سامان رسول پور
همزمان با تشدید بازداشتها در کردستان، فعالان دربند و خانواده هایشان نیز تحت شدیدترین فشارهای امنیتی قرار گرفته اند. دستگیری پدر یاسر گلی، به دستور دادستانی سنندج، آخرین برخورد از این دست است.
پدر یاسر گلی، دانشجوی زندانی، صبح دیروز به دستور دادستانی سنندج، بازداشت و به جای نامعلومی منتقل شد.علت دستگیری وی که طبق روال هر روز برای پیگیری وضعیت فرزندش به دادگاه رفته بود، مشخص نیست. مادر یاسر گلی چهار روز قبل در گفتگو با روز گفته بود: “هیچ خبری از وضعیت پسرم ندارم، هر روز به دادگاه می روم تا شاید بتوانم خبری از یاسر بگیرم، اما اینجا کسی پاسخگو نیست؛ حتی دو روز است ما را تهدید می کنند. دادیار پرونده دیروز تهدید کرد که تا هر وقت دلم بخواهد پسرتان را در زندان نگه می دارم. حتی تهدید کرد که اگر زیاد اینجا شلوغ کنید دستور می دهم شماها را هم بازداشت کنند”.
حال به دنبال بازداشت همسر و فرزند، او به روز می گوید: “از نگرانی دارم می میرم.پسر بیمارم را 3 هفته است نگه داشته اند، امروز همسرم را هم گرفتند. احتمال دارد فردا حتی من را هم بگیرند.جرم ما فقط این است که آزادی پسر دانشجویمان را می خواهیم.آنها اجازه نمی دهند با پسرمان ملاقات کنیم، برخورد غیر مسئولانه ای با ما می کنند، تهدیدمان می کنند؛ تازه اگر ما اینها را به افکار عمومی می گوییم عصبانی هم می شوند. امروز تهدیدشان را عملی کردند؛ حتی تلفن های منزلمان را هم قطع کرده اند تا با کسی ارتباط نداشته باشیم؛ تلفن همراه من را هم قطع کرده اند.ما اینها را باید به چه کسی بگوییم؟”
همزمان با این برخوردها، زندانیان کرد نیز هر روز در شرایط سخت تری قرار می گیرند.محمد صدیق کبودوند، که 4 ماه است در بازداشت بسر می برد، شدیدا بیمار است و فشارهای روحی زیادی در زندان به وی وارد می آید. وی که حتی قبل از بازداشت ناراحتی ریوی داشت، بیماریش در زندان اوین حادتر شده است. خانواده ی وی خبر داده اند که در آنجا به بیماری پوستی و افزایش فشار خون نیز دچار شده است.علاوه بر این محمد صدیق کبودوند در زندان حتی برای اینکه به توالت برود، باید نامه کتبی بنویسد و اجازه بگیرد.
از سویی فشارهای روحی زیادی به وی وارد می شود تا سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان را منحل کند و از سوی دیگر از وی می خواهند اعضای این نهاد حقوق بشری را محدود و به سکوت تشویق کند. شیرین عبادی، وکیل مدافع محمدصدیق کبودوند هنوز نتوانسته با وی ملاقاتی داشته باشدو یا پرونده ی وی را مطالعه کند. این در حالی است که قرار بازداشت این فعال حقوق بشر هر ماه تمدید می شود.
یکی از اعضای خانواده محمد صدیق کبودوند در همین ارتباط به روز می گوید: “پدر ما فقط برای بهبود وضعیت حقوق بشر کار می کرد و چیزی برای پنهان کردن نداشت. هر طور فکر می کرد، همانطور می نوشت و همه سخنان وی روی سایت وجود دارد. اما طوری با پدرم رفتار می کنند که انگار او مجرمی خطرناک است. حتی اجازه نمی دهند هر وقت دلش خواست به توالت برود. او باید برای این کار حتما نامه بنویسد و اجازه بگیرد؛ یا وقتی او را به اتاق ملاقات می آوردند، با چشم بند می آورند و بعد از اتمام ملاقات، مجددا چشم بند را می بندند.او مریض است و با وجود بیماریهایی که دارد تحت فشارهای روحی هم هست.ما نگران او هستیم.”
همزمان روناک صفازاده، فردین مرادی، شاهو کولیایی و حبیب لطفی هم که در فاصله کمی از یکدیگردر سنندج بازداشت شده اند، همچنان در زندان به سر می برند و قرار بازداشت آنها برای یک ماه دیگر تمدید شده است. عدم تماس آنها با خانواده و سکوت نهادهای امنیتی و قضایی باعث بی اطلاعی خانواده هایشان از اتهامات وارد بر آنها شده است.