتگی های یک بازیگر‎ ‎

بهاره رهنما متولد 1352 همسر پیمان قاسم خانی، فارغ التحصیل رشته ادبیات نمایش و حقوق قضایی از ‏دانشگاه آزاد است. فعالیت در زمینه بازیگری را با فیلم “افعی” آغاز کرد، اما تا سه سال بعد اجباراً در هیچ ‏فیلمی ظاهر نشد. در سال 1374 با فیلم های عاشقانه و غزال شروعی تازه را تجربه کرد و تا امروز در فیلم ‏ها و سریال های موفق زیادی بازی کرده است. از 16 آبان ماه اکران آخرین فیلم بهاره رهنما به نام “توفیق ‏اجباری” که در آن با محمدرضا گلزار و رضا عطارن همبازی است، آغاز شد که با توفیق تجاری خوبی نیز ‏برخوردار بود. اما شایعاتی درباره دلایل توفیق و نیز سانسورهای اعمال شده بر فیلم بر سر زبان هاست که ‏ترجیح دادیم، آنها را در تهران از زبان رهنما بشویم…..‏

‎ ‎همکاری تان با آقای لطیفی چگونه شکل گرفت؟‏‎ ‎

اولین صحبتی که درمورد این فیلم با من شد و راغبم کرد بازی در نقش مقابل رضا عطاران بود.من دغدغه ‏همکاری با عطاران را در مجموعه “کوچه اقاقیا” داشتم.در زمان تولید این مجموعه قرارداد هم بسته شد. اما ‏ترس من از اینکه بازی در این مجموعه ها روند کاری مرا تغییر دهد باعث شد تا این همکاری شکل نگیرد. ‏من فیلمنامه “توفیق اجباری را خواندم و گفتم ترجیح می دهم اگر قرار باشد نقش مکمل فیلم را بازی کنم، ‏ترجیح می دهم نقشی مستقل از روند اصلی داستان باشد. اما درنهایت علاقه به همکاری با لطیفی و صحبت ها ‏و ترغیب های دوستان باعث شد تا بپذیرم.‏

‎‎این صحبت ها و فاکتورها چه بودند؟‏‎ ‎

اولین صحبت این بود که این فیلم از فیلم های پر پرسوناژی است که روند داستان به نحوی نیست که کسی در ‏سایه بازیگری دیگری قرار بگیرد.از سویی فیلمنامه نویس کار هم به من گفت که از ابتدا این نقش را برای من ‏نوشته است و اضافه کرد که اگر آن را نپذیرم روزی که اکران شد افسوس می خورم که چرا آن را بازی ‏نکردم. درعین حال بعدها متوجه شدم که بیتا شخصیتی مستقل است و تکمیل کننده نیست. عطاران هم به من ‏گفت این از آن دست نقش هایی است که دوست داشت زن بود و آن را بازی می کرد.‏

‎ ‎جدای از این بحث ها نقش بیتا برای خودتان جاذبه ای داشت؟‎ ‎

در ابتدا نوعی نارضایتی با من بود. اما چند نکته جالب درآن بود که ظرافت های کاراکتر را بیشتر می کرد. ‏البته متاسفانه آنها در اداره ارشاد سانسور شدند به نمایش در نیامدند.‏

‎ ‎نکاتی که سانسور شدند چه بودند؟‏‎ ‎

یکی از نکات قابل اهمیت سه رویا بودن بیتا بود که به کل حذف شد. در این سه رویا بیتا می دید که گلزار ‏عاشق او شده و ابراز علاقه می کند در نوع کارگردانی این قسمتها هم تمهیداتی خوبی به وجود آمده بود. ‏متاسفانه این رویا به دستور ارشاد که معتقد بود بهتر است این علاقه دخترخانم تا این حد باز تصویر نشود، ‏حذف شود.‏

‎ ‎آیا مساله دیگری هم بود؟‏‎ ‎

بله. پایان بندی داستان این شخصیت که بالاخره با یک فوتبالیست معروف ازدواج می کرد. با نشان دادن چنین ‏تصویری این مقوله فرهنگی دیده می شد که بسیاری صرفاً به دنبال شهرت هستند. این سکانس نیز به دلیل ‏حذف سکانس های متصل به آن از فیلم حذف شد و باعث شد که شخصیت بیتا سرانجام نداشته باشد.‏

baharerahnama2.jpg

‎ ‎در عرصه سینما شاهدیم که گاهی نقش های کوتاه می پذیرید. چرا؟‎ ‎

من این شکل کار کردن را بسیار دوست دارم ضمن اینکه این کارها باعث می شود که تو بین بازیگر یک و ‏دو مقایسه نشوی و به هرحال دیده هم می شوی.‏

‎ ‎در جایگاه یک بازیگر بازی در نقش هایی را که به قول خودتان دستیاری است را چگونه می ‏بینید؟‎ ‎

نکته ای که برایم در این سال ها اهمیت پیدا کرده است این است که شرایط بازی دریک فیلم بسیار مهم تر ‏است از این که در چه جایگاهی بازی کنی.گاهی ممکن است در یک شرایط بسیار نامساعد نقشی بزرگ را ‏چنان بد بازی کنی که اگر نقش کوچک با شرایط مساعد را بازی می کردی بیشتر به چشم می آمدی.‏

‎ ‎اساسا نوعی نگاه طنز در اغلب کارهای شما به چشم می خورد. این ویژگی چگونه به نقش هایتان ‏تسری پیدا کرده است؟‎ ‎

یک دوست منتقد به من می گفت دقت کرده ای نقش هایی را که سالیان قبل به گوهر خیراندیش می دادند الان ‏به تو می دهند. خیلی خوشحال شدم و گفتم هیچ اشکالی ندارد به دلیل اینکه گوهر خیراندیش گوهر سینمای ‏ایران است. در این سال ها یک سری نقش هایی به من پیشنهاد شده است که ویژگی های یکسانی را درخود ‏پنهان دارد که نوعی سبک در روند کاری من به وجود آورده است. نقشی که درعین اینکه غم و غصه دارد با ‏نوعی شیرینی هم همراه است. من دوست دارم که خودم را در نقش هایم جاری کنم و خوشحالم که درسی ‏سالگی این اتفاق برایم افتاده است.‏

‎ ‎این سبک بازی دارای چه ویژگی هایی است؟‏‎ ‎

یک آشفتگی و گیجی در کنار تناقض هایی که در مجموع دارای یک کنتراست است.‏

‎ ‎داشتن همین ویژگی شما را به بازی در فیلم های کمدی سوق داده یا اساساً انتخاب شما سینمای ‏کمدی است؟‎ ‎

گرایش من به این سبک لزوماً یک گرایش کمدی نیست اما در سینمای ما مقوله انتخاب بازیگر وجود ندارد. ‏من در جایگاه یک بازیگر نقش هایی را که در تضاد با آرمان هایم بوده است را نپذیرفته ام.نقش هایی را که ‏شاید می توانستند وزن خاصی به جایگاه من بدهد.اما در کل سینمای ما سینمای انتخاب نیست. در مصاحبه ای ‏که با مجله فیلم داشتم این صحبت من با عنوان آرزوهای برعکس یک دختر خرافاتی تیتر شد.‏